25 juni 2021 3:02

Niet-gesteriliseerde deviezeninterventie

Wat is een niet-gesteriliseerde deviezeninterventie?

De term niet-gesteriliseerde deviezeninterventie verwijst naar hoe de monetaire autoriteiten van een land de wisselkoersen en zijn geldhoeveelheid beïnvloeden – door geen buitenlandse valuta te kopen of door geen binnenlandse valuta of activa te verkopen. Dit soort benadering wordt als passief beschouwd ten opzichte van wisselkoersschommelingen, waarbij rekening wordt gehouden met schommelingen in de monetaire basis.

Niet- gesteriliseerde deviezeninterventies worden ook niet- gesteriliseerde interventies genoemd en kunnen worden vergeleken met gesteriliseerde interventies.

Belangrijkste leerpunten

  • Niet-gesteriliseerde deviezeninterventies vinden plaats wanneer de monetaire autoriteiten van een land de wisselkoersen en de geldhoeveelheid beïnvloeden.
  • Dit beleid vindt plaats wanneer een centrale bank de aan- of verkoop van buitenlandse of binnenlandse valuta of activa niet compenseert met een andere transactie.
  • Wanneer centrale banken niet-gesteriliseerde deviezeninterventies implementeren, nemen ze geen isolatiemaatregelen.
  • Door niet-gesteriliseerde interventies kunnen valutamarkten functioneren zonder de binnenlandse valutavoorraad te manipuleren, zodat de monetaire basis van een land kan veranderen.

Hoe niet-gesteriliseerde deviezeninterventies werken

Centrale banken kunnen mogelijk een valuta verzwakken door hun eigen reserves op de markt te verkopen. Ze kunnen het ook versterken door meer te kopen en hun eigen valuta te verkopen. Sterilisatie vindt plaats wanneer autoriteiten de aankoop van vreemde valuta of effecten compenseren door binnenlandse valuta te verkopen, waardoor hun eigen geldhoeveelheid afneemt. Centrale banken gebruiken sterilisatie als een manier om hun economieën te isoleren of te beschermen tegen de negatieve impact van zaken als waardestijging of inflatie van de valuta – die beide de positie van een land in het concurrentievermogen van de export op de wereldmarkt kunnen verminderen.



Sterilisatie kan worden gebruikt om economieën te isoleren of te beschermen tegen negatieve effecten van waardestijging of inflatie

Wanneer centrale banken niet-gesteriliseerde deviezeninterventies implementeren, nemen ze geen isolatiemaatregelen. Daarom is de transactie eenzijdig – alleen het kopen of verkopen van valuta of activa zonder te worden gecompenseerd. Door het beleid kunnen valutamarkten functioneren zonder het aanbod van de binnenlandse valuta te manipuleren. Dit betekent dat de monetaire basis van een land mag veranderen.

De Federal Reserve kan bijvoorbeeld besluiten om de Japanse yen te versterken door Japanse staatsobligaties te kopen en zo haar eigen reserves van de activa van het buitenland te vergroten. De interventie is niet gesteriliseerd als de Fed besluit haar eigen obligaties niet in reserves op de open markt te verkopen.

Niet-gesteriliseerde versus gesteriliseerde deviezeninterventies

Zoals hierboven opgemerkt, gebruiken centrale bankautoriteiten gesteriliseerde en niet-gesteriliseerde methoden voor deviezeninterventie wanneer en als zij de wisselkoersen en / of de geldhoeveelheid willen beïnvloeden. Als de centrale bank binnenlandse valuta koopt door buitenlandse activa te verkopen, krimpt de geldhoeveelheid omdat ze de binnenlandse valuta van de markt heeft gehaald. Dit is een voorbeeld van een gesteriliseerd beleid.

Als de waarde van een munt begint te verzwakken in de wereldwijde markt, kan de centrale bank van dat land stap in en proberen om de wisselkoers te beïnvloeden door het creëren van vraag naar de munt. De bank kan haar eigen valuta kopen door gebruik te maken van vreemde valuta die ze in haar eigen reserves heeft. Dit snijdt niet alleen de waardevermindering van de valuta af, maar controleert ook de geldhoeveelheid door het bedrag in omloop te verminderen. Hetzelfde geldt als de centrale bank besluit het tegenovergestelde te doen – door haar eigen valuta te verkopen als deze te veel waardeert.