Onder welke omstandigheden kan een emittent een opvraagbare obligatie terugbetalen?

De belangrijkste omstandigheid waaronder een emittent van een obligatie een opvraagbare obligatie aflost, is een daling van de rentetarieven. Als de rente daalt, heeft het geen zin dat de emittent van de obligatie doorgaat met het betalen van meer dan gemiddelde rente aan beleggers als een voorziening in de obligatie het mogelijk maakt om vóór de vervaldatum af te lossen. Na het opvragen van de hoogrentende obligaties kan de emittent weer kapitaal aantrekken door nieuwe obligaties uit te geven tegen een lagere rente.

Een obligatie is een manier voor een bedrijf of overheidsinstantie om geld in te zamelen en voor een investeerder om een ​​gegarandeerd rendement te ontvangen. De belegger verstrekt kapitaal aan de uitgevende instelling in ruil voor een reeks vaste rentebetalingen gedurende een bepaalde termijn. Aan het einde van de looptijd geeft de emittent de hoofdsom van de belegger terug.

Overweeg bijvoorbeeld een belegger die een obligatie van $ 10.000 koopt tegen een rente van 9% met een looptijd van 20 jaar. Eerst betaalt hij $ 10.000 aan de uitgevende instelling, die deze als kapitaal kan gebruiken. In de komende 20 jaar ontvangt de belegger vaste betalingen van $ 900 per jaar, of 9% van het nominale bedrag van de obligatie. Wanneer de 20 jaar voorbij zijn, retourneert de uitgever van de obligatie de hoofdsom van $ 10.000 van de belegger.

Bij een opvraagbare obligatie, ook wel aflosbare obligatie genoemd, hoeft de emittent geen rentebetalingen te doen aan de belegger voor de volledige looptijd van de obligatie. Als het wil, kan het de obligatie vroegtijdig opvragen of aflossen. Bij aflossing van de obligatie moet de emittent de hoofdsom van de belegger terugbetalen.

Obligatie-emittenten lossen opvraagbare obligaties in wanneer de rentetarieven sterk dalen. Wanneer de rente daalt, hebben emittenten van opvraagbare obligaties twee keuzes: ze kunnen de obligaties actief houden en hogere rentetarieven dan de markt aan beleggers betalen, of ze kunnen de obligaties aflossen en stoppen met het betalen van die rentebetalingen.

Terugkerend naar het voorbeeld band hierboven, als de markt de rente dalen van 9% tot 4% na vijf jaar en het aflosbaar is, kan de uitgever het lossen, de terugkeer van de belegger $ 10.000 en vervolgens heruitgave obligaties tegen een rente die is nu 5% lager. In plaats van $ 900 jaarlijkse rentebetalingen te doen op een obligatie van $ 10.000, heeft de emittent nu de luxe om slechts $ 400 rentebetalingen te doen.

Juist vanwege deze bepaling vermijden veel beleggers opvraagbare obligaties. Obligaties zijn immers populair omdat ze een gegarandeerde rente voor een bepaalde looptijd bieden, en een opvraagbare functie neemt die garantie weg. Om mensen te verleiden om in opvraagbare obligaties te beleggen, bieden emittenten deze doorgaans aan tegen een hogere rente dan vergelijkbare obligaties zonder opvraagbare functie. Als een belegger meer dan de marktrente op een obligatie wil ontvangen, moet hij meestal een obligatiepremie betalen – meer dan het nominale bedrag voor de obligatie. Maar opvraagbare obligaties bieden een hoger tarief terwijl ze nog steeds beschikbaar zijn tegen nominale waarde.