24 juni 2021 20:43

Kennisgeving van schande

Wat is een kennisgeving van oneer?

Een kennisgeving van oneer is een formele kennisgeving dat de bank een cheque of wissel die aan de instelling wordt aangeboden niet zal accepteren. Een kennisgeving van oneer kan worden gedaan aan de houder of presentator van het instrument. Het kan ook worden overhandigd aan de uitgevende instelling.

Belangrijkste leerpunten

  • Een kennisgeving van oneer is een formele kennisgeving dat de bank een cheque of wissel die aan de instelling wordt aangeboden niet zal accepteren.
  • Een kennisgeving van oneer komt meestal voor als er onvoldoende saldo is voor een bankcheque of cheque.
  • Volgens artikel 3, sectie 503 van het UCC, kan een kennisgeving van oneer “worden gedaan met elk commercieel redelijk middel”, inclusief elektronische, schriftelijke of mondelinge communicatie.
  • Een correct uitgevoerde kennisgeving van oneer dient het instrument te identificeren dat wordt onteerd en moet duidelijk maken dat het instrument niet wordt gehonoreerd, geaccepteerd of betaald.

Een kennisgeving van oneer begrijpen

Een kennisgeving van oneer komt meestal voor wanneer er onvoldoende saldo is voor een bankcheque of cheque. Dit kan gebeuren wanneer een persoon of instelling weinig geld heeft of een benodigde aanbetaling mist om de transactie compleet te maken.

Het opstellen van een kennisgeving van oneer wordt beheerst door artikel 3 van de Uniform Commercial Code (UCC), een van de vele uniforme handelingen die bestaan ​​om wetten te standaardiseren die commerciële transacties regelen in alle 50 Amerikaanse staten, territoria en het District of Columbia. Artikel 3 regelt het gebruik van verhandelbare instrumenten, inclusief cheques en orderbriefjes.

Volgens artikel 3, sectie 503 van het UCC, kan een kennisgeving van oneer “worden gedaan met elk commercieel redelijk middel”. Dit omvat elektronische, schriftelijke en mondelinge communicatie. De kennisgeving wordt gewaardeerd zolang deze op een redelijke en professionele manier wordt uitgegeven en afgeleverd. Een kennisgeving van oneer moet worden ondertekend door een notaris, maar iedereen kan het overhandigen. Elke melding die onmiddellijk wordt afgeleverd, ontslaat alle verplichtingen van de bekrachtiger van het instrument volledig.

Een correct uitgevoerde kennisgeving van oneer dient het instrument te identificeren dat wordt onteerd en moet duidelijk maken dat het instrument niet wordt gehonoreerd, geaccepteerd of betaald. Het retourneren van een instrument dat ter incasso aan een bank is gegeven, kan dienen als voldoende melding van oneer, zoals het retourneren van een cheque wegens onvoldoende saldo.

Artikel 3, sectie 503 van het DWU bepaalt dat wanneer een bank een verhandelbaar instrument ter incasso neemt, zij een kennisgeving van oneer moet geven “vóór middernacht van de volgende bankwerkdag volgend op de bankwerkdag waarop de bank een kennisgeving van oneer van het instrument ontvangt.. ” Als een ander een instrument meeneemt voor verzameling, moet hij / zij binnen 30 dagen na de oneer van het instrument een kennisgeving van oneer geven.

Een kennisgeving van oneer kan ook optreden als gevolg van een online zwendel. In dit soort schema zou een afzender van een cheque de ontvanger vragen om deze te deponeren; tegelijkertijd betaalden ze een deel van het geld aan de afzender. In deze situatie zou de cheque uiteindelijk worden teruggestuurd en als gevolg daarvan zal de ontvanger het bedrag van de bankkosten en het geld dat ze aan de afzender hebben gegeven, verliezen. De afzender was niet van plan om echt geld te gebruiken, dus de ontvanger blijft een nettoverlies houden omdat zijn bank het geld niet kan ophalen bij de bank van de afzender.

Voorbeeld van een kennisgeving van schande

Stel dat persoon X een cheque schrijft naar persoon Y, maar dat persoon X onvoldoende geld heeft om de cheque te betalen. Wanneer persoon Y die cheque op zijn bankrekening probeert te storten, geeft de bank van persoon Y deze terug aan de bank van persoon X met een kennisgeving van oneer. In de kennisgeving staat dat ze de cheque niet zullen betalen vanwege onvoldoende saldo. Persoon X is nu aansprakelijk voor het bedrag van de cheque, en, in tweede instantie, de bank van persoon X ook.