Fase 3-proeven

Wat zijn fase 3-onderzoeken?

Fase 3 is de laatste fase van klinische onderzoeken voor een experimenteel nieuw medicijn, waarmee wordt begonnen als fase 2-onderzoeken aantonen dat ze effectief zijn. Fase 3 verzamelt gerandomiseerde controlegegevens over een grotere steekproefomvang dan in fase 2 en richt zich op zowel werkzaamheid als veiligheid. Als gerandomiseerde controlestudie zullen sommige fase 3-deelnemers een placebo krijgen en niet het onderzoeksgeneesmiddel.

Het Center for Drug Evaluation and Research, of CDER, een afdeling van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), houdt toezicht op deze klinische onderzoeken.

Fase 3-proeven begrijpen

Fase 3-onderzoeken worden gebruikt om aanvullende informatie te verkrijgen over de effectiviteit en veiligheid van het nieuwe medicijn om het voordeel versus het risico van de therapie te beoordelen en om deze informatie te gebruiken in de etikettering van het medicijn, als het is goedgekeurd door de FDA. Deze onderzoeken zijn grootschalige onderzoeken waaraan enkele honderden tot enkele duizenden patiënten deelnemen, verspreid over meerdere onderzoekslocaties. De gemiddelde duur van fase 3-onderzoeken varieert van één jaar tot vier jaar, en slechts tussen 25 en 30 procent van de geteste medicijnen haalt deze laatste testfase.

Fase 3-onderzoeken zijn gerandomiseerde controlestudies (RCT’s), wat betekent dat proefpersonen willekeurig worden toegewezen om het experimentele medicijn, een placebo of een andere therapie die de huidige standaard is, te krijgen. De proeven zijn ook dubbelblind, wat betekent dat noch de onderzoeker, noch de deelnemer weet wat de laatste heeft ontvangen.

Zoals het geval is met fase 1- en fase 2-onderzoeken, kan de CDER een klinische wachttijd opleggen aan fase 3-onderzoeken als een onderzoek onveilig is of als het onderzoeksontwerp niet voldoet aan de doelstellingen. Bij fase 3-onderzoeken zijn duizenden deelnemers betrokken om mogelijke bijwerkingen aan het licht te brengen die mogelijk slechts bij een klein aantal mensen voorkomen, en die dus mogelijk over het hoofd zijn gezien in de kleinere fase 2-onderzoeken.

Fase 3 Proefkosten

Fase 3-onderzoeken zijn erg duur en kunnen wel 40 procent van de R & D-uitgaven van een bedrijf uitmaken. Uit een onderzoek uit 2016, uitgevoerd door Eastern Research Group, Inc., voor het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, bleek dat de gemiddelde kosten van een fase 3-onderzoek varieerden van $ 11,5 miljoen tot $ 52,9 miljoen.  In een studie uit 2018 werden de mediane kosten voor fase 3-onderzoeken geschat op $ 19 miljoen. Uit het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van het John Hopkins Institute for Medicine, bleek dat klinische onderzoeken gemiddeld $ 41.117 per patiënt en $ 3.562 per patiëntbezoek kosten. De onderzoekers schreven ook dat de kosten voor dergelijke onderzoeken sterk variëren, afhankelijk van het medicijn.”Deze gegevens suggereren dat er dure onderzoeken plaatsvinden, maar meestal wanneer de effecten van geneesmiddelen klein zijn of een bekend geneesmiddel al klinisch voordeel biedt. Aan de andere kant kunnen cruciale onderzoeken naar nieuwe geneesmiddelen met aanzienlijke klinische voordelen tegen lagere kosten worden uitgevoerd”, aldus de onderzoekers. geconcludeerd.

Bedrijven die zich bezighouden met de ontwikkeling van geneesmiddelen beschouwen de hoge kosten die gepaard gaan met fase 3-onderzoeken als een noodzakelijke uitgave, aangezien de kans op het verkrijgen van marketinggoedkeuring van de FDA voor een nieuw geneesmiddel aanzienlijk toeneemt na succesvolle voltooiing van fase 3-onderzoeken.

Hoge medicijnprijzen

Een studie uit 2012 door het Manhattan Institute for Policy Research wijst erop dat de stijgende kosten van fase 3-onderzoeken de belangrijkste oorzaak zijn van de sterk stijgende kosten voor het ontwikkelen van nieuwe geneesmiddelen. De studie merkt op dat fase 3-onderzoeken goed zijn voor 40 procent van de totale R & D-uitgaven van een bedrijf, inclusief uitgaven voor tal van kandidaat-geneesmiddelen die de fase 1- of fase 2-onderzoeken niet halen.

In een rapport uit 2014 van Eastern Research Group, Inc., voor het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, wordt een groeiende trend onder medicijnfabrikanten genoemd om hun proef- en onderzoeksactiviteiten naar landen buiten de VS te brengen, aangezien de kosten van de proef in landen als China en India kan aanzienlijk lager zijn.

Goedkeuringsproces voor geneesmiddelen

Statistische analyse is een belangrijk onderdeel van het evalueren van de resultaten van een klinische proef om te bepalen of de behandeling effectief was of dat de resultaten even waarschijnlijk waren als een toevallig resultaat. Ondanks uitgebreide tests kan het moeilijk zijn om de effectiviteit van geneesmiddelen te bepalen. Hoewel klinische onderzoeken kunnen aantonen dat een medicijn wel of niet werkt, geven ze niet noodzakelijk de redenen aan. Een andere tekortkoming van klinische onderzoeken is dat de proefpersonen mogelijk gezonder zijn dan de patiënten die de geteste behandeling daadwerkelijk zouden gebruiken.

Een nieuwe medicijnaanvraag (NDA) is de formele laatste stap van een medicijnsponsor, waarbij het gaat om het aanvragen van goedkeuring bij de FDA om een ​​nieuw medicijn in de VS op de markt te brengen. Een NDA is een uitgebreid document met 15 secties dat gegevens en analyses bevat over dier- en mensstudies, de farmacologie, toxicologie en dosering van het medicijn, en het proces om het te produceren.  Zodra een medicijn het NDA-stadium bereikt, is de kans dat het door de FDA wordt goedgekeurd en op de markt wordt gebracht in de VS meer dan 80 procent.6 Het  indienen van een geheimhoudingsverklaring leidt doorgaans niet tot een substantiële stijging van de aandelenkoers van een beursgenoteerd sponsorbedrijf, aangezien de meeste waardestijging waarschijnlijk heeft plaatsgevonden naarmate het onderzoeksgeneesmiddel door opeenvolgende fasen van eerdere klinische onderzoeken vorderde.