Garantiedocument
Wat is een garantiekaart?
Een garantieakte is een document dat vaak in onroerend goed wordt gebruikt en dat de koper van een onroerend goed de meeste bescherming biedt. Het belooft of garandeert dat de eigenaar het onroerend goed bezit zonder enige uitstaande pandrechten, hypotheken of andere lasten.
De twee partijen die betrokken zijn bij een garantieakte zijn de verkoper of eigenaar, ook wel bekend als de concessieverlener, en de koper of de gerechtigde. Elke partij kan een individu of een bedrijf zijn en zijn vaak vreemden voor elkaar.
Er zijn verschillende soorten akten, zoals de garantieakte, speciale garantieakte en de quitclaim-akte. Het verschil tussen deze akten wordt meestal bepaald door welke garanties en convenanten worden overgedragen van de verkoper naar de koper.
Belangrijkste leerpunten
- Een garantieakte is een document dat vaak in onroerend goed wordt gebruikt en dat de koper van het onroerend goed de meeste bescherming biedt.
- De akte belooft of garandeert dat de eigenaar het onroerend goed vrij en vrij van uitstaande pandrechten, hypotheken of andere lasten bezit.
- De concessieverlener is verantwoordelijk voor het schenden van garanties en garanties, en vormt daarom een groot risico voor de concessieverlener.
Hoe garantiebewijzen werken
Een akte is een belangrijk juridisch document dat eigendommen van de ene entiteit naar de andere overdraagt - vaak in het geval van een onroerendgoedtransactie. Een algemene garantieakte biedt de koper de hoogste vorm van bescherming. Garantiebewijzen worden vaak opgesteld wanneer een koper financiering probeert te krijgen voor een hypotheek- of eigendomsverzekering.
Alle akten bevatten de datum van de transactie, de namen van de betrokken partijen, een beschrijving van het onroerend goed dat wordt overgedragen en de handtekeningen van de koper. Akten moeten mogelijk worden ondertekend in het bijzijn van een getuige en / of notaris.
De concessieverlener is de rechtmatige eigenaar van het onroerend goed en heeft een wettelijk recht om de titel over te dragen.
Met een algemene garantieakte is de concessieverlener verantwoordelijk voor een schending van garanties en garanties, zelfs als de schending plaatsvond zonder hun medeweten of tijdens een periode waarin de concessieverlener het onroerend goed niet bezat. De algemene garantieakte brengt een groot risico met zich mee voor de concessieverlener, aangezien deze verantwoordelijk wordt voor eventuele inbreuken die mogelijk hebben plaatsgevonden buiten hun kennis of eigendom van het onroerend goed.
Om deze reden wordt bij de meeste transacties een titelverzekering gebruikt om u te beschermen tegen mogelijke claims en pandrechten. Een titelbedrijf zou een volledige titelzoekopdracht uitvoeren en eventuele andere mogelijke inbreuken onderzoeken voordat het eigendom wordt overgedragen.
Enkele van de overeenkomsten en beschermingen die worden verleend via een garantieakte zijn onder meer:
- De concessieverlener garandeert dat hij de rechtmatige eigenaar van het onroerend goed is en een wettelijk recht heeft om de titel over te dragen.
- De concessieverlener garandeert dat het onroerend goed vrij is van alle pandrechten en dat er geen openstaande vorderingen op het onroerend goed zijn van een schuldeiser die het als onderpand gebruikt.
- Er is een garantie dat de titel alle aanspraken van derden op eigendom van het onroerend goed zou weerstaan.
- De concessieverlener zal alles doen wat nodig is om de titel van de gerechtigde op het onroerend goed te herstellen.
Speciale overweging: speciale garantie en daden voor beëindiging van vorderingen
Een speciale garantieakte is lang niet zo uitgebreid als zijn algemene tegenhanger, aangezien deze slechts twee garanties bevat:
- De concessieverlener garandeert dat hij de titel heeft ontvangen.
- De concessieverlener garandeert dat het onroerend goed niet bezwaard was gedurende de tijd dat de concessieverlener het eigendom bezat.
Een speciale garantieakte biedt geen bescherming tegen claims voordat de concessiegever de titel heeft ontvangen. Speciale garantieakten worden doorgaans meer gebruikt in de commerciële vastgoedwereld.
Zoals bij de meeste akten, moet de garantieakte een nauwkeurige juridische beschrijving bevatten van het onroerend goed dat wordt overgedragen, ondertekend en getuigd worden in overeenstemming met de staatswet waar het onroerend goed zich bevindt, en tijdens het sluiten van de transactie aan de gerechtigde worden overhandigd.
Net als de garantieakte, draagt de quitclaim-akte eigendommen over van de ene persoon naar de andere. Een eigendomsverzekering is niet nodig voor dit type akte. En in tegenstelling tot de garantieakte, wordt er een quitclaim-akte opgemaakt wanneer een woning wordt overgedragen zonder verkoop. Het kan dus bijvoorbeeld worden gebruikt wanneer een eigendom wordt overgedragen tussen gezinsleden.
Quitclaim-akten bieden minder bescherming dan een garantieakte. Ze geven het belang van de eigenaar of concessieverlener in het onroerend goed vrij en geven niet aan of ze in de eerste plaats een geldig eigendom hebben. In plaats daarvan wordt ervan uitgegaan dat als de concessieverlener het ooit bezit, elke aanspraak op het onroerend goed wordt opgegeven wanneer de akte wordt ondertekend. Dit type akte voorkomt ook dat de eigenaar toekomstige belangen in het onroerend goed heeft.
Dat gezegd hebbende, gaat de koper akkoord met alle voorwaarden en neemt hij het risico dat er andere eisers zijn op het onroerend goed.