Winstcentrum
Wat is een winstcentrum?
Een profit center is een bijkantoor of de afdeling van een vennootschap die direct worden toegevoegd of zal naar verwachting toe te voegen aan de gehele organisatie van de bottom line. Het wordt behandeld als een afzonderlijk, op zichzelf staand bedrijf, dat verantwoordelijk is voor het genereren van inkomsten en inkomsten. Zijn winsten en verliezen worden afzonderlijk berekend van andere bedrijfsonderdelen. Peter Drucker bedacht de term “winstcentrum” in 1945.
Belangrijkste leerpunten:
- Een winstcentrum is een tak of divisie van een bedrijf die rechtstreeks bijdraagt aan de winstgevendheid van het bedrijf.
- Een winstcentrum wordt als een afzonderlijk bedrijf behandeld, waarbij de inkomsten op zelfstandige basis worden verantwoord.
- Het tegenovergestelde van een winstcentrum is een kostenplaats, een bedrijfsdivisie of een afdeling die geen inkomsten genereert.
Inzicht in profitcenters
Profitcenters zijn cruciaal om te bepalen welke eenheden het meest en het minst winstgevend zijn binnen een organisatie. Ze functioneren door onderscheid te maken tussen bepaalde inkomstengenererende activiteiten. Dit vergemakkelijkt een nauwkeurigere analyse en kruisvergelijking tussen divisies. Een profitcenteranalyse bepaalt de toekomstige toewijzing van beschikbare middelen en of bepaalde activiteiten volledig moeten worden afgebouwd.
De managers of leidinggevenden die verantwoordelijk zijn voor profitcenters hebben beslissingsbevoegdheid met betrekking tot productprijzen en bedrijfskosten. Ze staan ook onder aanzienlijke druk omdat ze ervoor moeten zorgen dat de verkoop van producten of diensten van hun divisie opweegt tegen de kosten – dat hun winstcentrum jaar na jaar winst maakt, hetzij door de inkomsten te verhogen, de uitgaven te verlagen, of beide.
Winstcentra versus kostenplaatsen
Niet alle eenheden binnen een organisatie kunnen als profitcenters worden gevolgd. Dit is met name het geval voor veel afdelingen die een essentiële dienst verlenen binnen een organisatie: de onderzoeksafdeling binnen een makelaar-dealer, de afdeling auditing / compliance human resources van een advocatenkantoor, de afdeling voorraadbeheer van een kledingretailer, human resources, en klantenservice. Deze divisies hebben hun eigen kosten maar genereren geen eigen inkomsten. Daarom staan ze bekend als kostenplaatsen.
Terwijl profitcenters worden geëxploiteerd met de focus op het genereren van inkomsten, worden kostenplaatsen niet geassocieerd met het direct genereren van winst. Kostenplaatsen omvatten ook verschillende ondersteunende afdelingen, zoals IT-ondersteuning, personeelszaken of klantenservice, die essentieel zijn voor bedrijfsfuncties, maar geen specifieke verantwoordelijkheid hebben om geld te verdienen.
Voorbeelden uit de praktijk van Profit Centers
Bij de detailhandelaar Walmart konden verschillende afdelingen die verschillende producten verkopen, voor analyse worden onderverdeeld in winstcentra. Kleding kan bijvoorbeeld als één winstcentrum worden beschouwd, terwijl huishoudelijke artikelen een tweede winstcentrum kunnen zijn. Daarnaast kunnen afdelingen die op seizoensbasis roteren, zoals het tuincentrum of afdelingen met betrekking tot vakantiedecoratie, worden beschouwd als profit centres om de seizoensbijdrage van deze afdelingen te scheiden van die met een jaarbijdrage.
De computergigant Microsoft heeft een breed scala aan winstcentra, variërend van hardware tot software tot digitale services. Bij het analyseren van deze grote inkomstenbronnen kan het bedrijf ervoor kiezen om het geld dat wordt gegenereerd door de verkoop van zijn Windows-besturingssysteem te scheiden van dat van andere softwaresuites, zoals Microsoft Office, of andere hardwaresectoren, zoals de Xbox-spelconsole. Hierdoor kan de winstgevendheid van verschillende producten worden onderzocht en gecorreleerd op basis van bijbehorende kosten- en inkomstenvergelijkingen.
Het concept van een winstcentrum is een raamwerk om een optimale toewijzing van middelen en winstgevendheid te vergemakkelijken. Om de winst te optimaliseren, kan het management besluiten om meer middelen toe te wijzen aan zeer winstgevende gebieden, terwijl de toewijzingen aan minder winstgevende of verliesgevende eenheden worden verminderd.