Niet-verhandelde REIT
Wat is een niet-verhandelde REIT?
Niet-verhandelde REIT’s zijn niet genoteerd aan openbare beurzen en kunnen kleine beleggers toegang bieden tot ontoegankelijke vastgoedbeleggingen met belastingvoordelen.
Belangrijkste leerpunten
- Niet-verhandelde REIT’s zijn niet genoteerd aan openbare beurzen en kunnen kleine beleggers toegang bieden tot ontoegankelijke vastgoedbeleggingen met belastingvoordelen.
- Ondanks dat ze niet beursgenoteerd zijn, moeten niet-verhandelde REIT’s nog steeds geregistreerd zijn bij de Securities and Exchange Commission en moeten ze regelmatig, periodiek gereglementeerde aanvragen indienen.
- Net als op de beurs verhandelde REIT’s, zijn niet-verhandelde REIT’s onderworpen aan dezelfde IRS-vereisten, waaronder het terugbetalen van ten minste 90% van het belastbare inkomen aan aandeelhouders.
Inzicht in niet-verhandelde REIT
Een niet-verhandelde REIT is een vorm van onroerendgoedbeleggingsmethode die is ontworpen om belasting te verminderen of te elimineren en tegelijkertijd rendement op onroerend goed te bieden. Een niet-verhandelde REIT handelt niet op een effectenbeurs en is daarom voor lange tijd vrij illiquide. Front-end fees kunnen oplopen tot 15%, veel hoger dan een verhandelde REIT vanwege de beperkte secundaire markt.
De verwachting van elke REIT is dat de belegger uiteindelijk inkomsten uit zijn vastgoedportefeuille zal zien, waarbij huur de meest voorkomende bron van inkomsten is. De soorten eigendommen waarin een niet-verhandelde REIT in een vroeg stadium investeert, zijn mogelijk onbekend voor de beleggers en de eerste eigendomsverwervingen kunnen worden gedaan via een blinde pool, waarbij de beleggers niet weten welke specifieke eigendommen worden toegevoegd aan de portefeuille van het programma..
Vervroegde aflossing van een niet-verhandelde REIT kan resulteren in hoge kosten die het totale rendement kunnen verlagen. Net als op de beurs verhandelde REIT’s zijn niet-verhandelde REIT’s onderworpen aan dezelfde IRS-vereisten, waaronder het terugbetalen van ten minste 90% van het belastbare inkomen aan aandeelhouders. Beleggers hebben de neiging om op de beurs verhandelde en niet-verhandelde REIT’s te zoeken voor hun inkomensverdeling.
Ondanks dat ze niet op een nationale effectenbeurs staan genoteerd, moeten niet-verhandelde REIT’s nog steeds worden geregistreerd bij de Securities and Exchange Commission (SEC). Ze zijn ook verplicht om regelmatig, periodiek gereguleerde registraties in te dienen. Dit omvat kwartaal- en jaarverslagen en het indienen van een prospectus.
Niet-verhandelde REIT’s kunnen jaren na hun oprichting illiquide blijven omdat ze niet op nationale beurzen worden verhandeld en in het begin mogelijk geen vast inkomen hebben. Periodieke uitkeringen aan aandeelhouders van niet-verhandelde REIT’s kunnen grotendeels worden gesubsidieerd door geleende middelen. Dergelijke uitkeringen worden niet gegarandeerd betaald en kunnen de operationele cashflow van de REIT’s overschrijden. De raad van bestuur van de niet-verhandelde REIT kan beslissen om al dan niet uitkering te betalen en welk bedrag zal worden gegeven. Wanneer een niet-verhandelde REIT net is begonnen, kunnen de eerste uitkeringen ervan volledig afkomstig zijn van het kapitaal dat de investeerders erin hebben gestopt.
Veel niet-verhandelde REIT’s zijn gestructureerd met een ingebouwd eindig tijdsbestek voordat een van de twee acties moet worden ondernomen. Aan het einde van de periode moet de niet-verhandelde REIT ofwel worden genoteerd op een nationale beurs, ofwel moet ze worden geliquideerd. De waarde van de investering in een dergelijke REIT had kunnen afnemen of waardeloos zijn geworden op het moment dat het programma wordt geliquideerd.