25 juni 2021 1:14

Duurzaamheid

Wat is duurzaamheid?

Duurzaamheid richt zich op het voldoen aan de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun behoeften te voorzien in gevaar te brengen. Het concept van duurzaamheid bestaat uit drie pijlers: economisch, ecologisch en sociaal – ook informeel bekend als winst, planeet en mensen. Bedrijven doen steeds vaker publieke toezeggingen ten aanzien van duurzaamheid door acties zoals het verminderen van afval, investeren in hernieuwbare energie en het ondersteunen van organisaties die werken aan een duurzamere toekomst.

Belangrijkste leerpunten

  • Duurzaamheid richt zich op het voldoen aan de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun behoeften te voorzien in gevaar te brengen.
  • Beleggers kunnen op hun hoede zijn voor bedrijven die zich inzetten voor duurzaamheid. Hoewel de optiek gunstig kan zijn voor de aandelenkoers, maken beleggers zich zorgen dat bedrijven transparant zijn over hun winstresultaten.
  • Grote merken doen vaak toezeggingen aan duurzaamheid, maar het duurt vaak lang voordat duurzaamheidsdoelen worden behaald.

Hoe duurzaamheid werkt

Duurzaamheid moedigt bedrijven aan om beslissingen te nemen in termen van milieu, sociale en menselijke impact voor de lange termijn, in plaats van op kortetermijnwinsten, zoals het winstrapport voor het volgende kwartaal. Het beïnvloedt hen om meer factoren in overweging te nemen dan alleen de directe winst of het verlies. Bedrijven hebben steeds vaker duurzaamheidsdoelstellingen opgesteld, zoals toezegging om tegen een bepaald jaar geen afval te verpakken of om de totale uitstoot met een bepaald percentage te verminderen.

Deze bedrijven kunnen aan hun duurzaamheidsbehoeften voldoen door de uitstoot te verminderen, hun energieverbruik te verlagen, producten in te kopen bij fairtrade-organisaties en ervoor te zorgen dat hun fysieke afval op de juiste manier en met een zo klein mogelijke ecologische voetafdruk wordt afgevoerd.

Uitdagingen rond duurzaamheid

De drang naar duurzaamheid is duidelijk in gebieden zoals energieopwekking, waar de nadruk lag op het vinden van nieuwe afzettingen om de opname van bestaande reserves te overtreffen. Sommige elektriciteitsbedrijven maken bijvoorbeeld nu publiekelijk doelen voor energieopwekking uit duurzame bronnen zoals wind, waterkracht en zon.



Duurzaamheid kwam naar voren als een onderdeel van bedrijfsethiek als reactie op de waargenomen publieke onvrede over de schade op lange termijn die wordt veroorzaakt door een focus op kortetermijnwinsten.

De overgang naar duurzame productie is echter vaak een complex proces voor bedrijven. Door beslissingen te baseren op langere tijdlijnen, zijn sommige van de hogere investeringen vooraf in efficiëntie en hernieuwbare bronnen gemakkelijker te rechtvaardigen. Beleggers hebben hun rendementsverwachtingen moeten bijstellen omdat een bedrijf dat zich inzet voor de duurzame ontwikkeling van hulpbronnen op korte termijn mogelijk bescheidener winstresultaten kan behalen.

Veel bedrijven zijn bekritiseerd omdat ze gebruik maken van kostenbesparende maatregelen, zoals offshoring van productie, om goedkopere arbeidskrachten te verkrijgen. Deze praktijk, hoewel gunstig voor het nettoresultaat, gaat vaak ten koste van de veiligheid en beveiliging van de werknemers. Een van de meest opvallende voorbeelden van hoe offshoring mis kan gaan, was de instorting van de Savar-fabriek in Bangladesh in 2013, waarbij meer dan 1.100 mensen omkwamen. Andere manieren om kosten te besparen kunnen ook de duurzaamheid schaden: een fabriek die zijn afval bijvoorbeeld in een nabijgelegen waterlichaam laat stromen om de kortetermijnkosten van een goede verwijdering te vermijden, kan op de lange termijn dure en aanzienlijke milieuschade veroorzaken.

Veel van de bedrijven die het meest gevoelig zijn voor terugslag van consumenten, meestal retailers en restaurants, hebben duurzaamheidsplannen aangekondigd om de koolstofvoetafdruk, verpakkingsafval en dierenleed te verminderen.

Dit heeft ertoe geleid dat sommige investeerders terugschrikken voor duurzame investeringen – in ieder geval totdat bedrijven transparanter worden over hun financiële en zakelijke praktijken.