24 juni 2021 20:36

Niet-toegelaten saldo

Wat is een niet-toegelaten saldo?

Een niet-toegelaten saldo is een post op de balans van een verzekeraar die herverzekerde verplichtingen vertegenwoordigt waarvoor de herverzekeraar geen zekerheid heeft gesteld. Niet-toegestane saldoboekingen verminderen het overschot van de polishouders omdat ze een verplichting vertegenwoordigen.

Belangrijkste leerpunten

  • Een niet-toegelaten saldo is een post op de balans van een verzekeraar die herverzekerde verplichtingen vertegenwoordigt waarvoor de herverzekeraar geen zekerheid heeft gesteld.
  • Niet-toegelaten saldoboekingen verminderen het overschot van de polishouders omdat ze een verplichting vertegenwoordigen.
  • Verzekeringsmaatschappijen staan ​​risico’s af aan herverzekeraars om hun blootstelling aan risico’s die verband houden met door hen onderschreven polissen te verminderen; in ruil voor het nemen van een deel van het risico van de verzekeraar, krijgt de herverzekeraar een vergoeding, vaak een deel van de premie.
  • Enkele voorbeelden van niet-toegelaten activa zijn onder meer activa die bestaan ​​uit goodwill, meubilair en inventaris, auto’s, schulden van agenten, overlopende activa op investeringen in wanbetaling en andere posten.

Inzicht in niet-toegestane saldi

Verzekeringsmaatschappijen staan ​​risico af aan herverzekeraars om hun blootstelling aan de risico’s verbonden aan de polissen die zij onderschrijven te verminderen. In ruil voor het nemen van een deel van het risico van de verzekeraar, krijgt de herverzekeraar een vergoeding, vaak een deel van de premie. De herverzekeraar is dus verantwoordelijk voor claims die tot een bepaald niveau zijn gedaald en moet aantonen dat hij die claims kan afhandelen als er toch verliezen ontstaan.

Verzekeraars kunnen van een herverzekeringsmaatschappij eisen dat deze activa als onderpand verstrekt als bewijs dat de herverzekeraar een risico kan dekken als er een claim tegen de polis wordt ingediend. Als de herverzekeraar onderpand moet stellen, vermindert dit het niet-toegelaten saldo en daarmee het surplus van de verzekeraar.

Herverzekeraars en andere captive verzekeringsmaatschappijen gebruiken doorgaans een kredietbrief (LOC) als bron van onderpand. De kredietbrief wordt uitgegeven door een bank. Als de cederende verzekeringsmaatschappij niet van de herverzekeraar verlangt dat deze een onderpand stelt om het niet-toegelaten saldo te dekken en de herverzekeraar insolvent wordt, behandelt de verzekeringsmaatschappij het niet-toegelaten saldo als de schadereserve en schrijft het saldo af.

Het niet-toegelaten saldo vertegenwoordigt het deel van de niet-verdiende premies en schadereserves dat niet meetelt op de wettelijke verklaringen van de verzekeraar, en dat is waar de verzekeraar het kapitaal en het overschot dat nodig is om zijn vergunning voor het uitvoeren van verzekeringsactiviteiten te behouden, verantwoordt.

Omdat het saldo niet is toegelaten, kan de verzekeraar het saldo niet meetellen voor zijn solvabiliteitsratio of enig wettelijk vereist reservepeil, wat betekent dat de verliesreserve behorende bij het niet-toegelaten saldo niet kan meetellen voor de algemene schadereserve. Om deze reden hebben verzekeringsmaatschappijen een prikkel om van herverzekeraars te eisen dat zij onderpand verstrekken.

Voorbeelden van niet-toegelaten activa

Enkele voorbeelden van niet-toegelaten activa zijn onder meer activa die bestaan ​​uit goodwill, meubilair en inventaris, auto’s, schulden van agenten, overlopende activa op investeringen in wanbetaling en andere posten. Ze zijn uitgesloten om een ​​zo conservatieve mogelijke balans te kunnen presenteren.

Een stijging van het aandeel niet-toegelaten activa ten opzichte van de toegelaten activa is echter een aanwijzing dat een bedrijf mogelijk investeert in niet-productieve of risicovolle activa. Dit is echter niet altijd het geval.

Om op de een of andere manier te bepalen, moeten de financiële zaken van een verzekeringsmaatschappij nauwkeurig worden onderzocht om te bepalen of het aandeel van niet-toegelaten activa op de balans echt een indicator is van niet-productieve of risicovolle activa.