De variatiecoëfficiënt (COV) gebruiken
De variatiecoëfficiënt (COV) is een maat voor de relatieve spreiding van gebeurtenissen die gelijk is aan de verhouding tussen de standaarddeviatie en het gemiddelde. Hoewel het meestal wordt gebruikt om het relatieve risico te vergelijken, kan de COV worden toegepast op elk type kwantitatieve waarschijnlijkheid of waarschijnlijkheidsverdeling. En in een andere wiskundige context wordt COV berekend als de verhouding tussen de gemiddelde kwadratische fout en het gemiddelde van een afzonderlijke afhankelijke variabele. Hoewel dit type COV-analyse minder vaak wordt gebruikt, kan het een lange weg helpen om te bepalen of een model geschikt is voor een specifieke taak.
Belangrijkste leerpunten
- Bij statistische analyse meet de variatiecoëfficiënt (COV) de relatieve spreiding van gebeurtenissen.
- De COV is gelijk aan de verhouding tussen de standaarddeviatie en het gemiddelde. Hoewel COV het meest wordt gebruikt bij het vergelijken van relatief risico, kan het op veel soorten kansverdeling worden toegepast.
- De COV is niet praktisch als er een sterke aanwezigheid is van zowel positieve als negatieve waarden in de steekproefpopulatie.
- De COV-metriek kan het beste worden gebruikt als bijna alle gegevenspunten hetzelfde plus-minteken hebben.
Toepassingen van de variatiecoëfficiënt
Wanneer COV wordt gebruikt om beleggingsrisico te evalueren, kan het op dezelfde manier worden geïnterpreteerd als de standaarddeviatie in de moderne portefeuilletheorie (MPT). Maar de COV is aantoonbaar een betere algemene indicator van relatief risico wanneer deze wordt gebruikt om verschillende effecten te vergelijken. Stel dat twee verschillende aandelen verschillende rendementen bieden, waarbij elk een andere standaarddeviatie vertoont. Laten we in het bijzonder aannemen dat voorraad A een verwacht rendement heeft van 15% met een standaarddeviatie van 10%, terwijl voorraad B een verwacht rendement heeft van 10% in combinatie met een standaarddeviatie van 5%. In dit scenario is de COV voor voorraad A 0,67 (10% / 15%), terwijl de COV voor voorraad B 0,5 (5% / 10%) is. Simpel gezegd: de gegevens suggereren dat aandeel B een superieure investering is vanuit een risicogebaseerd perspectief.
Voordelen van de variatiecoëfficiënt
Het belangrijkste voordeel van de COV is de toepasbaarheid op alle bepaalde kwantificeerbare gegevens, waardoor de weg wordt geëffend voor een vergelijkende analyse tussen twee niet-verwante entiteiten. Deze kwaliteit onderscheidt COV van een standaarddeviatieanalyse, die een zinvolle vergelijking tussen twee onafhankelijke variabelen niet mogelijk maakt.
Als risicomaatstaf meet de COV de volatiliteit van de prijzen van aandelen en andere effecten, waardoor analisten de risico ’s van verschillende potentiële beleggingen kunnen vergelijken. Dit helpt financiële adviseurs om gediversifieerde portefeuilles samen te stellen in een poging om het risico te temperen dat een enkele investering het nettovermogen van een klant aantast.
Verschillende andere termen zijn synoniem met COV, waaronder de variatiecoëfficiënt, het eenheidrisico en de relatieve standaarddeviatie.
Het nul-nadeel
Stel dat het gemiddelde van een steekproefpopulatie nul is. Met andere woorden, de sommen van alle waarden boven en onder nul zijn gelijk aan elkaar. Onder deze omstandigheid is de formule voor COV nutteloos omdat deze in feite een nul in de noemer zou plaatsen. Daarom wordt elke sterke aanwezigheid van zowel positieve als negatieve waarden in de steekproefpopulatie problematisch voor COV-analyse. Integendeel, de COV-metriek gedijt wanneer bijna alle gegevenspunten hetzelfde plus-minteken delen.