X-efficiëntie

Wat is X-efficiëntie?

X-efficiëntie verwijst naar de mate van efficiëntie die door bedrijven wordt gehandhaafd onder omstandigheden van onvolmaakte concurrentie. Efficiëntie in deze context betekent dat een bedrijf de maximale output haalt uit zijn inputs, inclusief de productiviteit van werknemers en productie-efficiëntie. In een sterk concurrerende markt worden bedrijven gedwongen zo efficiënt mogelijk te zijn om sterke winsten en voortbestaan ​​te verzekeren. Dit is niet het geval in situaties van onvolmaakte concurrentie, zoals bij een monopolie of duopolie.

Inzicht in X-efficiëntie

X-efficiency wijst op irrationele acties in de markt door bedrijven. Traditionele neoklassieke economie ging ervan uit dat bedrijven op rationele manieren opereerden, wat betekent dat ze de productie maximaliseerden tegen de laagst mogelijke kosten – zelfs als de markten niet efficiënt waren. Harvey Leibenstein, een professor en econoom aan Harvard, betwistte de overtuiging dat bedrijven altijd rationeel waren en noemde deze anomalie “X” voor onbekende – of x-efficiëntie. Bij gebrek aan echte concurrentie tolereren bedrijven inefficiënties in hun activiteiten. Het concept van x-efficiëntie wordt gebruikt om in te schatten hoeveel efficiënter een bedrijf zou zijn in een meer concurrerende omgeving.

Harvey Leibenstein (1922-1994), geboren in Oekraïne, was een professor aan de Harvard University. gericht op het vinden van een oplossing voor het doorbreken van de armoedecyclus in onderontwikkelde landen.

Bij het berekenen van x-efficiëntie wordt meestal een datapunt geselecteerd om een ​​bedrijfstak weer te geven en vervolgens wordt het gemodelleerd met behulp van regressieanalyse. Een bank kan bijvoorbeeld worden beoordeeld op basis van de totale kosten gedeeld door de totale activa om één gegevenspunt voor een bedrijf te krijgen. Vervolgens zouden de gegevenspunten voor alle banken worden vergeleken met behulp van regressieanalyse om de meest x-efficiënte te identificeren en waar de meerderheid daalt. Deze analyse kan worden gedaan voor een specifiek land om erachter te komen hoe x-efficiënt bepaalde sectoren zijn of grensoverschrijdend voor een bepaalde sector om de regionale en jurisdictievariaties te zien.

Geschiedenis van X-efficiëntie

Leibenstein stelde het concept van x-efficiëntie voor in een paper uit 1966 getiteld “Allocative Efficiency vs. ‘X-Efficiency”, die verscheen in The American Economic Review. Allocatieve efficiëntie is wanneer de marginale kosten van een bedrijf gelijk zijn aan de prijs en kunnen optreden wanneer de concurrentie in die branche erg groot is. Vóór 1966 waren economen van mening dat bedrijven efficiënt waren, met uitzondering van de omstandigheden van allocatieve efficiëntie. Leibenstein introduceerde het menselijke element waarbij factoren kunnen bestaan, toe te schrijven aan management of arbeiders, die de productie niet maximaliseren of de laagst mogelijke productiekosten bereiken.

In het samenvattende gedeelte van het artikel beweerde Leibenstein dat ‘micro-economische theorie zich richt op allocatieve efficiëntie met uitsluiting van andere soorten efficiëntieverbeteringen die in veel gevallen veel belangrijker zijn. Bovendien is verbetering van’ niet-allocatieve efficiëntie ‘een belangrijk aspect van het groeiproces. ” Leibenstein concludeerde dat de theorie van het bedrijf niet afhangt van kostenminimalisatie; de eenheidskosten worden eerder beïnvloed door x-efficiëntie, die op zijn beurt “afhangt van de mate van concurrentiedruk, evenals andere motiverende factoren.”

In het geval van extreme marktstructuur – monopolie – constateerde Leibenstein minder inspanning van de arbeiders. Met andere woorden, zonder concurrentie is er minder verlangen van werknemers en management om de productie te maximaliseren en te concurreren. Aan de andere kant, toen de concurrentiedruk hoog was, deden de arbeiders meer inspanningen. Leibenstein voerde aan dat er veel meer te winnen valt voor een bedrijf en zijn winstgevende manieren door de x-efficiëntie te vergroten in plaats van de allocatieve efficiëntie.

De theorie van x-efficiëntie was controversieel toen deze werd geïntroduceerd, omdat deze in strijd was met de aanname van nutsmaximaliserend gedrag, een algemeen aanvaard axioma in de economische theorie. Nut is in wezen het voordeel of de voldoening van een gedrag, zoals het consumeren van een product.