Odd Lot-theorie
Wat is de Odd Lot-theorie?
De odd lot-theorie is een technische analysehypothese die is gebaseerd op de aanname dat de kleine individuele investeerder het meestal bij het verkeerde eind heeft en dat individuele investeerders meer kans hebben om odd-lot-verkopen te genereren. Als de verkopen van oneven partijen stijgen en kleine investeerders een aandeel verkopen, is het daarom waarschijnlijk een goed moment om te kopen, en als de aankopen van oneven partijen stijgen, kan dit een goed moment zijn om te verkopen.
Belangrijkste leerpunten
- Odd-lot-transacties verwijzen naar orders met aandelen van minder dan een rond lot van 100 aandelen.
- Aangenomen wordt dat deze odd-lot-transacties voornamelijk worden gedaan door individuele detailhandelaren die waarschijnlijk minder geïnformeerde deelnemers aan de markt zijn.
- Odd lot-theorie adviseert om te handelen tegen de activiteiten van deze niet-geïnformeerde handelaren.
- Het testen van deze hypothese lijkt erop te wijzen dat deze observatie niet persistent geldig is.
Inzicht in de Odd Lot-theorie
De odd lot-theorie richt zich op het volgen van activiteiten van individuele beleggers die in oneven lots handelen. Deze hypothese gaat er ook van uit dat professionele beleggers en handelaren de neiging hebben om te handelen in ronde lotgroottes (veelvouden van 100 aandelen), om de prijszettingsrendement van hun orders te verbeteren. Hoewel dit denken van ongeveer 1950 tot het einde van de eeuw algemeen bekend was, is het sindsdien minder populair geworden.
Oneven veel transacties
Oneven-lottransacties zijn handelsorders die worden gedaan door investeerders die minder dan 100 aandelen in de transactie bevatten of die geen veelvoud van 100 zijn. Deze handelsorders omvatten over het algemeen individuele investeerders die volgens de theorie over het algemeen minder opgeleid en invloedrijk zijn op de markt.
Ronde kavels zijn het tegenovergestelde van oneven kavels. Ze beginnen bij 100 aandelen en zijn deelbaar door 100. Deze handelsorders worden als een grotere indicator beschouwd, aangezien ze doorgaans worden gedaan door professionele handelaren of institutionele beleggers.
Hoewel technische analisten de mogelijkheid hebben om het volume van oneven lottransacties te volgen via softwareprogramma’s voor technische analyse, tonen testen sinds de jaren negentig aan dat dit soort transacties niet langer een marktomslag lijken te betekenen. Gezien de informatie-efficiëntie van het informatietijdperk, kunnen zelfs individuele beleggers net zo goed geïnformeerd handelen als een institutionele transactie. Hoewel de odd lot-theorie impliceert dat deze investeerders misschien belangrijker zijn om te volgen voor handelssignalen, is dit concept in de loop van de tijd minder belangrijk geworden voor analisten.
Hiervoor zijn meerdere redenen. De eerste reden is dat individuele beleggers zwaarder zijn gaan investeren in beleggingsfondsen, die geld in handen van institutionele beleggers bundelen. Ten tweede begonnen fondsbeheerders en individuen Exchange Traded Funds (ETF’s) te gebruiken, waarbij een groot volume normaal is voor de meest populaire ETF-aanbiedingen.
Een derde reden is de toegenomen automatisering en informatisering van marketmakers en de toegenomen technologie van hoogfrequente handelaren. Samen hebben deze factoren een omgeving gecreëerd waarin de orderverwerking veel efficiënter is geworden. Door de grotere efficiëntie van de markten worden oneven lots niet minder effectief verwerkt dan ronde orders.
Testen van de Odd Lot-theorie
Analyse van de odd lot-theorie, die culmineerde in de jaren negentig, lijkt de algemene doeltreffendheid ervan te weerleggen. Of individuele beleggers over het algemeen niet geneigd zijn om slechte investeringsbeslissingen te nemen, of omdat institutionele handelaren niet langer bang zijn om in oneven percelen te handelen, is niet gemakkelijk vast te stellen.
Over het algemeen is de theorie niet meer zo geldig als veel onderzoekers en academici ooit dachten. Auteur Burton Malkiel, gecrediteerd voor het populariseren van Random Walk Theory, heeft verklaard dat de individuele investeerder, ook bekend als de vreemde lotter, over het algemeen niet zo slecht geïnformeerd of onjuist is als eerder werd gedacht.