U-3 vs. U-6 werkloosheidspercentage: wat is het verschil?
U-3 vs. U-6 werkloosheidspercentage: een overzicht
Het U-3-werkloosheidspercentage, of U3-percentage, is het meest gerapporteerde werkloosheidspercentage in de Verenigde Staten en vertegenwoordigt het aantal mensen dat actief op zoek is naar werk. Het U-6-tarief, of U6, omvat ontmoedigde, ondertewerkgestelde en werkloze werknemers in het land.
U-3 is het werkloosheidspercentage dat elke maand wordt vrijgegeven door het Bureau of Labor Statistics (BLS), maar veel economen beschouwen het U-6-percentage als het meer zinvolle percentage omdat het een groter percentage van de werklozen dekt.
Samen met het economische groeipercentage en het inflatiecijfer is het werkloosheidspercentage een van de meest gerapporteerde en besproken economische indicatoren. Het wordt regelmatig in het nieuws genoemd omdat het een eenvoudig momentopname geeft van de toestand van de economie. Velen gaan ervan uit dat het werkloosheidspercentage een eenvoudige maatstaf is voor mensen zonder werk, maar de realiteit is ingewikkelder.
Belangrijkste leerpunten
- De meest voorkomende vorm van werkloosheid is het U-3-percentage, dat goed is voor werklozen die actief op zoek zijn naar werk.
- Het wordt veel in de gaten gehouden omdat het wordt beschouwd als een barometer van de economische omstandigheden in de VS wanneer het elke maand wordt gepubliceerd.
- Het U-6-percentage wordt echter vaak als het werkelijke werkgelegenheidspercentage beschouwd, aangezien het rekening houdt met werklozen, onderbezet en ontmoedigde werknemers.
U-3 werkloosheidspercentage
Het officiële werkloosheidspercentage staat bekend als het U-3-percentage, of gewoon U3. Het meet het aantal mensen dat werkloos is maar actief op zoek is naar werk. Het tarief wordt gemeten door de BLS, die contact opneemt met 60.000 willekeurig geselecteerde huishoudens in het hele land en de arbeidsstatus van elke persoon van 16 jaar of ouder registreert. De informatie die het verzamelt via enquêtes en statistieken over sociale verzekeringen – die het aantal mensen weergeeft dat een werkloosheidsuitkering ontvangt – wordt elke maand gepubliceerd en geeft een beeld van de gezondheid van de banengegevens van het land.
Dit tempo verandert maanden nadat een economie van richting is veranderd – hoger als een economie ontberingen ervaart, en dalen als het er beter uitziet. De werkloosheidscijfers zijn bijvoorbeeld dramatisch gestegen in 2020 als gevolg van de brede economische impact van de coronavirus-pandemie.
U-3 wordt vaak bekritiseerd omdat hij te simpel is. Veel economen denken iedereen uit die ontmoedigd is geraakt nadat hij geen baan heeft kunnen vinden.
Een steenhouwer die wil werken maar die ontmoedigd raakt door een gebrek aan kansen te midden van een diepe economische recessie, zou bijvoorbeeld niet worden opgenomen in het werkloosheidspercentage van de U-3. Evenmin zou een marketingmanager die op 57-jarige leeftijd wordt ontslagen en stopt met het plannen van nieuwe sollicitatiegesprekken vanwege hun ervaring met leeftijdsdiscriminatie. Iemand die maar één ploeg van zes uur per week werkt omdat er in zijn omgeving geen fulltime banen beschikbaar zijn, is een ander voorbeeld van iemand die niet onder de U-3-werkloosheid zou vallen.
Ongeacht de staat waarin de economie verkeert, wordt altijd enige werkloosheid verwacht.
U-6 werkloosheidspercentage
In tegenstelling tot het U-3 -percentage omvathet U-6-werkloosheidspercentage een hele reeks werklozen, namelijk iedereen die niet in het U-3-percentage voorkomt. Dat betekent dat het U-6-percentage veel meer overeenkomt met een natuurlijk, niet-technisch begrip van wat het betekent om werkloos te zijn.
Dit percentage geldt voor iedereen die in de afgelopen 12 maanden naar werk heeft gezocht, maar geen baan heeft kunnen vinden en de afgelopen vier weken niet naar werk heeft gezocht. Het omvat ook iedereen die weer naar school is gegaan, arbeidsongeschikt is geworden en mensen die geen baan hebben of in deeltijd werken.
Door iedereen in de marge van de arbeidsmarkt te vangen, geeft het U-6-tarief een breed beeld van de onderbenutting van arbeid in het land. In die zin kan het U-6-percentage worden beschouwd als het werkelijke werkloosheidspercentage.
In september 2020, toen de effecten van de pandemie nog steeds voelbaar waren, bedroeg het werkloosheidspercentage U-3 bijvoorbeeld 7,7%, terwijl het U-6-percentage 12,4% bedroeg.3
Andere werkloosheidscijfers
De werkloosheid is onderverdeeld in zes verschillende categorieën, waaronder de U-3- en U-6-tarieven. De andere zijn:
- U1 : Het percentage mensen dat 15 weken of langer werkloos is
- U2 : Het percentage mensen dat hun baan is kwijtgeraakt en iedereen die een tijdelijke baan heeft afgemaakt
- U4 : Het totale aantal werklozen, plus ontmoedigde werknemers
- U5 : Het totale aantal werklozen, ontmoedigde werknemers en andere marginaal gehechte werknemers
De term marginaal gehechte werknemers omvat ontmoedigde werknemers en verwijst naar degenen die beschikbaar en bereid zijn om te werken, maar die om welke reden dan ook niet naar werk hebben gezocht in de afgelopen vier weken. Ze hebben echter ergens in de afgelopen 12 maanden naar werk gezocht.