Ultrasnelle handel
Wat is ultrasnelle handel?
Ultrasnelle handel is een methode om aandelen te verhandelen door computers en algoritmen te gebruiken om transacties uit te voeren binnen milliseconden na marktveranderingen.
Belangrijkste leerpunten
- Ultrasnelle handel, ook wel high-frequency trading genoemd, is een zeer competitieve handelsmethode die volledig online plaatsvindt met behulp van computerprogramma’s die bliksemsnelle transacties uitvoeren.
- Ultrasnelle handel is zwaar bekritiseerd vanwege het vergroten van de ernst van aandelenschommelingen en de bijdrage aan de manipulatie van aandelenkoersen. Voorstanders van de software zeggen dat het het tegenovergestelde doet en de efficiëntie verbetert als het gaat om handelen.
Hoe ultrasnelle handel werkt
Ultrasnelle handel, ook wel high-frequency trading genoemd, is een zeer competitieve handelsmethode die volledig online plaatsvindt. Hoewel het wordt gefaciliteerd door beursvennootschappen, gebeurt het zonder de menselijke component die traditioneel wordt gebruikt. Deze computerprogramma’s maken razendsnelle transacties die snel en herhaaldelijk kunnen handelen op basis van kleine prijsverschillen, waardoor een grote winst wordt behaald voordat de markt tijd heeft om te corrigeren.
Hoewel deze vorm van handelen zeer winstgevend kan zijn, vereist het een enorme hoeveelheid middelen om in te zetten. Daarmee is het ook niet zonder controverse. Ultrasnelle handel is zwaar bekritiseerd vanwege het vergroten van de ernst van aandelenschommelingen en de bijdrage aan de manipulatie van aandelenkoersen. Voorstanders van de software zeggen dat het het tegenovergestelde doet en de efficiëntie verbetert als het gaat om handelen.
Er zijn rechtszaken aangespannen over het eigendom van de technologie achter de software. Beleggingsondernemingen hebben de personen die ze hebben ingehuurd, ervan beschuldigd de code te hebben meegenomen wanneer ze naar een andere makelaardij verhuizen.
Ultrasnelle handel in het nieuws
In 2010 kwam ultrasnelle handel in de schijnwerpers toen Sergey Aleynikov, voorheen van Goldman Sachs, schuldig werd bevonden aan het stelen van code voor de ultrasnelle handelsalgoritmen van de bank. Er werd gezegd dat de code verantwoordelijk was voor $ 300 miljoen van de inkomsten van het bedrijf in 2009, wat minder was dan hun totale winst van $ 45 miljard, maar nog steeds een groot bedrag gezien de lage overhead die wordt gebruikt om deze hoogfrequente transacties uit te voeren.
Uiteindelijk werd Aleynikov veroordeeld voor het stelen van eigendomsinformatie van Goldman Sachs met de bedoeling deze naar het bedrijf te brengen waar hij onlangs door was ingehuurd, Teza Technologies. Er werd gemeld dat Teza Technologies Aleynikov driemaal zou betalen wat Goldman Sachs had om algoritmen te creëren voor een hedgefonds-handelsplatform.
Tegenwoordig zijn de codes grotendeels al geschreven en veel van de grotere beursvennootschappen hebben de technologie om te concurreren in de ultrasnelle handelssector. Hierdoor blijft een kleiner deel van de markt over om van te profiteren. Sinds Goldman Sachs vocht tegen hun rechtszaak, zijn de winsten op dit soort transacties begonnen te dalen.
In 2017 daalde de winst van bedrijven die hoogfrequente transacties uitvoeren onder de $ 1 miljard. Dit was de eerste keer dat transacties tot dat bereik vielen sinds vóór de recessie in het midden van de jaren 2000. Nu meer bedrijven proberen te profiteren van deze kleine marktschommelingen, zijn er minder beschikbaar om van te profiteren.
Top ultrasnelle handelsbedrijven zijn onder meer: Virtu Financial, Citadel Securities, Two Sigma Securities, Tower Research Capital en Jump Trading. Hoewel de industrie in het algemeen nogal stil is over het verstrekken van openbaar beschikbare informatie, beschrijft een populair boek, Flash Boys: A Wall Street Revolt van Michael Lewis, de wereld van snelle handel via de rekeningen van Wall Street-deelnemers. Het boek stond zelfs een paar weken op nummer 1 in de New York Times Best Seller List.