Waarom is Monsanto slecht, maar DuPont niet?
De publieke perceptie van een bedrijf is net zo belangrijk als een merkimago op de retailmarkt. Zoals we in de detailhandel hebben onderzocht, is de publieke perceptie van Walmart ( WMT ) en Amazon ( AMZN ) merkwaardig. De twee bedrijven doen veel van dezelfde dingen, en toch zal men veel meer flauw en kritiek krijgen voor het plegen van dezelfde faux pas. Het draait allemaal om het bedrijfsimago – zoals de website van Seattle Organic Restaurants zegt: “het verschil tussen een regenwoud en een jungle is dat een regenwoud een PR-agent heeft.”
Daarom is het heel interessant dat Monsanto (dat in 2018 door Bayer AG werd gekocht) een van de meest gehate merken ter wereld is, met internet en sociale media vol met verhalen en doorgegeven memes die verklaren het is een van de slechtste bedrijven ter wereld. En toch is DuPont net zo groot in genetisch gemodificeerde zaden en landbouwchemicaliën – nu nog meer met de Dow-DuPont-fusie, en voert grotendeels hetzelfde beleid als Monsanto met betrekking tot prijsstelling, handhaving van intellectuele eigendom, enzovoort. Het verdient dus de vraag: waarom wordt Monsanto als slecht beschouwd, maar DuPont niet?
Belangrijkste leerpunten
- Waarom wordt Monsanto als slecht beschouwd, maar DuPont niet?
- De twee bedrijven zijn actief in dezelfde bedrijfstakken en produceren vergelijkbare producten.
- Het bedrijfsimago en de publieke perceptie is een echte economische kracht waarmee bedrijven moeten omgaan en waarmee ze moeten omgaan.
- De publieke perceptie wordt gevormd door verschillende sociale krachten, waaronder de geschiedenis van een bedrijf en de weergave in de nieuwsmedia.
Geschiedenissen vergelijken
Een van de meest verspreide stukjes over Monsanto in de mediaruimte is het argument dat het bedrijf een lange geschiedenis heeft in het ontwikkelen van gevaarlijke producten. In eerdere bedrijfsincarnaties produceerde Monsanto inderdaad Agent Orange, polychloorbifenyl (PCB’s), DDT en kunstmatige Agent Orange, PCB’s en DDT slecht nieuws zijn.
DuPont begon als een virtueel monopolistische fabrikant van buskruit, verdiende met hand over hand geld tijdens de Amerikaanse burgeroorlog en breidde zich vervolgens uit naar verschillende andere militaire explosieven. In tegenstelling tot Alfred Nobel, die zich zo schuldig voelde over zijn uitvinding van dynamiet en het daaropvolgende gebruik ervan in oorlogsvoering dat hij de Nobelprijzen instelde, was de familie DuPont blijkbaar meer geïnteresseerd in het regelen van huwelijken tussen neven en nichten om het familiefortuin te behouden.
DuPont was ook betrokken bij de ontwikkeling van kernwapens. Later ontwikkelde DuPont synthetische materialen zoals nylon en polyester die in veel gevallen nog heel lang op deze planeet aanwezig zullen zijn. Evenzo heeft DuPont zijn aandeel in gevaarlijke pesticiden, herbiciden en andere chemicaliën, waaronder coatings zoals C8. Overigens vervaardigde DuPont ook Agent Orange, DDT en PCB’s… net zoals Monsanto dat deed.
Het punt is dat het moeilijk is om een grote speler in de chemische industrie te zijn en uiteindelijk geen gevaarlijk product te produceren en / of een significant industrieel ongeval te ondergaan. Veel van de chemische bedrijven die groot en oud genoeg waren om in die tijd aanwezig te zijn (waaronder Monsanto, DuPont en Dow) maakten producten als Agent Orange, DDT, PCB’s. Evenzo zouden investeerders en degenen die zich zorgen maken over het milieu, minstens zo bezorgd moeten zijn over de neonicotinoïde insecticiden die worden gemaakt door onder meer het gewaswetenschappelijk bedrijf Syngenta (SYT) en die betrokken zijn bij een kolonie-instortingsziekte die honingbijen treft.
Toen het Duitse Bayer AG in 2018 de overname van Monsanto voor 63 miljard dollar afsloot, liet het de naam van het bedrijf van het gecombineerde bedrijf vallen.
Beiden zijn niet verlegen over hun macht of patenten
Monsanto is ronduit aangevallen omdat hij de Amerikaanse regering heeft ‘gekocht’ door miljoenen uit te geven aan lobby-inspanningen, voormalige leidinggevenden aan de macht te krijgen in overheidsadministraties en haar intellectuele eigendomsrechten krachtig te handhaven.
Monsanto geeft inderdaad miljoenen uit aan lobby – ongeveer $ 5 miljoen per jaar. In 2016 was Monsanto met 4,6 miljoen dollar de grootste uitgever van lobbyisten in de groep landbouwdiensten / -producten. Dow Chemical betaalde met slechts $ 200.000 veel minder. Evenzo is het waar dat verschillende voormalige leidinggevenden van Monsanto hun weg hebben gevonden naar presidentiële administraties.
Soortgelijke zorgen zijn gerezen rond lobbyactiviteiten voor specifieke ggo-wetgeving. Monsanto werd vaak genoemd als een belangrijke donor en voorstander van pogingen om de Californische wet op de GM-etikettering te verslaan. Monsanto was in feite de grootste donor van dit initiatief met $ 8,1 miljoen, terwijl DuPont op de tweede plaats kwam met $ 5,4 miljoen. Andere GGO-gewassenbedrijven (Dow en BASF) hebben tussen de $ 2 miljoengestoken, terwijl voedingsbedrijven zoals PepsiCo (PEP ), Nestle (NSRGY ) en Coca-Cola (KO ) elk meer dan $ 1 miljoen hebben bijgedragen.
Hoewel Monsanto duidelijk niet de enige was die wetgeving ondermijnde die de etikettering en transparantie van genetisch gemanipuleerde voedingsmiddelen aanzienlijk zou vergroten, is het gewoon weer een voorbeeld van de toewijding die het heeft om wettigheid en transparantie rond het vrijgeven van geneesmiddelen en chemicaliën te minimaliseren. In veel gevallen proberen de lobby-inspanningen van Monsanto de consument het bewustzijn en het recht op volledige transparantie te ontzeggen.
Wat betreft de intellectuele eigendomssituatie, is het waar dat Monsanto agressief is geweest in het aanklagen van boeren die de voorwaarden van hun verkoopovereenkomsten met het bedrijf hebben geschonden en het volgende jaar zaad hebben tegengehouden om te planten. Monsanto is behoorlijk succesvol geweest in deze kleuren en won bijna alles wat voor de rechter kwam. Maar ook hier doet DuPont precies hetzelfde, door onlangs voormalige politieagenten in te huren om velden te inspecteren en te bepalen of boeren de voorwaarden overtreden en zaden achterhouden (en naar verluidt doen Syngenta en andere genetisch gemodificeerde zaadbedrijven dit ook). Hoewel sommigen misschien beweren dat dit inherent oneerlijk is, hebben al deze boeren contracten getekend en ermee ingestemd zich aan deze regels te houden.
In tegenstelling tot DuPont, wordt Monsanto er ook van beschuldigd boeren agressief te hebben aangeklaagd die te maken hebben gehad met onbedoelde kruisbesmetting met Monsanto-eigenschappen. In feite lijkt het er niet op dat Monsanto dit daadwerkelijk op een zinvolle manier heeft gedaan. Ze zijn buitengewoon agressief geweest in het achtervolgen van degenen waarvan ze denken dat ze hun zaden illegaal hebben gebruikt zonder royalty’s te betalen (met name de zaak Schmeiser in Canada), maar ik heb geen voorbeeld gevonden van Monsanto die aanklaagt wegens accidentele besmetting. Monsanto is zelfs meerdere keren aangeklaagd door boeren voor dergelijke besmetting, en Monsanto biedt over het algemeen aan om al zijn genetisch gemodificeerde zaden / planten te verwijderen van velden waar ze niet thuishoren, op kosten van het bedrijf.
De genetisch gemodificeerde markt
Het debat over de vraag of genetisch gemodificeerde (GMO) gewassen / planten inherent slecht zijn, valt buiten het bestek van dit stuk. Ik bied geen excuses aan dat ik pro-gg-gewassen ben, noch om erop te wijzen dat degenen die beweren dat gg-gewassen allergieën, kanker of andere negatieve gezondheidseffecten veroorzaken, beslist ontbreken in door derden getoetst onderzoek. Mijn punt hier is echter simpelweg om te observeren dat Monsanto en DuPont strikt gezien vanuit het oogpunt van het maken en verkopen van genetisch gemodificeerde zaden op gelijke voet staan.
Hoewel Monsanto algemeen wordt beschouwd als een van de beste O & O-inspanningen voor genetisch gemodificeerde gewassen ter wereld, zijn DuPont, Syngenta, Dow en BASF allemaal belangrijke spelers op deze markt. Dat gezegd hebbende, DuPont en Monsanto onderscheiden zich duidelijk van elkaar in de VS Merk op dat ik DuPont en vervolgens Monsanto zei – terwijl Monsanto een lichte voorsprong heeft in het Amerikaanse marktaandeel voor maïs (37 tot 36%), is DuPont groter in genetisch gemodificeerde sojabonen (36 tot 28%) ). Hoewel er andere gebieden zijn waar deze bedrijven betrokken zijn bij gg-gewassen (bijvoorbeeld katoen en groenten) en de aandelen verschillen, zou ik in alle opzichten willen zeggen dat Monsanto en DuPont in wezen nek-aan-nek zijn in de gg-markt.
Evenzo volgen beide bedrijven zeer vergelijkbare prijsstrategieën. Activisten mishandelen Monsanto routinematig omdat hij zoveel vraagt voor zijn zaden, maar de realiteit is dat Monsanto en DuPont bijna identieke prijsformules volgen – waarbij boeren hen ongeveer 25 tot 33% van de extra waarde die door de gg-gewassen wordt geproduceerd, moeten betalen. Met andere woorden, boeren behouden 67 tot 75% van de voordelen van het gebruik van gg-gewassen (meestal in de vorm van hogere opbrengsten).
Het komt neer op
Het doel is hier niet om tegenstanders van gg / ggo-gewassen naar de ene of de andere kant te laten slingeren. Dat is een heel apart debat. In plaats daarvan hopen we een beetje objectiviteit in de discussie te brengen – een discussie waarin het lijkt alsof Monsanto de go-to whipping boy en incarnated evil is, terwijl concurrerende bedrijven als Dow-DuPont en Syngenta stilletjes onopgemerkt voorbijlopen.
Ondanks alle slechte dingen die Monsanto heeft gedaan, zowel beweerd als reëel, hebben zijn rivalen grotendeels hetzelfde gedaan. Elk gewaswetenschappelijk bedrijf werkt om zijn intellectuele eigendom te beschermen, elk gewaswetenschappelijk bedrijf wil een goede prijs voor zijn technologie krijgen, en elk gewaswetenschappelijk bedrijf opent zijn portemonnee om te proberen de publieke opinie en de overheid aan hun zijde te krijgen – net als bedrijven in technologie, de gezondheidszorg, het bankwezen en vrijwel elke andere industrie doen dat al tientallen jaren.
Monsanto is mogelijk het slachtoffer van zijn eigen succes. Het enige wat ze doen is gewaswetenschap (zaden en chemicaliën), terwijl het slechts een deel is van wat Dow-DuPont en BASF doen (en Syngenta is relatief bescheiden aanwezig in de VS). Evenzo zijn ze erg goed geweest in wat ze doen. Misschien wordt het tijd voor Monsanto om een paar dollar uit te geven aan een PR-campagne, want het verbaast me nog steeds dat de consensus is dat Monsanto slecht is, terwijl Dow-DuPont in wezen oké is.