Aanpassing

Wat is aanpassing?

Aanpassing is het gebruik van mechanismen door een centrale bank om de wisselkoers van een eigen valuta te beïnvloeden. Er wordt specifiek een aanpassing gemaakt als de wisselkoers niet is gekoppeld aan een andere valuta, wat betekent dat de valuta wordt gewaardeerd op basis van een zwevende wisselkoers. Omdat de centrale bank ingrijpt in de wisselkoers van de eigen valuta om kortetermijnschommelingen te verminderen, wordt dit beschouwd als een beheerde zwevende wisselkoers.

Aanpassing begrijpen

Centrale banken kunnen bij aanpassingen betrokken raken als ze van mening zijn dat bewegingen in de eigen valuta te “extreem” zijn, vooral omdat een snelle stijging of daling van de waarde van een valuta kan leiden tot aanzienlijke effecten op de economie. Een inconsistent aanpassingsbeleid in termen van een wisselkoersmechanisme (ERM) leidt tot onzekerheid bij beleggers en wordt een “vuil” beheerd wisselkoersbeleid genoemd.

Valuta-aanpassingsfactor

Een andere toepassing van correctie vindt plaats in de scheepvaart, waar verladers de  valuta-aanpassingsfactor  toeslag in rekening brengen om rekening te houden met de volatiliteit in valutakoersen. De “CAF”, zoals deze op een verzendfactuur kan staan, verschilt naargelang het land van bestemming. Als bijvoorbeeld het “basisvrachttarief voor zeevracht” voor een bepaalde zending naar bijvoorbeeld Peru $ 15.000 is en het CAF-tarief voor Peru 6 procent, dan is het CAF voor de zending $ 900. De tarieven zijn ontworpen om schommelingen in wisselkoersen te compenseren. Soms levert het CAF meer geld op dan de verlader echt nodig heeft, soms minder.

Voor Amerikaanse shippers stijgt de valuta-aanpassingsfactor naarmate de waarde van de Amerikaanse dollar daalt. Het wordt toegepast als een percentage bovenop de basiswisselkoers, die wordt berekend als de gemiddelde wisselkoers van de afgelopen drie maanden. Vanwege deze extra kosten proberen verladers nu “allesomvattende” contracten af ​​te sluiten tegen één prijs, die alle toepasselijke kosten omvat, om het effect van het CAF te beperken.

Zeevrachtschepen begonnen voor het eerst CAF in rekening te brengen toen de wisselkoersen tussen de Verenigde Staten en de Pacific Rim-landen te volatiel begonnen te worden voor de stoomschiplijnen en vrachtvervoerders om het beleid bij te houden en actueel te houden. Als gevolg hiervan verloren ze buitensporig veel geld aan de wisselkoersen, dus kwamen ze met een extra percentage dat de verliezen zou compenseren – het CAF. Dit CAF-percentage is nu nog belangrijker geworden voor stoomschiplijnen vanwege de vele valuta’s over de hele wereld.