Wet inzake onrechtmatige daad

Wat is onrechtmatige daad?

Aansprakelijkheidsrecht is het gebied van de wet dat de meeste civiele procedures bestrijkt. Over het algemeen valt elke vordering die bij de burgerlijke rechtbank ontstaat, met uitzondering van contractuele geschillen, onder het aansprakelijkheidsrecht. Het concept van dit rechtsgebied is om een ​​onrecht dat een persoon is aangedaan te herstellen en om verlichting te bieden voor de onrechtmatige daden van anderen, meestal door geldelijke schadevergoeding toe te kennen als compensatie. De oorspronkelijke bedoeling van onrechtmatige daad is om volledige vergoeding te bieden voor bewezen schade.

Contractenrechtelijke procedures vallen onder het contractenrecht.

Inzicht in onrechtmatige daadwet

De wet inzake onrechtmatige daad vereist dat degenen van wie wordt vastgesteld dat zij de schuld hebben bij het schaden van anderen, de slachtoffers schadeloos stellen. Typische schade is onder meer het verlies van inkomsten uit het verleden of de toekomst, betaling van medische kosten, betaling voor pijn en lijden, en kan ook aanvullende punitieve schadevergoeding omvatten die bedoeld is om de eiser te straffen boven de volledige vergoeding.

De wet inzake onrechtmatige daad kan worden onderverdeeld in drie categorieën: onrechtmatige daad, opzettelijke onrechtmatige daad en risicoaansprakelijkheid. Nalatige onrechtmatige daad omvat schade die mensen in het algemeen wordt toegebracht doordat een ander een bepaald niveau van zorg niet uitoefent, meestal gedefinieerd als een redelijke zorgstandaard. Ongevallen zijn een standaardvoorbeeld van nalatige onrechtmatige daad. Opzettelijke onrechtmatige daad verwijst daarentegen naar schade die mensen opzettelijk is toegebracht door opzettelijk wangedrag van een ander, zoals mishandeling, fraude en diefstal.

Bij strikte aansprakelijkheid gaat het, in tegenstelling tot nalatigheid en opzettelijke onrechtmatige daad, niet om de schuld van de persoon die de schade heeft toegebracht. In plaats daarvan richt de risicoaansprakelijkheid zich op de handeling zelf. Als iemand of een entiteit een bepaalde handeling begaat – bijvoorbeeld het produceren van een defect product – dan is die persoon of dat bedrijf verantwoordelijk voor de schade als gevolg van die handeling, ongeacht de mate van zorg die wordt betracht of hun bedoelingen.

Voorbeelden van onrechtmatige daad

In februari 2016 botste een zelfrijdende auto van Google tegen een bus in Mountain View, Californië. De auto voelde een groep zandzakken rond een regenafvoer en zwenkte naar een andere rijstrook om ze te ontwijken, waarbij hij tegen de zijkant van een publiek botste. doorvoerbus. Dit was het eerste gerapporteerde geval van een zelfrijdende auto die een ongeval veroorzaakte, niet alleen als onderdeel van een ongeval.

Volgens de wet inzake aansprakelijkheid wegens onrechtmatige daad kunnen bestuurders schadevergoeding eisen van een fabrikant voor een defect onderdeel van een auto, meestal een airbag of een band. Deze onrechtmatige daad strekt zich nu echter uit tot zelfrijdende auto’s en Google kan aansprakelijk worden gesteld voor de schade.

Amy Williams heeft een rechtszaak wegens nalatigheid aangespannen tegen Quest Diagnostics en haar dochteronderneming Athena Diagnostics wegens de onrechtmatige dood van haar zoon, Christian Millare. In 2007 heeft Athena Diagnostics een mutatie in het gen van Millare verkeerd geclassificeerd, wat direct resulteerde in inbeslagneming en overlijden in 2008. Op 27 juni 2016 diende Quest Diagnostics een motie in om de zaak te verwerpen op grond van het statuut van beperkingen voor claims wegens medische wanpraktijken.

Een voorbeeld van een opzettelijke onrechtmatige daad is de uitspraak tussen Gawker en Hulk Hogan op 18 maart 2016. Hogan kreeg $ 140 miljoen toegekend wegens opzettelijke onrechtmatige daad, aangezien werd aangenomen dat Gawker opzettelijk inbreuk maakte op zijn privacy om videobewijs van een privédaad te verkrijgen.

Hervorming van onrechtmatige daad

Hervorming van onrechtmatige daad verwijst naar de kritische houding die wordt ingenomen tegen veel gevallen van onrechtmatige daad, vooral in de Verenigde Staten, maar ook elders, dat veel rechtszaken tegenwoordig lichtzinnig zijn. In de Verenigde Staten worden elk jaar meer dan 15 miljoen rechtszaken aangespannen, en voorstanders van hervorming van onrechtmatige daad beweren dat veel te veel hiervan op zwakke gronden zijn gebaseerd of worden aangespannen om de uitkomsten te intimideren of te beïnvloeden. Deze frivole zaken zijn duur en tijdrovend en verbruiken middelen die elders beter kunnen worden besteed.

De hervorming van onrechtmatige daad in de VS heeft zich vooral gericht op rechtszaken in verband met medische claims en gezondheidszorgkosten, waaronder het onnodig gebruik van dure medische tests en de hoge prijs van medicijnen als gevolg van patenten.