Beschermde Cell Company (PCC)
Wat is een beschermd celbedrijf (PCC)?
Een beschermd celbedrijf (PCC) is een hub en spaak. De centrale kernorganisatie is gekoppeld aan individuele cellen en elke cel is onafhankelijk van elkaar en de kern van het bedrijf, maar de hele eenheid is nog steeds één juridische entiteit. Een PCC wordt soms een gescheiden portefeuillebedrijf genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een beschermd celbedrijf (PCC) is een juridische entiteit die bestaat uit een kern die aan meerdere cellen is gekoppeld.
- Cellen in een PCC hebben afzonderlijke activa en passiva en zijn onafhankelijk van elkaar.
- Een PCC wordt bestuurd door een enkele raad van bestuur die toezicht houdt op de gehele juridische entiteit. Elke cel wordt beheerd door een commissie of groep die door de raad is gemachtigd.
- Voor een PCC hoeft slechts één jaarlijkse aangifte te worden ingediend, die de kern en de cellen omvat.
- Voor faillissementsdoeleinden worden de cellen als afzonderlijke juridische entiteiten behandeld; schuldeisers kunnen niet achter de activa van andere cellen gaan.
Hoe een Protected Cell Company (PCC) werkt
Een beschermd celbedrijf opereert (PCC) met twee verschillende groepen: een single-core bedrijf en een onbeperkt aantal cellen. Het wordt bestuurd door één enkele raad van bestuur, die verantwoordelijk is voor het beheer van de PCC als geheel. Elke cel wordt beheerd door een comité of gelijkaardige groep, met de bevoegdheid aan het comité toegekend door de raad van bestuur van PCC. Een PCC dient een enkele jaarlijkse aangifte in bij de toezichthouders, hoewel de bedrijfs- en operationele plannen van elke cel mogelijk nog steeds individuele beoordeling en goedkeuring door toezichthouders vereisen.
Cellen binnen een PCC worden gevormd onder het gezag van de raad van bestuur, die doorgaans in staat is om nieuwe cellen te creëren als er zakelijke behoeften ontstaan. De statuten geven richtlijnen die de bestuurders moeten volgen.
Beschermde celbedrijven en crediteuren
In sommige rechtsgebieden, waar de activa van een gescheiden portefeuille ontoereikend zijn om aan de verplichtingen van die portefeuille te voldoen, kan een schuldeiser een beroep doen op de algemene activa van de PCC, maar niet op die activa die tot een andere gescheiden portefeuille behoren. Een PCC is technisch gezien een enkele juridische entiteit en de gescheiden portefeuilles binnen de PCC zijn geen afzonderlijke juridische entiteiten, hoewel ze voor faillissementsdoeleinden als zodanig worden behandeld.
Verzekerings- en herverzekeringsmaatschappijen gebruiken deze vorm van organisatiestructuur. Schuldeisers hebben mogelijk ook toegang tot de kernactiva van het bedrijf. Van elke individuele cel wordt vaak verwacht dat zij het door onderpand gedekte verzekeringstechnisch risico op zichzelf binnen de cel houdt.
Financiële instellingen, zoals banken, kunnen PCC’s creëren om verzekeringsproducten of andere gestructureerde producten te creëren via derivaten van bankproducten. Op deze wijze wordt het creëren van een special purpose vehicle (SPV) naar securitiseren een transactie.
In sommige rechtsgebieden wordt de scheiding van verplichtingen bereikt door verschillende mechanismen. Barbados staat bijvoorbeeld de vorming toe van zowel ‘beschermde celbedrijven’ als ‘bedrijven met een afzonderlijke accountstructuur’. Deze laatste scheidt de passiva door een bedrijf toe te staan activa en passiva toe te wijzen aan een willekeurig aantal afzonderlijke rekeningen. Deze juridische entiteiten en praktijken maken technieken voor belastingoptimalisatie mogelijk, ook voor betere resultaten in geval van faillissement, liquidatie en diverse herstructureringssituaties.