24 juni 2021 6:16

80-20 regel

Wat is de 80-20-regel?

De 80-20-regel, ook bekend als het Pareto-principe, is een aforisme dat beweert dat 80% van de resultaten (of outputs) het gevolg zijn van 20% van alle oorzaken (of inputs) voor een bepaalde gebeurtenis. In het bedrijfsleven is een doel van de 80-20-regel om inputs te identificeren die mogelijk het meest productief zijn en deze de prioriteit te geven. Zodra managers bijvoorbeeld factoren hebben geïdentificeerd die cruciaal zijn voor het succes van hun bedrijf, moeten ze die factoren de meeste aandacht geven.

Hoewel het 80-20 axioma vaak wordt gebruikt in het bedrijfsleven en de economie, kunt u het concept op elk gebied toepassen – zoals vermogensverdeling, persoonlijke financiën, koopgedrag en zelfs ontrouw in persoonlijke relaties.

Belangrijkste leerpunten

  • De 80-20-regel stelt dat 80% van de uitkomsten (outputs) afkomstig is van 20% van de oorzaken (inputs).
  • In de 80-20-regel geeft u prioriteit aan de 20% factoren die de beste resultaten opleveren.
  • Een principe van de 80-20-regel is om de beste activa van een entiteit te identificeren en deze efficiënt te gebruiken om maximale waarde te creëren.
  • Deze “regel” is een voorschrift, geen vaste wiskundige wet.

Inzicht in de 80-20-regel

U kunt de 80-20-regel zien als een simpele oorzaak en gevolg: inkomsten en de markt specifiek voor hen – om die klanten te helpen behouden en nieuwe klanten met vergelijkbare kenmerken te werven.

Kernprincipe

In de kern gaat de 80-20-regel over het identificeren van de beste activa van een entiteit en deze efficiënt gebruiken om maximale waarde te creëren. Een student moet bijvoorbeeld proberen vast te stellen welke delen van een leerboek het meeste voordeel opleveren voor een aankomend examen en zich eerst op die delen concentreren. Dit betekent echter niet dat de student de andere delen van het leerboek moet negeren.

Vaak verkeerd geïnterpreteerd

De 80-20-regel is een voorschrift, geen vaste wiskundige wet. In de regel is het toeval dat 80% en 20% gelijk is aan 100%. Ingangen en uitgangen vertegenwoordigen eenvoudigweg verschillende eenheden, dus het percentage ingangen en uitgangen hoeft niet gelijk te zijn aan 100%.

De 80-20-regel wordt vaak verkeerd geïnterpreteerd. Soms is het misverstand het resultaat van een logische misvatting, namelijk dat als 20% van de inputs het belangrijkst is, de andere 80% niet belangrijk mag zijn. Op andere momenten komt de verwarring voort uit de toevallige 100% som.


Bedrijfsmanagers uit alle bedrijfstakken gebruiken de 80-20-regel om hun focus te verkleinen en die problemen te identificeren die de meeste problemen veroorzaken in hun afdelingen en organisaties.

80-20 Regelachtergrond

De 80-20-regel – ook bekend als het Pareto-principe en toegepast in Pareto-analyse – werd voor het eerst gebruikt in de macro-economie om de verdeling van rijkdom in Italië in het begin van de 20e eeuw te beschrijven. Het werd in 1906 geïntroduceerd door de Italiaanse econoom Vilfredo Pareto, vooral bekend om de concepten van Pareto-efficiëntie.

Pareto merkte op dat 20% van de peulen in zijn tuin verantwoordelijk was voor 80% van de erwten. Pareto breidde dit principe uit naar macro-economie door aan te tonen dat 80% van de rijkdom in Italië in handen was van 20% van de bevolking.

In de jaren veertig paste Dr. Joseph Juran, vooraanstaand op het gebied van operations management, de 80-20-regel toe op kwaliteitscontrole voor zakelijke productie. Hij toonde aan dat 80% van de productdefecten werd veroorzaakt door 20% van de problemen in productiemethoden. Door zich te concentreren op en het verminderen van de 20% van de productieproblemen, zou een bedrijf zijn algehele kwaliteit kunnen verhogen. Juran bedacht dit fenomeen ‘de vitale weinigen en de triviale velen’.

Voordelen van de 80-20-regel

Hoewel er weinig wetenschappelijke analyse is die de geldigheid van de 80-20-regel bewijst of weerlegt, is er veel anekdotisch bewijs dat de regel ondersteunt als zijnde in wezen geldig, zo niet numeriek nauwkeurig.

Prestatieresultaten van verkopers in een breed scala van bedrijven hebben aangetoond dat ze succes hebben door de 80-20-regel op te nemen. Bovendien hebben externe consultants die Six Sigma en andere managementstrategieën gebruiken, het 80-20-principe met goede resultaten in hun praktijken verwerkt.

Realistisch voorbeeld van de 80-20-regel

Carla, een afgestudeerde student aan Harvard, werkte aan een opdracht voor haar klas digitale communicatie. Het project was om een ​​blog te maken en het succes ervan gedurende een semester te volgen. Carla ontwierp, creëerde en lanceerde de site. Halverwege de looptijd heeft de hoogleraar de blogs geëvalueerd. Hoewel Carla’s blog enige zichtbaarheid had gekregen, genereerde het de minste hoeveelheid verkeer in vergelijking met de blogs van haar klasgenoten.

Wanneer moet u de 80-20-regel toepassen?

Carla kwam toevallig een artikel tegen over de 80-20-regel. Omdat er stond dat je dit concept op elk gebied kunt gebruiken, begon Carla na te denken over hoe ze de 80-20-regel zou kunnen toepassen op haar blogproject. Ze dacht: ik heb een groot deel van mijn tijd, technische bekwaamheid en schrijfexpertise besteed aan het bouwen van deze blog. Maar ondanks al deze verbruikte energie, krijg ik heel weinig verkeer naar de site.

Ze wist dat zelfs als een stukje inhoud spectaculair is, het vrijwel niets waard is als niemand het leest. Carla concludeerde dat haar marketing van de blog misschien een groter probleem was dan de blog zelf.

Toepassing

Om de 80-20-regel toe te passen, besloot Carla haar “80%” toe te wijzen aan alles wat er in het maken van de blog was gestopt, inclusief de inhoud ervan; en als haar “20%” noemde ze de bezoekers van de blog.

Met behulp van webanalyses concentreerde Carla zich nauw op het blogverkeer. Zij vroeg:

  • Welke bronnen vormen de top 20% van het verkeer naar mijn blog?
  • Wie is de top 20% van mijn doelgroep die ik wil bereiken?
  • Wat zijn de kenmerken van dit publiek als groep?
  • Kan ik het me veroorloven om meer geld en moeite te investeren om mijn top 20% lezers tevreden te stellen?
  • Welke blogposts vormen qua inhoud de top 20% van mijn best presterende onderwerpen?
  • Kan ik deze onderwerpen verbeteren en nog meer grip krijgen op mijn inhoud dan ik nu krijg?

Carla heeft deze vragen geanalyseerd en haar blog dienovereenkomstig aangepast:

  1. Ze heeft het ontwerp en de persona van de blog aangepast aan die van haar top 20% doelgroep, een strategie die veel voorkomt in micromarketing.
  2. Ze herschreef een deel van de inhoud om beter aan de behoeften van haar beoogde lezer te voldoen.

Hoewel haar analyse bevestigde dat het grootste probleem van de blog de marketing was, negeerde Carla de inhoud ervan niet. Ze herinnerde zich de veel voorkomende misvatting die in het artikel werd aangehaald – als 20% van de input het belangrijkst is, dan moet de andere 80% onbelangrijk zijn – en wilde die fout niet maken.