Universeel bankieren
Wat is universeel bankieren?
Universeel bankieren is een systeem waarin banken een breed scala aan uitgebreide financiële diensten aanbieden, waaronder diensten die zijn toegesneden op retail, commerciële en investeringsdiensten. Universeel bankieren is gebruikelijk in sommige Europese landen, waaronder Zwitserland.
In de Verenigde Staten zijn banken wettelijk verplicht hun commerciële en investeringsbankdiensten te scheiden. Voorstanders van universeel bankieren stellen dat het banken helpt om de risico’s beter te diversifiëren. Criticasters denken dat het verdelen van de activiteiten van banken een minder risicovolle strategie is.
Belangrijkste leerpunten
- Universeel bankieren is een term voor banken die een grotere verscheidenheid aan diensten aanbieden dan hun concurrenten, of in vergelijking met traditionele banken.
- Universeel bankieren is nog niet gebruikelijk in de Verenigde Staten, maar het groeit; op dit moment richten banken in de Verenigde Staten zich meer exclusief op investeringen dan hun Europese tegenhangers.
- Banken in een universeel systeem kunnen er nog steeds voor kiezen zich te specialiseren in een subset van bankdiensten, ook al bieden ze technisch veel meer aan hun klantenbestand.
Hoe Universal Banking werkt
Universele banken kunnen krediet, leningen, deposito’s, vermogensbeheer, beleggingsadvies, betalingsverwerking, effectentransacties, acceptatie en financiële analyse aanbieden. Hoewel een universeel banksysteem banken in staat stelt een veelvoud aan diensten aan te bieden, is dit niet vereist. Banken in een universeel systeem kunnen er nog steeds voor kiezen zich te specialiseren in een subset van bankdiensten.
Enkele van de meer opmerkelijke universele banken zijn Deutsche Bank, HSBC en ING Bank; binnen de Verenigde Staten kwalificeren Bank of America, Wells Fargo en JPMorgan Chase als universele banken.
Universeel bankieren combineert de diensten van een commerciële bank en een investeringsbank en biedt alle diensten vanuit één entiteit. De diensten kunnen depositorekeningen, een verscheidenheid aan beleggingsdiensten en zelfs verzekeringsdiensten omvatten. Deposito’s bij een universele bank kunnen sparen en cheques bevatten.
Volgens dit systeem kunnen banken ervoor kiezen om deel te nemen aan een of alle toegestane activiteiten. Er wordt van hen verwacht dat ze voldoen aan alle richtlijnen die het juiste beheer van activa en transacties regelen of aansturen. Aangezien niet alle instellingen aan dezelfde activiteiten deelnemen, kunnen de geldende regels van instelling tot instelling verschillen. Het is echter belangrijk om de term “universele bank” niet te verwarren met financiële instellingen met vergelijkbare namen.
Universal Banking in de Verenigde Staten
Als gevolg van strikte regelgeving is de universele bank traag gegroeid en stuitte ze op weerstand voordat ze in de Verenigde Staten veel voorkwam. Dit komt door de Glass-Steagall Act van 1933.
Recente ontwikkelingen hebben een aantal belemmeringen voor de oprichting van een universele bank weggenomen, hoewel ze nog steeds niet zo wijdverspreid zijn als in veel Europese landen. Verder hebben de Verenigde Staten banken die zich puur richten op investeringen, wat hoogst ongebruikelijk is in de rest van de wereld.
De financiële crisis van 2008 heeft geleid tot een aantal mislukkingen binnen het investment banking-systeem in de Verenigde Staten. Dit leidde tot de overname of het faillissement van verschillende instellingen. Enkele opmerkelijke voorbeelden zijn onder meer Lehman Brothers en Merrill Lynch.
Dat gezegd hebbende, bieden veel financiële dienstverleners in de VS tegenwoordig een scala aan diensten aan, van bankieren, leningen, hypotheken, verzekeringen en investeringen, hetzij onder één dak, hetzij via een aangesloten netwerk met partnerbedrijven.