Wat is het verschil tussen lopende rekening en kapitaalrekening?
De lopende rekening en de kapitaalrekening vormen de twee elementen van de betalingsbalans in de internationale handel. Telkens wanneer een economische actor (particulier, bedrijf of overheid) in een land handelt met een economische actor in een ander land, wordt de transactie geregistreerd in de betalingsbalans. De lopende rekening houdt de feitelijke transacties bij, zoals import- en exportgoederen. De kapitaalrekening houdt het nettosaldo van internationale investeringen bij – met andere woorden, het houdt de geldstroom tussen een natie en zijn buitenlandse partners bij.
Net als alle andere vormen van financiële boekhouding, heeft de betalingsbalans altijd dezelfde waarde aan debiteringen en creditcards. Een land met een tekort op de lopende rekening heeft noodzakelijkerwijs een overschot op de kapitaalrekening en vice versa.
Lopende rekening
Er zijn drie brede componenten van de lopende rekening: handelsbalans, netto factorinkomen en netto overdrachtsbetalingen. De meeste traditionele vormen van internationale handel komen aan bod in de lopende rekening. Deze transacties zijn doorgaans directer en zichtbaarder dan de transacties die op de kapitaalrekening zijn geregistreerd.
De lopende rekening wordt bijvoorbeeld onmiddellijk beïnvloed wanneer Amerikaanse boeren tarwe verkopen aan Chinese consumenten of wanneer Chinese fabrikanten computers verkopen aan Amerikaanse consumenten.
Kapitaalrekening
Stromen in en uit de kapitaalrekening vertegenwoordigen veranderingen in de activawaarde door middel van investeringen, leningen, banktegoeden en de waarde van onroerend goed. De kapitaalrekening is minder direct en onzichtbaarder dan de lopende rekening. Veel voorkomende misverstanden over internationale handel komen voort uit een gebrek aan begrip van de kapitaalrekening.
Veel voorkomende vormen van kapitaalrekeningtransacties zijn onder meer directe buitenlandse investeringen of leningen van buitenlandse regeringen. De overgrote meerderheid van de wereldwijde overdrachten van kapitaalrekeningen vindt plaats tussen ’s werelds rijkste bedrijven, banken en overheden.
Wanneer er een handelsonevenwicht is in goederen en diensten tussen twee landen, worden die onevenwichtigheden gefinancierd door kapitaal- en financiële stromen te compenseren. Een land met een grote handelsbalans, zoals de VS, zal grote overschotten aan investeringen uit het buitenland hebben en grote aanspraken op buitenlandse activa.