Andere voorbeelden van vraagelasticiteit dan prijselasticiteit van de vraag

Vraagelasticiteit is een economische maatstaf voor de gevoeligheid van de vraag ten opzichte van een verandering in een andere variabele. De hoeveelheid die van een goed of dienst wordt gevraagd, is afhankelijk van meerdere factoren, zoals prijs, inkomen en voorkeur. Elke keer dat er een verandering is in deze variabelen, veroorzaakt dit een verandering in de gevraagde hoeveelheid van het goed of de dienst.

Als er bijvoorbeeld een verband is tussen de verandering in de gevraagde hoeveelheid en de prijs van een goed of dienst, staat de elasticiteit bekend als prijselasticiteit van de vraag.

Er zijn nog twee andere hoofdtypen van vraagelasticiteit, namelijk inkomenselasticiteit van de vraag en kruiselasticiteit van de vraag.

Elasticiteit van de vraag naar prijs

Prijselasticiteit van de vraag is een indicator van de impact van een prijsverandering, omhoog of omlaag, op de verkoop van een product.

Als de prijselasticiteit van de vraag groter is dan 1, wordt deze als elastisch beschouwd. Dat wil zeggen, de vraag naar het product is gevoelig voor prijsstijgingen. Een prijsverhoging voor bijvoorbeeld een chique biefstuk kan ertoe leiden dat veel klanten in plaats daarvan voor hamburger kiezen. Een spotprijs voor de chique snit zal veel klanten ertoe brengen om te upgraden naar de chique snit.

Prijselasticiteit van de vraag die kleiner is dan 1 wordt inelastisch genoemd. De vraag naar het product verandert niet significant na een prijsverhoging. Een consument heeft bijvoorbeeld een blikje motorolie nodig of heeft het niet nodig. Een prijswijziging zal de vraag niet of nauwelijks beïnvloeden. Maar niet veel zullen motorolie inslaan als de prijs daalt.

Elasticiteit van vraag naar inkomen

Het inkomen van de consument speelt een zeer belangrijke rol bij de vraag naar een goed of dienst. Wanneer het inkomen van de consument verandert, veroorzaakt dit een verandering in de hoeveelheid die van een goed of dienst wordt gevraagd, als alle andere factoren hetzelfde blijven. De gevoeligheid van een verandering in de gevraagde hoeveelheid van een goed of dienst ten opzichte van een verandering in het inkomen van de consument staat bekend als de inkomenselasticiteit van de vraag. De formule die wordt gebruikt om de inkomenselasticiteit van de vraag te berekenen, is de procentuele verandering in de gevraagde hoeveelheid van een goed of dienst gedeeld door de procentuele verandering in het inkomen van de consument.

Als het inkomen elasticiteit van de vraag groter is dan 1, is de goederen of diensten beschouwd als een luxe en inkomen elastisch. Een goed of dienst die een inkomen elasticiteit van de vraag tussen nul en 1 heeft wordt beschouwd als een normaal goed en inkomen inelastisch. Als een goed of dienst een inkomenselasticiteit van de vraag onder nul heeft, wordt het als een inferieur goed beschouwd en heeft het een negatieve inkomenselasticiteit.

Stel dat een goed een inkomenselasticiteit van de vraag heeft van -1,5. Het goed wordt als inferieur beschouwd en de hoeveelheid die voor dit goed wordt gevraagd, daalt naarmate het inkomen van de consument stijgt.

Elasticiteit van de vraag door vervangers

Een ander voorbeeld van vraagelasticiteit is de kruiselasticiteit van de vraag. Dit meet hoe gevoelig de gevraagde hoeveelheid van een goed of dienst is ten opzichte van een verandering in de prijs van een vergelijkbaar goed of dezelfde dienst. De kruiselasticiteit van de vraag wordt berekend door de procentuele verandering van de gevraagde hoeveelheid van een goed te delen door de procentuele verandering in de prijs van een vervangend goed.

Als de kruiselasticiteit van de vraag naar goederen groter is dan nul, wordt gezegd dat de goederen substituten zijn. Met goederen met een kruiselasticiteit van de vraag gelijk aan nul, zijn de twee goederen onafhankelijk van elkaar. Als de kruiselasticiteit van de vraag kleiner is dan nul, wordt gezegd dat de twee goederen complementair zijn.

Tandpasta is bijvoorbeeld een voorbeeld van een vervangend product. Als de prijs van het ene merk tandpasta stijgt, neemt ook de vraag naar een ander merk toe. Een voorbeeld van complementaire goederen zijn hotdogbroodjes en hotdogs. Als de prijs van hotdogs stijgt terwijl al het andere ongewijzigd blijft, neemt de hoeveelheid die voor hotdogbroodjes wordt gevraagd af.