Zelfverbetering

Wat is zelfverbetering?

In behavioral finance is zelfverbetering een veel voorkomende emotionele vooroordeel. Ook wel de zelfverbeterende vooringenomenheid genoemd, het is de neiging van individuen om alle eer voor hun successen op zich te nemen terwijl ze weinig of geen krediet geven aan andere individuen of externe factoren. Mensen kunnen hun positieve eigenschappen benadrukken en tegelijkertijd negatieven benadrukken die met anderen te maken hebben. Dit kan een negatieve invloed hebben op investeerders, aangezien ze overmoedig worden over hun capaciteiten; ze zullen succes uit het verleden toeschrijven aan hun eigen vaardigheid en de rol van timing of andere factoren in die uitkomsten verwerpen.

Inzicht in zelfverbetering

Mensen die succes hebben behaald, op de financiële markten of anderszins, hebben de neiging veel van dat succes toe te schrijven aan hun harde werk, vaardigheden, intelligentie of creativiteit. Geluk en andere invloeden van buitenaf worden grotendeels buiten beschouwing gelaten, opdat ze de kredietwaardigheid niet verminderen vanwege hun eigen expliciete capaciteiten. Wanneer een persoon probeert zichzelf te verbeteren, kan hij gemakkelijk belangrijke factoren buiten beschouwing laten. Beleggers die zichzelf verbeteren, kunnen bijvoorbeeld hun portefeuillerendement grotendeels toeschrijven aan hun vaardigheden op het gebied van aandelenselectie in plaats van een bullmarkt die zich in dezelfde periode voordoet.

Voorbeelden van zelfverbetering

Een bekend voorbeeld van zelfverbetering is de bevinding dat de meeste mensen zichzelf ‘bovengemiddeld’ beoordelen als ze gevraagd worden om hun capaciteiten te beoordelen en anderen als ‘onder het gemiddelde’ beoordelen. De meeste mensen beoordelen zichzelf als bovengemiddeld in het besturen van een auto, terwijl andere bestuurders onder het gemiddelde scoren. Het is natuurlijk per definitie onmogelijk dat iedereen bovengemiddeld is. Mensen hebben ook de neiging om hun persoonlijke eigenschappen, zoals aantrekkelijkheid, intelligentie, leiderschapskwaliteiten en geduld, als bovengemiddeld te beoordelen.

Zelfverbetering kan in veel verschillende situaties en onder veel verschillende gedaanten voorkomen. Het algemene motief van zelfverbetering kan veel verschillende onderliggende verklaringen hebben, die elk min of meer dominant worden, afhankelijk van de situatie. In een financiële context kan zelfverbetering dienen als een soort call-optie. Waarbij een individu selectief de call-optie kan uitoefenen om zelfverbeterende resultaten toe te schrijven aan zijn eigen ontwerp, terwijl hij de optie laat vervallen onder scenario’s waar men niet de eer voor zou willen hebben.

De gevaren van zelfverbetering voor investeerders

Zoals gezegd leidt zelfverbetering tot overmoed en overmoed van welke soort dan ook, zet beleggers in een nadelige positie op de markt. Beleggers kunnen snel overgaan van het disconteren van informatie die hun vermogen vermindert, naar het disconteren van marktgegevens die indruisen tegen hun beleggingsthese. Het is ook belangrijk voor investeerders om de manier waarop ze beslissingen nemen te verbeteren.

Als beleggers alle verliezen toeschrijven aan de wispelturige markt en de winst aan hun vaardigheden, dan zullen ze nooit hun begrip verbeteren van hoe de markt werkelijk werkt en hoe ze erin kunnen profiteren.