Vrijwillige exportbeperking (VER)
Wat is een vrijwillige exportbeperking (VER)?
Een vrijwillige exportbeperking (VER) is een handelsbeperking op de hoeveelheid goederen die een exporterend land naar een ander land mag exporteren. Deze limiet is zelf opgelegd door het exporterende land.
VER’s ontstonden in de jaren dertig en kregen veel populariteit in de jaren tachtig toen Japan er een gebruikte om de auto-export naar de VS te beperken. In 1994 kwamen de leden van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) overeen om geen nieuwe VER’s te implementeren en de bestaande uit te faseren.
Belangrijkste leerpunten
- Een vrijwillige exportbeperking (VER) is een zelfopgelegde limiet voor de hoeveelheid goederen die een exporterend land mag exporteren.
- VER’s worden beschouwd als niet-tarifaire belemmeringen, wat beperkende handelsbelemmeringen zijn, zoals quota en embargo’s.
- Ze houden verband met een vrijwillige importuitbreiding (VIE), die bedoeld is om meer import mogelijk te maken, en kunnen het verlagen van tarieven of het vervallen van quota omvatten.
Hoe een vrijwillige exportbeperking (VER) werkt
Vrijwillige exportbeperkingen (VER’s) vallen onder de brede categorie van quota, sancties, heffingen, embargo’s en andere beperkingen. Meestal zijn VER’s het resultaat van verzoeken van het importerende land om een mate van bescherming te bieden aan zijn binnenlandse bedrijven die concurrerende goederen produceren, hoewel deze overeenkomsten ook op sectorniveau kunnen worden bereikt.
VER’s worden vaak gecreëerd omdat de exporterende landen er de voorkeur aan geven hun eigen beperkingen op te leggen dan het risico lopen slechter te worden door tarieven of quota. Ze zijn in gebruik sinds de jaren dertig en werden door grote, ontwikkelde economieën toegepast op een breed scala aan producten, van textiel tot schoeisel, staal en auto’s, en werden in de jaren tachtig een populaire vorm van protectionisme.
Na de Uruguay-ronde en de actualisering van de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel (GATT) in 1994, kwamen de WTO-leden overeen geen nieuwe VER’s in te voeren en bestaande VER’s binnen een jaar geleidelijk af te schaffen, op enkele uitzonderingen na.
Beperkingen van een vrijwillige exportbeperking (VER)
Er zijn manieren waarop een bedrijf een VER kan vermijden. Het bedrijf van het exporterende land kan bijvoorbeeld altijd een fabriek bouwen in het land waarnaar de export zou worden geleid. Door dit te doen, hoeft het bedrijf geen goederen meer te exporteren en mag het niet gebonden zijn aan de VER van het land.
De optie om overzeese productiefaciliteiten te bouwen en de exportregels te omzeilen, is een van de belangrijkste redenen waarom VER’s in het verleden niet effectief zijn geweest in het beschermen van binnenlandse producenten.
Vrijwillige exportbeperking (VER) vs. vrijwillige importuitbreiding (VIE)
Gerelateerd aan vrijwillige exportbeperking (VER) is een vrijwillige importuitbreiding (VIE), een verandering in het economische en handelsbeleid van een land om meer import mogelijk te maken door tarieven te verlagen of quota te laten vervallen. Vaak maken VIE’s deel uit van handelsovereenkomsten met een ander land of zijn ze het resultaat van internationale druk.
Voordelen en nadelen van een vrijwillige exportbeperking (VER)
Met functionerende VER’s ervaren producenten in het importerende land een toename van het welzijn omdat er minder concurrentie is, wat zou moeten resulteren in hogere prijzen, winsten en werkgelegenheid.
Deze voordelen voor producenten en de arbeidsmarkt brengen echter enkele opmerkelijke kanttekeningen met zich mee. VER’s verminderen de nationale welvaart door negatieve handelseffecten, negatieve consumptieverstoringen en negatieve productieverstoringen te creëren.
Voorbeeld van een vrijwillige exportbeperking (VER)
Het meest opvallende voorbeeld is toen Japan een VER oplegde aan zijn auto-export naar de VS als gevolg van Amerikaanse druk in de jaren tachtig. De VER bood de Amerikaanse auto-industrie vervolgens enige bescherming tegen een stroom van buitenlandse concurrentie.
Deze opluchting was echter van korte duur, aangezien het uiteindelijk resulteerde in een toename van de export van duurdere Japanse voertuigen en een wildgroei van Japanse assemblagefabrieken in Noord-Amerika.