Lening zonder kennisgeving
Wat is een lening zonder kennisgeving?
Een niet-meldingslening of niet-meldingsfactor is een lening met volledig verhaal die is gesecuritiseerd door debiteuren (AR). Het is een soort factoring van facturen, wat een veelvoorkomend middel is waarmee business-to-business (B2B) -bedrijven financiering verkrijgen. Bij deze vorm van factuurfactoring worden openstaande facturen verkocht aan een factormaatschappij voor een percentage van hun waarde. Dit geeft het bedrijf een bron van geld om een gezonde cashflow in stand te houden.
De oorsprong van leningen zonder kennisgeving
Commerciële banken en financieringsmaatschappijen zijn de belangrijkste verstrekkers van niet-aanmeldingsleningen. Ze begonnen de dienst aan commerciële klanten te verlenen in het begin van de 20e eeuw omdat de Federal Reserve geen door AR gedekte bankbiljetten zou kopen. Tegenwoordig kunnen niet-meldingsleningen aantrekkelijk zijn voor een financieringsmaatschappij omdat zij geen enkel kredietrisico op zich nemen op de verkochte of overgedragen vorderingen.
Leningen zonder kennisgeving en de wet
Volgens het Engelse gewoonterecht waren leningen die niet werden aangemeld ongeldig, en dit bleef zo in de Verenigde Staten tot het midden van de 20e eeuw. Factoring was tegen die tijd een gangbare vorm van financiering geworden voor de textielindustrie, een snelgroeiend bedrijf waarvan de financieringsbehoeften wellicht de kleinere banken in het Amerikaanse banksysteem onder druk hebben gezet. In 1949 hadden de meeste Amerikaanse staten leningen zonder kennisgeving gelegaliseerd.
Commerciële banken en financieringsmaatschappijen kunnen leningen zonder kennisgeving aantrekkelijk vinden omdat ze geen kredietrisico nemen op de verkochte of overgedragen vorderingen.
Hoe een lening zonder kennisgeving werkt
Leningen zonder kennisgeving, zoals leningen met kennisgeving, komen het meest voor in B2B-omgevingen omdat factoringbedrijven alleen leningen verstrekken op facturen die aan zakelijke klanten zijn uitgegeven. De meeste factoringbedrijven eisen dat leners een minimumjaaromzet aantonen, een jaarcontract ondertekenen en maandelijkse minimumbetalingen doen.
Het internet heeft het moderne factoringbedrijven mogelijk gemaakt om een breder scala aan meldings- en niet-meldingsleningen aan meer bedrijven aan te bieden, met lagere inkomstenvereisten en minder strenge beperkingen. Bovendien zijn de niet-aanmeldingsleningen aangepast aan specifieke bedrijfstakken, waaronder de bouw, onroerend goed, de medische sector en het vrachtvervoer.