Shingle Theorie

Wat is de grindentheorie?

De shingle-theorie is een doctrine die de regulering van financiële markten in de Verenigde Staten informeert. In wezen beweert het dat, zodra ze beginnen met het maken van reclame voor hun diensten aan het publiek, makelaar-dealers verantwoordelijk zijn voor het naleven van de beste praktijken van de financiële dienstensector.

In het bijzonder vereisen deze best practices dat broker-dealers alle relevante informatie aan hun klanten bekendmaken met betrekking tot de effecten die ze verkopen – vooral met betrekking tot de prijsstelling van die effecten en eventuele speciale vergoedingen die de makelaar voor de verkoop ontvangt.

Inzicht in de Shingle Theory

De term ‘shingle theory’ komt voort uit een analogie met traditionele detailhandel: als een winkel ‘een dakspaan ophangt’ om aan te tonen dat het open is voor zaken, zouden de klanten van dat bedrijf reden hebben om te verwachten dat de winkel eerlijk zou handelen. met haar klanten en houdt zich aan alle noodzakelijke wet- en regelgeving. Naar analogie wordt van makelaar-dealerbedrijven die “een dakspaan ophangen” op de markt voor financiële diensten ook verwacht dat zij zich op een ethische en transparante manier gedragen.

Het eerste gebruik van de termen deed zich voor in een rechtszaak uit 1939 waarbij de Securities and Exchange Commission (SEC) betrokken was. In deze zaak was een makelaar-dealer betrokken die onethisch bleek te hebben gehandeld door zijn klanten te veel in rekening te brengen en hen niet te informeren over de heersende marktprijzen van de effecten die hij verkocht. De rechter koos in dit geval de zijde van de SEC en handhaafde het besluit van de SEC om de vergunning van de makelaar-dealer in te trekken.

Dit aanvankelijke oordeel is herhaald in verschillende daaropvolgende rechtszaken, en om deze reden blijft de shingle-theorie relevant op de financiële markten. Om de schijn of beschuldiging van wangedrag te voorkomen, moeten makelaars-handelaars ervoor zorgen dat de prijzen die aan hun klanten worden aangerekend, binnen een redelijk bereik liggen in vergelijking met de algemene marktprijs van die effecten en dat hun klanten op de hoogte zijn van die algemene marktprijzen. In wezen is de belangrijkste les van de shingle-theorie dat makelaars-dealers moeten handelen alsof ze een fiduciaire plicht hebben jegens hun klanten, zelfs als ze technisch gezien de fiduciaire instellingen van hun klanten zijn.

Voorbeeld uit de echte wereld van de Shingle Theory

Edward is de eigenaar van een gewetenloze beursvennootschap genaamd XYZ Securities. Hij ontwierp zorgvuldig zijn kantoorruimte en professionele marketing om de schijn van integriteit en hoge professionele normen uit te stralen. Hij handelt echter niet op een professionele of ethische manier in de omgang met klanten.

In het bijzonder probeert Edward opzettelijk klanten aan te trekken met een zeer beperkte financiële opleiding. Wanneer hij die klanten citeert over mogelijke effecten om te kopen, let hij erop dat hij hun toegang tot informatie over vergelijkbare alternatieve producten beperkt om zijn klanten zoveel mogelijk te veel te laten betalen voor die producten. Bovendien probeert Edward regelmatig speciale commissies, smeergeld en andere soortgelijke vormen van compensatie te verdienen zonder zijn klanten duidelijk of volledig te informeren over die regelingen.

Als Edwards firma door een van zijn klanten zou worden aangeklaagd, is de kans groot dat hij in strijd zou zijn met de grindentheorie. Op basis van vergelijkbare gevallen in het verleden, lijkt het waarschijnlijk dat Edward zijn vergunning om als makelaar-dealer te opereren zou kunnen verliezen.