Verminderingskosten
Wat zijn verminderingskosten?
Reductiekosten zijn kosten die door bedrijven worden gedragen wanneer ze ongewenste overlast of negatieve bijproducten die tijdens de productie ontstaan, moeten verwijderen en / of verminderen.
Naarmate bedrijven overstappen op het nastreven van ecologische, sociale en bestuurlijke (ESG) middelen, spelen de bestrijdingskosten een grote rol bij het ontmoedigen van bedrijven om clementie te nemen ten aanzien van hun milieu- en broeikasgasemissies. Specifiek zijn de bestrijdingskosten er als “boetes” voor bedrijven die ofwel niet innoveren bij het creëren van groenere productiecycli, ofwel geen rekening houden met mogelijke problemen en uiteindelijk het milieu beschadigen. Het meest voorkomende scenario waarin preventiekosten worden toegepast, betreft vervuiling en olielozingen, hetzij per ongeluk of opzettelijk.
Belangrijkste leerpunten
- Reductiekosten zijn de kosten die gepaard gaan met het verwijderen van negatieve bijproducten die tijdens de productie zijn ontstaan.
- Bestrijdingskosten worden vaak gemaakt voor zaken als het opruimen van vervuiling na een lekkage en worden geheven door regeringen die proberen de negatieve milieueffecten te verminderen.
Inzicht in verminderingskosten
Reductiekosten kunnen een zeer negatieve invloed hebben op de bedrijfswinsten en ook de positiviteit van het publieke imago van een bedrijf verminderen, aangezien consumenten groenere praktijken eisen. Vooral voor bepaalde bedrijfstakken kunnen preventiekosten een aanzienlijke impact hebben op een bedrijf. Wanneer een industrieel bedrijf bijvoorbeeld door de Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) wordt verplicht om vervuiling op te ruimen die is ontstaan door de productie, mijnbouw, verwerkings- of afvallozingslocatie van een bedrijf, zullen er ongetwijfeld bestrijdingskosten mee gemoeid zijn.
Wanneer we het hebben over emissierechten, verwijst de term “marginale emissiekosten” ook naar het marginale voordeel om een efficiënte vermindering van de vervuiling te bereiken. Het berekenen van de marginale reductiekostencurve, ook bekend als de MAC-curve of MACC, is een proces waarbij de kosteneffectiviteit van de reductie van broeikasgasemissies in kaart wordt gebracht, bijvoorbeeld door het giftige afval van een bedrijf af te wegen tegen initiatieven die het kan financieren bij herbebossing.
Voorbeeld van kosten voor het verminderen van vervuiling
Een 200-mijlsgedeelte van de Hudson River in New York wordt momenteel door de EPA geclassificeerd als een van de grootste Superfund-sites in het land. Gedurende een periode van 30 jaar eindigend in 1977, toen de EPA de productie van polychloorbifenylen (PCB’s) verbood, werd geschat dat ongeveer 1,3 miljoen pond PCB’s in de Hudson River werd geloosd vanuit twee General Electric ( GE ) condensatorfabrieken. in de steden Fort Edward en Hudson Falls, New York.
Op grond van een instemmingsbesluit uit 2006 met de EPA werd GE verantwoordelijk gehouden voor het volledige Superfund-terrein van 197 mijl, maar specifiek vereist voor het opruimen van 40 mijl van de bovenrivier. Saneringsbaggeren begon in 2009 en eindigde in 2015, waarbij het bedrijf beweerde dat het $ 1,7 miljard in de sanering had geïnvesteerd. In december 2016 heeft GE een certificaat van voltooiing aangevraagd bij de EPA. De EPA stuurde GE in januari 2018 een brief waarin ze opmerkte dat haar besluit tot voltooiing zou worden uitgesteld totdat de vijfjarige evaluatie van de sanering is afgerond, hopelijk tegen het einde van het jaar. Afhankelijk van de evaluatie van de EPA, kan GE nodig zijn om extra baggerwerkzaamheden uit te voeren die de totale kosten voor het verminderen van vervuiling in verband met de schoonmaak van de Hudson River aanzienlijk zouden kunnen verhogen.