Welke economische factoren zijn het meest van invloed op de vraag naar consumptiegoederen?

De sector consumptiegoederen omvat een breed scala aan retailproducten die door consumenten worden gekocht, van basisproducten zoals voedsel en kleding tot luxe artikelen zoals sieraden en elektronica. Hoewel de algemene vraag naar voedsel waarschijnlijk niet enorm zal fluctueren – hoewel het specifieke voedsel dat consumenten kopen aanzienlijk kan variëren onder verschillende economische omstandigheden – varieert het niveau van consumentenuitgaven voor meer optionele aankopen, zoals auto’s en elektronica, sterk, afhankelijk van een aantal economische factoren. De economische factoren die de vraag naar consumptiegoederen het meest beïnvloeden, zijn werkgelegenheid, lonen, prijzen / inflatie, rentetarieven en consumentenvertrouwen.

Hoe werkgelegenheid en lonen de vraag naar consumptiegoederen beïnvloeden

Een van de belangrijkste factoren die de vraag naar consumptiegoederen beïnvloeden, is de werkgelegenheid. Hoe meer mensen daar een vast inkomen ontvangen en verwachten dat te blijven ontvangen, hoe meer mensen er zijn om naar eigen goeddunken aankopen te doen. Daarom is het maandelijkse werkloosheidsrapport een economische leidende indicator die aanwijzingen geeft over de vraag naar consumptiegoederen.

Het loonpeil heeft ook gevolgen voor de consumentenbestedingen. Als de lonen gestaag stijgen, hebben consumenten over het algemeen meer discretionair inkomen te besteden. Als de lonen stagneren of dalen, zal de vraag naar optionele consumptiegoederen waarschijnlijk dalen. Het mediaan inkomen is een van de beste indicatoren voor de loonvoorwaarde van Amerikaanse arbeiders.

Prijzen en rentetarieven

De prijzen, die worden beïnvloed door de inflatie, hebben uiteraard een aanzienlijke invloed op de consumentenbestedingen aan goederen. Dit is een van de redenen waarom de producentenprijsindex (PPI) en de consumentenprijsindex (CPI) als leidende economische indicatoren worden beschouwd. Hogere inflatiecijfers tasten de koopkracht aan, waardoor het minder waarschijnlijk wordt dat consumenten een hoger inkomen te besteden hebben na het betalen van basisuitgaven zoals voedsel en huisvesting. Hogere prijskaartjes op consumptiegoederen schrikken ook de uitgaven af.

Rentetarieven kunnen ook een aanzienlijke invloed hebben op het bestedingsniveau voor consumptiegoederen. Veel duurdere consumptiegoederen, zoals auto’s of sieraden, worden vaak door consumenten op krediet gekocht. Hogere rentetarieven maken dergelijke aankopen aanzienlijk duurder en schrikken daarom deze uitgaven af. Hogere rentetarieven betekenen doorgaans ook krappere kredieten, waardoor het voor consumenten moeilijker wordt om de benodigde financiering te krijgen voor grote aankopen zoals nieuwe auto’s. Consumenten stellen het kopen van luxe artikelen vaak uit totdat er gunstiger kredietvoorwaarden beschikbaar zijn.

Consumentenvertrouwen

Het consumentenvertrouwen is een andere belangrijke factor die de vraag naar consumptiegoederen beïnvloedt. Ongeacht hun huidige financiële situatie is de kans groter dat consumenten grotere hoeveelheden consumptiegoederen kopen als ze vertrouwen hebben in zowel de algemene toestand van de economie als in hun persoonlijke financiële toekomst. Een hoog consumentenvertrouwen kan met name van invloed zijn op de neiging van consumenten om grote aankopen te doen en krediet te gebruiken om aankopen te doen.

Over het algemeen neemt de vraag naar consumptiegoederen toe wanneer de economie die de goederen produceert, groeit. Een economie met een goede algemene groei en aanhoudende vooruitzichten voor gestage groei gaat gewoonlijk gepaard met een overeenkomstige groei van de vraag naar goederen en diensten.

Het effect van de onzichtbare hand

Consumenten nemen deel, helpen begeleiden en zijn uiteindelijk enkele van de weldoeners van de onzichtbare hand van de markt. Door te concurreren om schaarse middelen, informeren consumenten producenten indirect over welke goederen en diensten ze moeten leveren en in welke hoeveelheid. Als gevolg van hun collectieve eisen, voorkeuren en uitgaven, hebben consumenten de neiging om in de loop van de tijd goedkopere, betere en meer goederen en diensten te ontvangen, terwijl al het andere gelijk blijft.

Wat is de onzichtbare hand van de markt?

In de economie wordt de term “onzichtbare hand” gebruikt om de mechanismen te beschrijven die leiden tot spontane sociale voordelen in een vrije markteconomie. Deze processen zijn “spontaan” in de zin dat ze plaatsvinden zonder dictaat van een centrale autoriteit, zoals de overheid. De term is ontleend aan een regel inhet beroemde boek vanAdam Smith,An Inquiry into the Nature and Oorzaken van de rijkdom van de naties.

Professor Karen Vaughn van de George Mason University beschreef de impact van de onzichtbare hand als volgt: “De onzichtbare hand was Smiths metafoor voor het beschrijven van het wederzijds voordelige aspect van handel in een ruileconomie die naar voren kwam als de ongeplande gevolgen van de vervolging van individuele plannen.”

Milton Friedman, een Amerikaanse econoom en professor aan de Universiteit van Chicago in de tweede helft van de 20e eeuw, gaf misschien wel de bekendste beschrijving van de rol van de onzichtbare hand. Friedman merkte op dat het “samenwerking zonder dwang” was en dat individuele mensen, geleid door hun eigenbelang, worden geleid om het algemene welzijn van de samenleving als geheel te bevorderen, wat geen deel uitmaakte van hun bedoeling.2

Veel van de spontane bestelling – en veel van de voordelen – van de markt komen voort uit verschillende producenten en consumenten die wederzijds voordelige transacties willen aangaan. Aangezien alle vrijwillige economische uitwisselingen vereisen dat elke partij gelooft dat er op de een of andere manier baat bij heeft, zelfs psychologisch, en omdat elke consument en producent concurrenten heeft om mee te kampen, wordt de algemene levensstandaard verhoogd door het nastreven van afzonderlijke belangen.

Consumenten en de onzichtbare hand

Er zijn twee primaire mechanismen waardoor consumenten de onzichtbare hand beïnvloeden – en worden beïnvloed door . Het eerste mechanisme wordt geïnitieerd door concurrerende biedingen voor verschillende goederen en diensten. Door beslissingen te nemen over wat te kopen en wat niet te kopen, en tegen welke prijzen die uitwisselingen acceptabel zijn, drukken consumenten waarde uit aan producenten. Producenten concurreren vervolgens met elkaar om middelen en kapitaal zo te organiseren dat die goederen en diensten met winst aan consumenten worden geleverd. De schaarse middelen in de economie worden voortdurend herschikt en opnieuw ingezet om de efficiëntie te maximaliseren.

Het tweede grote effect ontstaat door het nemen van risico’s, ontdekkingen en innovaties die plaatsvinden wanneer concurrenten consequent zoeken naar manieren om hun productieve kapitaal te maximaliseren. Verhogingen van de productiviteit zijn van nature deflatoir, wat betekent dat de consument kan kopen relatief meer goederen voor relatief minder monetaire eenheden. Dit heeft tot gevolg dat de levensstandaard stijgt, waardoor de consument meer welvaart krijgt, zelfs als hun inkomen gelijk blijft.