Wat duidt een hoge kapitaaltoereikendheidsratio aan?
De kapitaaltoereikendheidsratio (CAR), ook bekend als de verhouding tussen kapitaal en risicogewogen activa, meet de financiële kracht van een bank door gebruik te maken van haar kapitaal en activa. Het wordt gebruikt om spaarders te beschermen en de stabiliteit en efficiëntie van financiële systemen over de hele wereld te bevorderen.
Belangrijkste leerpunten
- De kapitaaltoereikendheidsratio (CAR) is een maatstaf voor hoeveel kapitaal een bank beschikbaar heeft, gerapporteerd als een percentage van de risicogewogen kredietblootstellingen van een bank.
- Het doel is om vast te stellen dat banken voldoende kapitaal in reserve hebben om een bepaald bedrag aan verliezen op te vangen, voordat ze het risico lopen insolvent te worden.
- Kapitaal wordt opgesplitst in Tier-1, kernkapitaal, zoals eigen vermogen en openbaar gemaakte reserves, en Tier-2, aanvullend kapitaal dat wordt aangehouden als onderdeel van de verplichte reserves van een bank.
- Een bank met een hoge solvabiliteitsratio wordt geacht te voldoen aan de minimumvereisten die nodig zijn om solvabiliteit te suggereren.
- Hoe hoger de CAR van een bank, hoe waarschijnlijker het is om het hoofd te bieden aan een financiële neergang of andere onvoorziene verliezen.
Hoe de kapitaaltoereikendheidsratio wordt berekend
De solvabiliteitsratio wordt berekend door het kapitaal van een bank te delen door de risicogewogen activa. Het kapitaal dat wordt gebruikt om de solvabiliteitsratio te berekenen, is verdeeld in twee niveaus.
Tier-1-kapitaal
Tier-1-kapitaal, of kernkapitaal, bestaat uit eigen vermogen, gewoon aandelenkapitaal, immateriële activa en gecontroleerde inkomstenreserves, of wat de bank heeft opgeslagen om haar te helpen bij typische risicovolle transacties, zoals handelen, investeren en lenen. Tier-one-kapitaal wordt gebruikt om verliezen op te vangen en vereist niet dat een bank haar activiteiten staakt.
Tier-2-kapitaal
Tier 2-kapitaal omvat niet-geauditeerde ingehouden winsten, niet-geauditeerde reserves en algemene verliesreserves. Dit kapitaal vangt verliezen op bij liquidatie of liquidatie van een onderneming. Tier-2-kapitaal wordt als minder veilig beschouwd dan Tier-1-kapitaal.
De twee kapitaallagen worden bij elkaar opgeteld en gedeeld door de risicogewogen activa om de solvabiliteitsratio van een bank te berekenen. Risicogewogen activa worden berekend door naar de leningen van een bank te kijken, het risico te evalueren en vervolgens een gewicht toe te kennen.
Over het algemeen wordt een bank met een hoge solvabiliteitsratio als veilig beschouwd en zal zij waarschijnlijk aan haar financiële verplichtingen voldoen.
De minimumverhouding tussen kapitaal en risicogewogen activa
Momenteel is de minimumverhouding tussen kapitaal en risicogewogen activa 8 procent onder Bazel II en 10,5 procent onder Bazel III. Hoge kapitaalratio’s liggen boven de minimumvereisten onder Basel II en Basel III.
Minimale kapitaaltoereikendheidsratio’s zijn van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat banken voldoende buffers hebben om een redelijk bedrag aan verliezen op te vangen voordat ze insolvent worden en bijgevolg het geld van deposanten verliezen.
Voorbeeld van een hoge kapitaaltoereikendheidsratio
Stel dat bank ABC $ 10 miljoen aan Tier 1-kapitaal en $ 5 miljoen in Tier 2-kapitaal heeft. Het heeft leningen die zijn gewogen en berekend op $ 50 miljoen. De kapitaalratio van bank ABC is 30 procent (($ 10 miljoen + $ 5 miljoen) / $ 50 miljoen). Daarom heeft deze bank een hoge solvabiliteitsratio en wordt ze als veiliger beschouwd. Als gevolg hiervan is de kans kleiner dat Bank ABC insolvent wordt als zich onverwachte verliezen voordoen.