Gemiddelde geïndexeerde maandelijkse inkomsten (AIME)
Wat zijn gemiddelde geïndexeerde maandelijkse inkomsten?
Het gemiddelde geïndexeerde maandinkomen (AIME) wordt gebruikt om het primaire verzekeringsbedrag (PIA)te berekenen, dat wordt gebruikt om de socialezekerheidsuitkeringen van een persoon te bepalen. AIME houdt rekening met de 35 jaar die het hoogste inkomen van een persoon vertegenwoordigen, tot aan de leeftijd van 60 jaar, voor die persoon. AIME indexeert vervolgens die best verdienende jaren om rekening te houden met de loongroei en berekent vervolgens een gemiddeld maandelijks cijfer.
Eenvoudiger gezegd, AIME probeert een levensloop van inkomsten te benaderen met de huidige loonniveaus als maatstaf.
Belangrijkste leerpunten
- Het gemiddelde geïndexeerde maandinkomen (AIME) wordt gebruikt om de socialezekerheidsuitkeringen van een persoon te berekenen.
- AIME evalueert 35 jaar die het hoogste inkomen van een persoon vertegenwoordigen, tot de leeftijd van 60 jaar, en indexeert die jaren vervolgens om rekening te houden met de loongroei.
- Bij het berekenen van de primaire verzekeringsbedragen wordt AIME opgesplitst in drie delen, die vervolgens worden berekend in een totale maandelijkse uitkering.
Gemiddelde geïndexeerde maandelijkse inkomsten verklaard
Om de PIA te berekenen, wordt het gemiddelde geïndexeerde maandinkomen (AIME) opgesplitst in drie delen. Vooraf bepaalde percentages worden op elk onderdeel toegepast en ze worden allemaal bij elkaar opgeteld om de PIA te krijgen. Als iemand een socialezekerheidsuitkering ontvangt, is het nummer dat hij gebruikt om die uitkering te berekenen, afkomstig van het primaire verzekeringsbedrag (PIA).
Als de AIME van het individu voor 2021 bijvoorbeeld $ 6.500 is, zou de PIA-berekening 90% bedragen van de eerste $ 996. Het zou dan 32% kosten van inkomsten van meer dan $ 996 (maar minder dan $ 6.002), en dan 15% van alle maandelijkse inkomsten van meer dan $ 6.002. In dit geval zou de PIA $ 2.573 zijn (aangezien de SSA naar beneden wordt afgerond op het laagste veelvoud van $ 0,10).
AIME-berekening
De socialezekerheidsadministratie (SSA) gebruikt de PIA-berekening op grond van titel II van de socialezekerheidswet, volgens de nieuwe startmethode van 1978. Elk kalenderjaar wordt elke verzekerde werknemer met een loon tot aan de loonbasis van de sociale zekerheid (SSWB) geregistreerd. Het berekenen van de socialezekerheidsuitkeringen begint door te kijken naar hoe lang u hebt gewerkt en hoeveel u elk jaar hebt verdiend tijdens uw 35 meest verdienende jaren.
1. Begin elk jaar met een lijst van uw inkomsten
De inkomstengeschiedenis wordt weergegeven op een socialezekerheidsverklaring, die online beschikbaar is. Alleen inkomsten onder een bepaalde jaarlijkse limiet worden meegerekend. Deze jaargrens van het inbegrepen loon wordt de premie- en uitkeringsgrondslag genoemd.
2. Pas de inkomsten van elk jaar aan voor inflatie
De sociale zekerheid gebruikt een tweestapsproces, loonindexering genaamd, om te bepalen hoe de inkomensgeschiedenis aan inflatie kan worden aangepast:
- Elk jaar publiceert de sociale zekerheid de nationale gemiddelde lonen voor het jaar, een lijst die beschikbaar is op de pagina National Average Wage Index .
- Het loon wordt geïndexeerd op het gemiddelde loon voor het jaar dat iemand 60 wordt. Deel voor elk jaar het gemiddelde loon van het indexeringsjaar (dat is het jaar waarin je 60 wordt) door het gemiddelde loon voor het jaar dat wordt geïndexeerd. Vermenigvuldig vervolgens de opgenomen inkomsten met dit aantal.
Voor iemand jonger dan 62 jaar is de berekening slechts een schatting. Totdat het gemiddelde loon voor het jaar dat iemand 60 wordt bekend is, is er geen manier om een exacte berekening te maken. Het is echter mogelijk om een verondersteld inflatiecijfer toe te kennen om de gemiddelde lonen te schatten.
3. Gebruik de hoogste 35 jaar aan geïndexeerde inkomsten om het maandelijks gemiddelde te berekenen
Bij de berekening van de socialezekerheidsuitkeringen wordt de hoogste 35 jaar van iemands inkomen gebruikt om hun gemiddelde maandelijks inkomen te berekenen. Als iemand geen 35 jaar inkomen heeft, wordt er een nul gebruikt in de berekening, wat het gemiddelde verlaagt. Tel de hoogste 35 jaren aan geïndexeerde inkomsten bij elkaar en deel dit totaal door 420 (het aantal maanden in een 35-jarige arbeidsverleden). Het resultaat is het doel van een persoon.