Hoe verschillen de vermogensmutatiemethode en de proportionele consolidatiemethode?

De vermogensmutatiemethode en de proportionele consolidatiemethode zijn twee soorten boekhoudmethoden die worden gebruikt wanneer twee bedrijven deel uitmaken van een joint venture. Welke wordt gebruikt, hangt af van de manier waarop de balansen en resultatenrekeningen van de bedrijven deze partnerschappen rapporteren.

Merk op dat vandaag voor het grootste deel alleen de vermogensmutatiemethode nog in gebruik is.

Gemeenschappelijke ondernemingen

Een joint venture is een soort zakelijke overeenkomst waarbij twee of meer partijen betrokken zijn die hun beschikbare middelen in een gemeenschappelijke onderneming bundelen. Elke partij in een joint venture heeft een zekere mate van zeggenschap over en verantwoordelijkheid voor de kosten die aan de onderneming zijn verbonden, evenals het delen van winsten of verliezen. Joint ventures worden vaak gebruikt om te investeren in buitenlandse en opkomende markteconomieën.

Joint ventures bieden bedrijven en individuen een handige manier om kennis, expertise en middelen te bundelen om een ​​potentieel lucratieve deal te sluiten, terwijl de blootstelling van elke partij aan risico’s wordt verminderd. De joint venture is een onderneming op zichzelf, afgescheiden en apart gezet van alle andere zakelijke deals of belangen waarbij de partnerbedrijven zijn betrokken.

De vermogensmethode

De vermogensmutatiemethode wordt gebruikt om de winsten van hun investeringen in andere bedrijven te beoordelen. Het bedrijf rapporteert de inkomsten die zijn verdiend met de investering van zijn winst- en verliesrekening. Volgens de vermogensmutatiemethode is de gerapporteerde waarde gebaseerd op de omvang van de aandeleninvestering.

Als een bedrijf meer dan 20% van de aandelen van een ander bedrijf in handen heeft, heeft het bedrijf aanzienlijke zeggenschap over waar het invloed kan uitoefenen op het andere bedrijf. De initiële investering wordt geboekt tegen kostprijs en elk kwartaal worden aanpassingen gemaakt afhankelijk van de waarde aan het einde van de periode.

Bedrijf A koopt bijvoorbeeld 10.000 aandelen van bedrijf B voor $ 10 per aandeel; Bedrijf A zou de investeringskosten van $ 100.000 registreren voor de eerste periode. Eventuele winsten of inkomsten uit de investering in de komende jaren zouden ook veranderingen in de waarde van de investering weerspiegelen.

De waarde die door elk bedrijf wordt gerapporteerd, vertegenwoordigt alleen het relatieve aandeel van dat bedrijf in de kosten en activa. Deze vermogensmutatiemethode wordt vaker gebruikt wanneer het ene bedrijf in een joint venture een merkbaar grotere mate van invloed of zeggenschap over de onderneming heeft dan het andere.

Als een onderneming op een punt komt waarop ze niet langer een significant niveau van controle over de investering behoudt, kan de vermogensmutatiemethode niet langer worden gebruikt. Op dat moment wordt een nieuwe waarde opgenomen in de winst- en verliesadministratie van de onderneming, bepaald op basis van de huidige kostprijs.

De proportionele consolidatiemethode

De proportionele consolidatiemethode van de boekhouding registreert de activa en passiva van een joint venture op de balans van een bedrijf in verhouding tot het percentage van de participatie dat een bedrijf in de onderneming aanhoudt. Bij het berekenen van die activa en passiva zou het bedrijf alle inkomsten en uitgaven van de joint venture opsommen en op de balans en resultatenrekening opnemen.

Als bedrijf A bijvoorbeeld een controlerend belang van 50% heeft in bedrijf X, zou bedrijf A de investering boeken als 50% van de activa, passiva, inkomsten en uitgaven van bedrijf X. Dus als bedrijf A een omzet heeft van $ 100 miljoen en bedrijf X heeft een omzet van $ 40 miljoen, bedrijf A zou in totaal $ 120 miljoen hebben.

Degenen die voorstander zijn van de proportionele consolidatiemethode, voeren aan dat deze een nauwkeuriger en gedetailleerder verslag oplevert omdat het de prestaties van een joint venture uit elkaar haalt. Met deze methode kan elk bedrijf de operationele effectiviteit van verschillende stappen in het joint venture-proces zien, inclusief productiekosten, verzendkosten en de winstmarge.

Boekhoudregels

Volgens de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes  (GAAP) in de VS wordt  het belang van een bedrijf in een joint venture  verwerkt  volgens de vermogensmutatiemethode.

Bovendien is sinds 2013 de proportionele methode grotendeels verlaten. Bij de verwerking van joint ventures trachtten de International Financial Reporting Standards (IFRS) inconsistenties te elimineren in de rapportage van “gezamenlijke overeenkomsten”, die de IFRS classificeert als “gezamenlijke operaties” of “joint ventures”, in overeenstemming met IFRS 11. International Accounting Standards (IAS) 31 fuseerden gezamenlijke operaties en joint ventures, en IFRS 11 vereist het gebruik van de vermogensmutatiemethode en de afschaffing van de proportionele consolidatiemethode.

Hoewel de proportionele consolidatiemethode voorheen werd aanvaard door de IFRS, stond het ook het gebruik van de  vermogensmutatiemethode toe.

Het komt neer op

Er zijn voorstanders van het gebruik van elk van deze boekhoudmethoden, en verschillende organisaties voor boekhoudnormen zijn opgesplitst over wat de meest geschikte praktijk is. Bedrijven gebruiken over het algemeen de methode die het beste past bij hun algehele bedrijfsvoering en bestaande boekhoudpraktijken.

Op 1 januari 2013 besloot de International Accounting Standards Board (IASB) dat het niet langer gepast was om proportionele consolidatie toe te passen.