24 juni 2021 13:52

Financiële markten

Wat zijn financiële markten?

Financiële markten verwijzen in grote lijnen naar elke marktplaats waar de handel in effecten plaatsvindt, inclusief onder andere de aandelenmarkt, obligatiemarkt, forexmarkt en derivatenmarkt. Financiële markten zijn essentieel voor de goede werking van kapitalistische economieën.

Belangrijkste leerpunten

  • Financiële markten verwijzen in grote lijnen naar elke markt waar de handel in effecten plaatsvindt.
  • Er zijn veel soorten financiële markten, inclusief (maar niet beperkt tot) forex, geld, aandelen- en obligatiemarkten.
  • Deze markten kunnen activa of effecten omvatten die ofwel aan gereglementeerde beurzen zijn genoteerd of die over-the-counter (OTC) worden verhandeld.
  • Financiële markten verhandelen alle soorten effecten en zijn cruciaal voor de goede werking van een kapitalistische samenleving.
  • Wanneer financiële markten falen, kan dit leiden tot economische ontwrichting, waaronder recessie en werkloosheid.

Inzicht in de financiële markten

Financiële markten spelen een cruciale rol bij het vergemakkelijken van de soepele werking van kapitalistische economieën door middelen toe te wijzen en liquiditeit te creëren voor bedrijven en ondernemers. De markten maken het voor kopers en verkopers gemakkelijk om hun financiële belangen te verhandelen. Financiële markten creëren effectenproducten die een rendement opleveren voor degenen die overtollige middelen hebben (investeerders / kredietverstrekkers) en stellen deze middelen beschikbaar voor degenen die extra geld nodig hebben (leners). 

De aandelenmarkt is slechts één type financiële markt. Financiële markten ontstaan ​​door het kopen en verkopen van verschillende soorten financiële instrumenten, waaronder aandelen, obligaties, valuta’s en derivaten. Financiële markten zijn sterk afhankelijk van informatieve transparantie om ervoor te zorgen dat de markten prijzen vaststellen die efficiënt en passend zijn. De marktprijzen van effecten zijn mogelijk niet indicatief voor hun intrinsieke waarde vanwege macro-economische krachten zoals belastingen.

Sommige financiële markten zijn klein met weinig activiteit, en andere, zoals de  New York Stock Exchange (NYSE), verhandelen dagelijks voor biljoenen dollars aan effecten. De aandelenmarkt is een financiële markt waar beleggers aandelen van beursgenoteerde bedrijven kunnen kopen en verkopen. De primaire beurs is waar de nieuwe uitgiften van de voorraden, de zogenaamde initial public offerings (IPO’s), worden verkocht. Elke daaropvolgende handel in aandelen vindt plaats op de secundaire markt, waar beleggers effecten kopen en verkopen die ze al bezitten.



De prijzen van effecten die op de financiële markten worden verhandeld, weerspiegelen mogelijk niet noodzakelijk hun werkelijke intrinsieke waarde.

Soorten financiële markten

Aandelen markt

Misschien wel de meest alomtegenwoordige financiële markten zijn de aandelenmarkten. Dit zijn locaties waar bedrijven hun aandelen noteren en deze worden gekocht en verkocht door handelaren en investeerders. Aandelenmarkten of aandelenmarkten worden door bedrijven gebruikt om kapitaal aan te trekken via een beursintroductie (IPO), waarna aandelen worden verhandeld tussen verschillende kopers en verkopers op een zogenaamde secundaire markt.

Aandelen kunnen worden verhandeld op beursgenoteerde beurzen, zoals de New York Stock Exchange (NYSE) of Nasdaq, of over-the-counter (OTC). De meeste aandelen worden verhandeld via gereguleerde beurzen, en deze spelen een belangrijke rol in de economie, zowel als graadmeter voor de algehele gezondheid van de economie als voor vermogenswinsten en dividendinkomsten aan beleggers, inclusief degenen met pensioenrekeningen zoals IRA’s. en 401 (k) plannen.

Typische deelnemers aan een aandelenmarkt zijn onder meer (zowel particuliere als institutionele) beleggers en handelaren, maar ook marketmakers (MM’s) en specialisten die liquiditeit handhaven en tweezijdige markten bieden. Makelaars zijn derde partijen die transacties tussen kopers en verkopers vergemakkelijken, maar die geen daadwerkelijke positie in een aandeel innemen.

Over-the-Counter-markten

Een over-the-counter (OTC) -markt is een gedecentraliseerde markt – wat betekent dat er geen fysieke locaties zijn en de handel elektronisch verloopt – waarin marktdeelnemers effecten rechtstreeks tussen twee partijen verhandelen zonder tussenkomst van een makelaar. Hoewel OTC-markten mogelijk handelen in bepaalde aandelen (bijv. Kleinere of risicovollere bedrijven die niet voldoen aan de noteringscriteria van beurzen), vindt de meeste aandelenhandel plaats via beurzen. Bepaalde derivatenmarkten zijn echter uitsluitend otc, en vormen dus een belangrijk segment van de financiële markten. Over het algemeen zijn de OTC-markten en de transacties die daarop plaatsvinden veel minder gereguleerd, minder liquide en ondoorzichtiger.

Obligatiemarkten

Een obligatie is een waardepapier waarbij een belegger geld leent voor een bepaalde periode tegen een vooraf vastgestelde rente. U kunt een obligatie zien als een overeenkomst tussen de geldschieter en de lener die de details van de lening en de betalingen ervan bevat. Obligaties worden zowel door bedrijven als door gemeenten, staten en soevereine regeringen uitgegeven om projecten en operaties te financieren. De obligatiemarkt verkoopt effecten zoals bankbiljetten en wissels die zijn uitgegeven door bijvoorbeeld de Amerikaanse schatkist. De obligatiemarkt wordt ook wel de schuld, krediet- of vastrentende markt genoemd.

Geldmarkten

De geldmarkten handelen doorgaans in producten met zeer liquide korte looptijden (van minder dan een jaar) en worden gekenmerkt door een hoge mate van veiligheid en een relatief laag rendement op rente. Op groothandelsniveau omvatten de geldmarkten grootschalige transacties tussen instellingen en handelaren. Op retailniveau omvatten ze onderlinge geldmarktfondsen die door individuele beleggers zijn gekocht en geldmarktrekeningen die zijn geopend door bankklanten. Particulieren kunnen ook op de geldmarkten beleggen door onder meer kortlopende depositocertificaten (CD’s),  gemeentelijke bankbiljetten of Amerikaans schatkistpapier te kopen.

Afgeleide markten

Een derivaat is een contract tussen twee of meer partijen waarvan de waarde is gebaseerd op een overeengekomen onderliggend financieel actief (zoals een effect) of een reeks activa (zoals een index). Derivaten zijn secundaire effecten waarvan de waarde uitsluitend wordt afgeleid uit de waarde van het primaire effect waaraan ze zijn gekoppeld. Op zichzelf is een afgeleide waardeloos. In plaats van rechtstreeks de handel in aandelen, een derivatenmarkt handel in futures en opties contracten, en andere geavanceerde financiële producten, die hun waarde ontlenen aan de onderliggende instrumenten, zoals obligaties, grondstoffen, valuta’s, rentevoeten, beursindexen en voorraden. 

Op futuresmarkten worden futures-contracten genoteerd en verhandeld. In tegenstelling tot forwards, die OTC verhandelen, maken futures-markten gebruik van gestandaardiseerde contractspecificaties, zijn ze goed gereguleerd en gebruiken ze Chicago Board Options Exchange (CBOE), geven op dezelfde manier een lijst en reguleren optiecontracten. Zowel futures- als optiebeurzen kunnen contracten in verschillende activaklassen vermelden, zoals aandelen, vastrentende effecten, grondstoffen, enzovoort.

Forex markt

De forex (valutamarkt) is de markt waarop deelnemers kunnen kopen, verkopen, hedgen en speculeren op de wisselkoersen tussen valutaparen. De forexmarkt is de meest liquide markt ter wereld, aangezien contanten de meest liquide activa zijn. De valutamarkt verwerkt meer dan $ 5 biljoen aan dagelijkse transacties, wat meer is dan de futures- en aandelenmarkten samen. Net als bij de OTC-markten, is de forexmarkt ook gedecentraliseerd en bestaat deze uit een wereldwijd netwerk van computers en makelaars van over de hele wereld. De forexmarkt bestaat uit banken, commerciële bedrijven, centrale banken, investeringsbeheermaatschappijen, hedgefondsen en forex-makelaars en investeerders. 

Grondstoffenmarkten

Grondstoffenmarkten zijn locaties waar producenten en consumenten elkaar ontmoeten om fysieke grondstoffen uit te wisselen, zoals landbouwproducten (bijv. Maïs, vee, sojabonen), energieproducten (olie, gas, koolstofkredieten), edele metalen (goud, zilver, platina), of ‘ zachte ‘grondstoffen (zoals katoen, koffie en suiker). Deze staan ​​bekend als spotgoederenmarkten, waar fysieke goederen worden ingewisseld voor geld.

Het grootste deel van de handel in deze grondstoffen vindt echter plaats op derivatenmarkten die spotgoederen als onderliggende activa gebruiken. Termijncontracten, futures en opties op grondstoffen worden zowel OTC als op beursgenoteerde beurzen over de hele wereld uitgewisseld, zoals de Chicago Mercantile Exchange (CME) en de  Intercontinental Exchange  (ICE).

Markten voor cryptovaluta

De afgelopen jaren hebben de introductie en opkomst van cryptocurrencies zoals Bitcoin en Ethereum gezien, gedecentraliseerde digitale activa die zijn gebaseerd op blockchain technologie. Tegenwoordig zijn honderden cryptocurrency-tokens beschikbaar die wereldwijd worden verhandeld via een lappendeken van onafhankelijke online crypto-uitwisselingen. Deze uitwisselingen hosten digitale portefeuilles voor handelaren om de ene cryptocurrency te ruilen voor een andere, of voor fiatgelden zoals dollars of euro’s.

Omdat de meeste crypto-uitwisselingen gecentraliseerde platforms zijn, zijn gebruikers vatbaar voor hacks of fraude. Er zijn ook gedecentraliseerde centrales beschikbaar die opereren zonder enige centrale autoriteit. Deze uitwisselingen maken directe peer-to-peer (P2P) -handel in digitale valuta mogelijk zonder dat een daadwerkelijke uitwisselingsautoriteit nodig is om de transacties te vergemakkelijken. Futures en handel in opties zijn ook beschikbaar voor de belangrijkste cryptocurrencies.

Voorbeelden van financiële markten

De bovenstaande paragrafen maken duidelijk dat de “financiële markten” een brede reikwijdte en schaal hebben. Om nog twee concrete voorbeelden te geven, zullen we kijken naar de rol van de aandelenmarkten om een ​​bedrijf tot IPO te brengen, en de rol van de OTC-derivatenmarkt tijdens de financiële crisis van 2008-2009.

Aandelenmarkten en IPO’s

Wanneer een bedrijf zich vestigt, heeft het toegang tot kapitaal van investeerders nodig. Naarmate het bedrijf groeit, heeft het vaak toegang nodig tot veel grotere hoeveelheden kapitaal dan het kan krijgen van lopende operaties of een traditionele banklening. Bedrijven kunnen deze omvang van het kapitaal verhogen door aandelen aan het publiek te verkopen via een beursintroductie (IPO). Dit verandert de status van het bedrijf van een “privé” bedrijf waarvan de aandelen in handen zijn van enkele aandeelhouders in een beursgenoteerd bedrijf waarvan de aandelen vervolgens in handen zullen zijn van talrijke leden van het grote publiek.

De IPO biedt ook vroege investeerders in het bedrijf de mogelijkheid om een ​​deel van hun belang te verzilveren, waarbij ze vaak zeer mooie beloningen opleveren. Aanvankelijk wordt de prijs van de IPO meestal bepaald door de verzekeraars via hun pre-marketingproces.

Zodra de aandelen van de vennootschap zijn genoteerd aan een  beurs  en de handel daarin begint, zal de prijs van deze aandelen fluctueren als beleggers en handelaren te evalueren en opnieuw te beoordelen hun intrinsieke waarde en de vraag en aanbod van deze aandelen op elk moment in de tijd.

OTC-derivaten en de financiële crisis van 2008: MBS en CDO’s

Hoewel de financiële crisis van 2008-2009 werd veroorzaakt en verergerd door verschillende factoren, is een van de factoren die algemeen is vastgesteld de markt voor door hypotheek gedekte effecten (MBS). Dit zijn een soort OTC-derivaten waarbij kasstromen uit individuele hypotheken worden gebundeld, opgedeeld en verkocht aan beleggers. De crisis was het resultaat van een opeenvolging van gebeurtenissen, elk met zijn eigen trigger en culminerend in de bijna ineenstorting van het banksysteem. Er is beweerd dat de kiemen van de crisis al in de jaren zeventig werden gezaaid met de Community Development Act, die banken verplichtte hun kredietvereisten voor consumenten met een lager inkomen te versoepelen, waardoor een markt voor subprime-hypotheken ontstond .

Het bedrag van de subprime-hypotheekschuld, die werd gegarandeerd door  Freddie Mac  en  dotcom crisis en de recessie van 2001, een soort MBS genaamd  collateralized debt bonds  (CDO’s) van de hypotheken die op de secundaire markt waren gekocht.

Omdat subprime-hypotheken werden gebundeld met prime-hypotheken, konden beleggers de risico’s van het product niet begrijpen. Toen de markt voor CDO’s begon op te warmen, barstte eindelijk de huizenbubbel die al enkele jaren aan het opbouwen was. Toen de huizenprijzen daalden, begonnen subprime-leners in gebreke te blijven met leningen die meer waard waren dan hun huis, waardoor de prijsdalingen versneld werden.

Toen beleggers zich realiseerden dat de MBS en CDO’s waardeloos waren vanwege de giftige schuld die ze vertegenwoordigden, probeerden ze de verplichtingen uit te sluiten. Er was echter geen markt voor de CDO’s. De daaropvolgende cascade van subprime lender fouten gemaakt liquiditeit  besmetting  dat de bovenste lagen van het bankwezen bereikt. Twee grote investeringsbanken, Lehman Brothers en Bear Stearns, stortten in onder het gewicht van hun blootstelling aan subprime-schulden en meer dan 450 banken gingen failliet in de komende vijf jaar. Verschillende van de grote banken stonden op de rand van mislukking en werden gered door een door de belastingbetaler gefinancierde reddingsoperatie.

Veelgestelde vragen over financiële markten

Wat zijn de verschillende soorten financiële markten?

Enkele voorbeelden van financiële markten en hun rol zijn onder meer de aandelenmarkt, de obligatiemarkt, forex, grondstoffen en de vastgoedmarkt. Financiële markten kunnen ook worden onderverdeeld in kapitaalmarkten, geldmarkten, primaire versus secundaire markten en beursgenoteerde versus OTC-markten.

Hoe werken financiële markten?

Ondanks dat ze veel verschillende activaklassen bestrijken en verschillende structuren en voorschriften hebben, werken alle financiële markten in wezen door kopers en verkopers in een activum of contract samen te brengen en hen toe te staan ​​met elkaar te handelen. Dit wordt vaak gedaan door middel van een veiling of prijs-discovery -mechanisme.

Wat zijn de belangrijkste functies van financiële markten?

Financiële markten bestaan ​​om verschillende redenen, maar de meest fundamentele functie is om een ​​efficiënte allocatie van kapitaal en activa in een financiële economie mogelijk te maken. Door een vrije markt toe te staan ​​voor de stroom van kapitaal, financiële verplichtingen en geld, zorgen de financiële markten ervoor dat de wereldeconomie soepeler loopt, terwijl beleggers ook in de loop van de tijd kunnen deelnemen aan kapitaalwinsten.

Waarom zijn financiële markten belangrijk?

Zonder financiële markten zou kapitaal niet efficiënt kunnen worden toegewezen en zouden economische activiteiten zoals handel en handel, investeringen en groeimogelijkheden sterk afnemen.

Wie zijn de belangrijkste deelnemers aan financiële markten?

Bedrijven gebruiken aandelen- en obligatiemarkten om kapitaal van investeerders aan te trekken; speculanten kijken naar verschillende activaklassen om gerichte weddenschappen te sluiten op toekomstige prijzen; hedgers gebruiken derivatenmarkten om verschillende risico’s te beperken, en arbitrageurs proberen te profiteren van onjuiste prijzen of anomalieën die op verschillende markten worden waargenomen. Makelaars treden vaak op als bemiddelaars die kopers en verkopers bij elkaar brengen en een commissie of vergoeding verdienen voor hun diensten.