24 juni 2021 23:38

Scattergraph-methode

Wat is de scattergraph-methode?

De spreidingsgrafiekmethode (of spreidingsgrafiek) is een visuele techniek die wordt gebruikt om de vaste en variabele elementen van een semi-variabele uitgave (ook wel gemengde kosten genoemd) te scheiden om toekomstige kosten te schatten en te budgetteren. Een semi-variabele uitgave is ingewikkelder om te analyseren, omdat deze zowel uit vaste als variabele factoren bestaat.

Een scattergraph gebruikt een horizontale x-as die de productieactiviteit van een bedrijf weergeeft en een verticale y-as die de kosten weergeeft. De gegevens worden uitgezet als punten in de grafiek en een regressielijn die door de punten loopt, geeft de beste overeenkomst tussen de variabelen weer.

Belangrijkste leerpunten

  • De scattergraph-methode geeft visueel aan hoe een semi-variabele uitgave verschilt voor verschillende activiteitsniveaus van een bedrijf.
  • De grafiek maakt gebruik van een lineaire regressie om een ​​best passende lijn te genereren om de relatie tussen de productiviteit van een bedrijf en de kosten uit te zetten.
  • De methode biedt een gemengde kostenvergelijking waarmee managers en accountants het bedrag van de kosten voor toekomstige perioden onder verschillende omstandigheden kunnen schatten.

Inzicht in de Scattergraph-methode

Bedrijfsmanagers gebruiken de scattergraph-methode bij het schatten van kosten om te anticiperen op bedrijfskosten op verschillende activiteitsniveaus. Dit staat bekend als gemengde of semi-variabele kosten. Ook bekend als semi-vaste kosten, verwijst dit naar kosten die zijn samengesteld uit een combinatie van zowel vaste als variabele componenten. De kosten liggen vast voor een bepaald productie- of consumptieniveau en worden variabel nadat dit productieniveau wordt overschreden. Als er geen productie plaatsvindt,  wordt er vaak alsnog een  vaste kost gemaakt.

De methode ontleent zijn naam aan het algemene beeld van de grafiek, die uit veel verspreide punten bestaat. De methode is eenvoudig, maar ook onnauwkeurig. Idealiter is het resultaat van een spreidingsgrafiek een formule met het totale bedrag aan vaste kosten en de variabele kosten per eenheid activiteit.

Voorbeeld

Als een analist berekent dat de vaste kosten die zijn gekoppeld aan gemengde kosten $ 1.000 per maand bedragen en de variabele kostencomponent $ 3,00 per eenheid, dan kan worden vastgesteld dat een activiteitsniveau van 500 eenheden in een boekhoudperiode gelijk staat aan totale gemengde kosten. van $ 2.500 (berekend als $ 1.000 vaste kosten + ($ 3,00 / eenheid x 500 eenheden)).

Speciale overwegingen

De spreidingsgrafiekmethode is geen al te nauwkeurige benadering voor het bepalen van kostenniveaus, aangezien het geen rekening houdt met de impact van stapkostenberekeningspunten, waarbij de kosten drastisch veranderen bij bepaalde activiteitsniveaus. De methode is ook niet bruikbaar als er weinig correlatie is tussen de gemaakte kosten en het gerelateerde activiteitenniveau, omdat het moeilijk is om kosten in de toekomst te voorspellen. De werkelijke kosten die in toekomstige perioden worden gemaakt, kunnen afwijken van de projecties van de scattergraph-methode.

Alternatieve methoden voor kostenschatting omvatten de high-low-methode van cost accounting, een techniek waarbij wordt geprobeerd vaste en variabele kosten te scheiden op basis van een beperkte hoeveelheid gegevens; accountanalyse, in kostprijsboekhouding, een manier voor een accountant om het kostengedrag van een bedrijf te analyseren en te meten; en kleinste kwadraten, een statistische methode die wordt gebruikt om een ​​best passende lijn te bepalen door de som van de kwadraten gecreëerd door een wiskundige functie te minimaliseren.