Liquiditeitskloof

Liquiditeitskloof is een term die in verschillende soorten financiële situaties wordt gebruikt om een ​​discrepantie of discrepantie in het aanbod van of de vraag naar een effect of de vervaldata van effecten te beschrijven. Banken gaan met liquiditeitsrisico’s en potentiële liquiditeitstekorten om in de mate dat ze ervoor moeten zorgen dat ze te allen tijde voldoende liquide middelen bij de hand hebben om aan verzoeken om middelen te voldoen. Als de looptijd van activa en passiva verschillen, of als er meer dan verwachte vraag naar middelen is, kan de bank een tekort aan liquide middelen krijgen en daardoor een liquiditeitstekort.

Liquiditeitskloof doorbreken

Een bedrijf kan ook een liquiditeitstekort ervaren als ze niet genoeg contanten bij de hand hebben om aan de operationele behoeften te voldoen en als activa en passiva op verschillende tijdstippen vervallen. Liquiditeitstekorten kunnen zich ook voordoen op de markten als er onvoldoende beleggers zijn om de andere kant van een transactie te kiezen, en mensen die hun effecten willen verkopen, zijn daartoe niet in staat.

Voor banken kan het liquiditeitstekort in de loop van de dag veranderen naarmate er stortingen en opnames worden gedaan. Dit betekent dat het liquiditeitsgat meer een snelle momentopname is van het risico van een onderneming, dan een cijfer dat gedurende een lange periode kan worden uitgewerkt. Om perioden te vergelijken, berekenen banken de marginale kloof, wat het verschil is tussen hiaten van verschillende perioden.

Tijdens de eerste maanden van de wereldwijde financiële crisis ontdekten sommige beleggers in obligaties en gestructureerde producten dat ze hun beleggingen niet konden verkopen. Er was een liquiditeitstekort doordat er geen partijen waren die bereid waren de andere kant van de handel te kiezen en de effecten tegen lage prijzen te kopen. Dit gebrek aan liquiditeit zorgde ervoor dat de markten voor sommige effecten wekenlang droogden.