Power-Distance Index (PDI)
Wat is de Power Distance Index (PDI)?
De power-distance index (PDI) is een maatstaf voor de acceptatie van een hiërarchie van macht en rijkdom door de individuen die de algemene bevolking van een natie, cultuur of bedrijf vormen. Ontwikkeld door de Nederlandse sociaal psycholoog Geert Hofstede, geeft de PDI uiteindelijk inzicht in de mate waarin gewone burgers, of ondergeschikten, het gezag van de verantwoordelijke persoon of personen aanvaarden of aanvechten.
De PDI van Hofstede is lager in landen en organisaties waar autoriteitsfiguren nauw samenwerken met ondergeschikten. De PDI is hoger op plaatsen met een sterke hiërarchie.
Inzicht in de Power-Distance Index
Sterk gestructureerde bedrijven, samenlevingen en instellingen hebben vaak hoge indexcijfers. Een hoge index geeft aan dat de hiërarchie duidelijk gedefinieerd, aanwezig en onomstreden is.
Belangrijkste leerpunten
- De macht-afstand-index meet de mate waarin de leden van een groep of samenleving de hiërarchie van macht en autoriteit accepteren.
- PDI is een onderdeel van de theorie van culturele dimensies, een poging om de verschillen in attitudes tussen culturen te kwantificeren.
- PDI heeft een substantiële invloed gehad op internationale zakelijke trainingen.
Een lage index duidt op een minder rigide of autoritair systeem. De mensen in een samenleving of groep met een lage index zijn bereid om autoriteit uit te dagen en gaan gemakkelijk om met autoriteitsfiguren in de verwachting dat ze beslissingen kunnen beïnvloeden.
PDI en culturele dimensies theorie
De macht-afstandsindex is een onderdeel van Hofstede’s culturele dimensies theorie, die de eerste poging was om de verschillen tussen culturen te kwantificeren. Deze theorie wordt nu uitgebreid toegepast op een aantal gebieden, waaronder interculturele psychologie, interculturele communicatie en internationaal zakendoen.
Gedreven door factoranalyse, was de theorie van de culturele dimensies in zijn oorspronkelijke vorm gebaseerd op de resultaten van Hofstede’s wereldwijde onderzoek naar de waarden van IBM-medewerkers. Het testen en verzamelen van de resultaten vond plaats tussen 1967 en 1973.
Op basis van deze en andere resultaten stelde Hofstede vast dat er zes verschillende dimensies zijn voor elke cultuur: machtsafstand, onzekerheidsvermijding, individualisme versus collectivisme, korte termijn versus lange termijn, mannelijkheid versus vrouwelijkheid en zelfbeheersing versus toegeeflijkheid.
40
De PDI van de Verenigde Staten
(Het oorspronkelijke model had slechts vier dimensies, maar werd later uitgebreid tot zes. Lange termijn versus korte termijn werd toegevoegd nadat Hofstede onafhankelijk onderzoek had gedaan in Hong Kong, en toegeeflijkheid versus zelfbeheersing werd in 2010 toegevoegd.)
Zakelijk en de PDI
Hofstede’s theorie kreeg veel bekendheid vanwege haar analyse van culturele en nationale verschillen. Het is met name invloedrijk geweest in de zakenwereld. Met de groei van de wereldeconomie zijn de PDI en de factoren die eraan bijdragen gebruikt om een beter begrip te kweken van culturele verschillen en hoe deze internationale zakelijke transacties beïnvloeden.
De verschillen in machtsbeleving lijken vooral relevant tijdens zakelijke onderhandelingen. Oostenrijk heeft bijvoorbeeld een machtsafstandsindex van ongeveer 11, terwijl de meeste Arabische landen indexen hebben van rond de 80. Het toepassen van Oostenrijkse zakenpraktijken of managementstijlen in een Arabisch land kan contraproductief zijn, of kan op zijn minst een zekere cultuurschok veroorzaken..
De Verenigde Staten hebben trouwens een PDI van 40.