Activity-Based Costing (ABC)
Wat is Activity Based Costing (ABC)?
Activity-based costing (ABC) is een kostprijsberekeningsmethode die overhead en indirecte kosten toewijst aan gerelateerde producten en diensten. Deze kostprijsberekeningsmethode erkent de relatie tussen kosten, overheadactiviteiten en vervaardigde producten, waarbij indirecte kosten aan producten minder willekeurig worden toegewezen dan bij traditionele kostenberekeningsmethoden. Sommige indirecte kosten, zoals salarissen van management en kantoorpersoneel, zijn echter moeilijk toe te wijzen aan een product.
Hoe Activity Based Costing (ABC) werkt
Activity-based costing (ABC) wordt meestal gebruikt in de maakindustrie, omdat het de betrouwbaarheid van kostengegevens verhoogt, waardoor bijna echte kosten ontstaan en de kosten die het bedrijf tijdens het productieproces maakt, beter worden geclassificeerd.
Belangrijkste leerpunten
- Activity-based costing (ABC) is een methode om overheadkosten en indirecte kosten, zoals salarissen en nutsvoorzieningen, toe te wijzen aan producten en diensten.
- Het ABC-systeem van kostenberekening is gebaseerd op activiteiten die worden beschouwd als elke gebeurtenis, werkeenheid of taak met een specifiek doel.
- Een activiteit is een kostenfactor, zoals inkooporders of machine-instellingen.
- Het tarief van de kostenveroorzaker, het totaal van de kostenpool gedeeld door de kostenveroorzaker, wordt gebruikt om het bedrag van de overheadkosten en indirecte kosten te berekenen met betrekking tot een bepaalde activiteit.
ABC wordt gebruikt om een beter inzicht te krijgen in de kosten, waardoor bedrijven een geschiktere prijsstrategie kunnen vormen.
Dit kostensysteem wordt gebruikt bij doelkostenberekening, productkostenberekening, winstgevendheidsanalyse van productlijnen, klantwinstgevendheidanalyse en serviceprijzen. Activity-based costing wordt gebruikt om een beter inzicht te krijgen in de kosten, waardoor bedrijven een geschiktere prijsstrategie kunnen ontwikkelen.
De formule voor kostenberekening op basis van activiteiten is het totaal van de kostenpool gedeeld door de kostenveroorzaker, wat het tarief van de kostenveroorzaker oplevert. Het kostenveroorzakende tarief wordt gebruikt bij op activiteiten gebaseerde kosten om het bedrag aan overheadkosten en indirecte kosten te berekenen die verband houden met een bepaalde activiteit.
De ABC-berekening is als volgt:
- Identificeer alle activiteiten die nodig zijn om het product te maken.
- Verdeel de activiteiten in kostenpools, die alle individuele kosten omvatten die verband houden met een activiteit, zoals productie. Bereken de totale overhead van elke kostenpool.
- Wijs kostenfactoren voor de activiteiten van elke kostenpool toe, zoals uren of eenheden.
- Bereken het tarief van de kostenveroorzakers door de totale overhead in elke kostenpool te delen door de totale kostenveroorzakers.
- Deel de totale overhead van elke kostenpool door de totale kostenveroorzakers om het tarief voor kostenveroorzakers te krijgen.
- Vermenigvuldig het tarief voor kostenveroorzakers met het aantal kostenveroorzakers.
Beschouw als een op activiteiten gebaseerd kostenvoorbeeld bedrijf ABC dat een elektriciteitsrekening van $ 50.000 per jaar heeft. Het aantal arbeidsuren heeft een directe impact op de elektriciteitsrekening. Voor het jaar waren er 2.500 gewerkte arbeidsuren, wat in dit voorbeeld de kostenfactor is. Het berekenen van het tarief van de kostendrijver wordt gedaan door de elektriciteitsrekening van $ 50.000 per jaar te delen door de 2500 uur, wat een tarief van $ 20 oplevert. Voor Product XYZ gebruikt het bedrijf 10 uur elektriciteit. De overheadkosten voor het product zijn $ 200, of $ 20 maal 10.
Activity-based costing komt ten goede aan het kostprijsberekeningsproces door het aantal kostenpools uit te breiden dat kan worden gebruikt om overheadkosten te analyseren en door indirecte kosten herleidbaar te maken naar bepaalde activiteiten.
Vereisten voor Activity Based Costing (ABC)
Het ABC-systeem van kostenberekening is gebaseerd op activiteiten, dit zijn gebeurtenissen, werkeenheden of taken met een specifiek doel, zoals het opzetten van machines voor productie, het ontwerpen van producten, het distribueren van afgewerkte producten of het bedienen van machines. Activiteiten verbruiken overheadresources en worden beschouwd als kostenobjecten.
Onder het ABC-systeem kan een activiteit ook worden beschouwd als elke transactie of gebeurtenis die een kostenfactor is. Een kostenfactor, ook wel activiteitenfactor genoemd, wordt gebruikt om naar een toewijzingsbasis te verwijzen. Voorbeelden van kostenfactoren zijn machine-instellingen, onderhoudsaanvragen, opgenomen vermogen, inkooporders, kwaliteitsinspecties of productieorders.
Er zijn twee categorieën activiteitsmetingen: transactiedrivers, waarbij wordt geteld hoe vaak een activiteit plaatsvindt, en duurdrivers, die meten hoe lang het duurt om een activiteit te voltooien.
In tegenstelling tot traditionele kostenmeetsystemen die afhankelijk zijn van het aantal volumes, zoals machine-uren en / of directe arbeidsuren om indirecte of overheadkosten aan producten toe te wijzen, classificeert het ABC-systeem vijf brede activiteitsniveaus die tot op zekere hoogte geen verband houden met hoe er worden veel exemplaren geproduceerd. Deze niveaus omvatten activiteit op batchniveau, activiteit op unitniveau, activiteit op klantniveau, organisatieondersteunende activiteit en activiteit op productniveau.
Voordelen van Activity Based Costing (ABC)
Activity-based costing (ABC) verbetert het kostprijsberekeningsproces op drie manieren. Ten eerste breidt het het aantal kostenpools uit dat kan worden gebruikt om overheadkosten samen te stellen. In plaats van alle kosten in één bedrijfsbrede pool te verzamelen, worden de kosten per activiteit gebundeld.
Ten tweede creëert het nieuwe grondslagen voor het toewijzen van overheadkosten aan artikelen, zodat kosten worden toegewezen op basis van de activiteiten die kosten genereren in plaats van op basis van volumemetingen, zoals machine-uren of directe arbeidskosten.
Ten slotte verandert ABC de aard van verschillende indirecte kosten, waardoor kosten die voorheen als indirect werden beschouwd – zoals afschrijvingen, nutsvoorzieningen of salarissen – herleidbaar zijn tot bepaalde activiteiten. Als alternatief brengt ABC overheadkosten over van producten met een hoog volume naar producten met een klein volume, waardoor de eenheidskosten van producten met een laag volume stijgen.