Wat is het verschil tussen een longpositie en een calloptie?

Een longpositie in een actief betekent dat de belegger eigenaar is van het actief. Aan de andere kant, wanneer een belegger een calloptie koopt, bezit hij de onderliggende waarde niet. Een calloptie ontleent zijn prijs aan meerdere factoren, zoals de onderliggende activaprijs, impliciete volatiliteit en tijdsverval.

Een calloptie is een contract dat de koper of houder het recht geeft om de onderliggende waarde tegen een vooraf bepaalde prijs tegen of op een bepaalde datum te kopen. Ze zijn echter niet verplicht om de onderliggende waarde te kopen. Stel dat een belegger één calloptie op voorraad XYZ koopt met een uitoefenprijs van $ 50, die volgende maand afloopt. Als de aandelenkoers boven de $ 50 stijgt vóór de vervaldatum van de calloptie, heeft de belegger het recht om 100 aandelen XYZ te kopen tegen $ 50. De koper heeft alleen een contract waarmee ze een aandeel kunnen kopen als ze dat willen. In tegenstelling tot een investeerder die een longpositie in XYZ heeft, bezit hij geen enkel deel van het bedrijf.

Een longpositie in een aandeel wordt gevormd wanneer een belegger aandelen van het aandeel koopt in de overtuiging dat de aandelenkoers zal stijgen. Stel dat een belegger 100 aandelen in XYZ koopt voor $ 40. Ze hebben eigen vermogen in het bedrijf, in tegenstelling tot een investeerder die een calloptie op XYZ koopt. Een koper van een calloptie ontvangt niet dezelfde voordelen als een aandeelhouder. Stel dat XYZ dividend uitkeert. De belegger met een longpositie in XYZ krijgt dividend uitgekeerd, maar de eigenaar van de calloptie krijgt geen dividend omdat hij geen aandeelhouder is.