Alternatieve investeringsmarkt (AIM)

Wat is de alternatieve investeringsmarkt (AIM)?

De Alternative Investment Market (AIM) is een submarkt van de London Stock Exchange (LSE) die is ontworpen om kleinere bedrijven te helpen toegang te krijgen tot kapitaal van de openbare markt. De AIM stelt deze bedrijven in staat kapitaal aan te trekken door notering aan een openbare beurs met een veel grotere regelgevingsflexibiliteit in vergelijking met de belangrijkste LSE-aandelenmarkt.

Inzicht in de alternatieve investeringsmarkt (AIM)

In 2015, 20 jaar na de lancering in 1995, telde AIM meer dan 3.500 bedrijven die actief zijn in meer dan 100 landen wereldwijd. In dezelfde periode hielp AIM deze bedrijven bij het ophalen van meer dan 90 miljard pond (meer dan 140 miljard in USD). De FTSE Group houdt drie indexen bij voor het volgen van de AIM: de FTSE AIM UK 50 Index, de FTSE AIM 100 Index en de FTSE AIM All-Share Index.

Bedrijven streven naar een doen initial public offering (IPO) en de lijst op de AIM zijn meestal kleine bedrijven die hun toegang tot particulier kapitaal hebben bereikt, maar zijn niet als nodig is om een IPO en de lijst te ondergaan op een grote uitwisseling niveau. Hoewel AIM in de financiële pers nog steeds de Alternative Investment Market of London’s Alternative Investment Market wordt genoemd, heeft de LSE er een gewoonte van gemaakt om er alleen met de afkorting naar te verwijzen.

AIM en de Nomaden

Het proces voor een bedrijfsnotering op AIM volgt vrijwel hetzelfde pad als een traditionele IPO, alleen met minder strenge eisen. Er is nog steeds een marketingblitz vóór de beursgang, met historische financiële informatie om interesse te wekken, en bijvoorbeeld een blokkering na de beursgang. Een belangrijk verschil is de rol die genomineerde adviseurs, algemeen bekend als nomaden, in het proces spelen. Deze nomaden worden gezien als het reguleringssysteem voor AIM en hebben tot taak de bedrijven voorafgaand aan de beursgang te adviseren en de due diligence uit te voeren waarvan beleggers verwachten dat ze het prospectus zullen onderzoeken.

Een probleem dat vaak aan de orde wordt gesteld over deze relatie, is het feit dat nomaden verantwoordelijk zijn voor het naleven van de regelgeving, maar ze profiteren ook in de vorm van vergoedingen van de bedrijven die ze vermelden en blijven toezicht houden als onderdeel van de noteringsovereenkomst.

AIM’s reputatie als een minder gereguleerde markt

AIM wordt gezien als een meer speculatief investeringsforum vanwege de versoepelde regelgeving in vergelijking met grotere beurzen. De regelgeving voor op AIM genoteerde bedrijven wordt vaak light-touch regelgeving genoemd, aangezien het in wezen een zelfregulerende markt is waar nomaden de taak hebben zich te houden aan de algemene richtlijnen.

Er zijn gevallen geweest van nomaden die hun plichten als het ware niet deden, en AIM is geen onbekende in regelrechte fraude (om eerlijk te zijn, er is ook geen grote uitwisseling). Als gevolg hiervan trekt AIM doorgaans geavanceerde en institutionele beleggers aan die over de risicobereidheid en de middelen beschikken om een ​​onafhankelijk due diligence-onderzoek uit te voeren. AIM is bekritiseerd omdat het een financieel wilde westen is waar bedrijven met twijfelachtige ethiek voor geld gaan. Deze kritiek heeft in sommige gevallen stand gehouden, vooral bij winningsbedrijven die actief zijn in arme regio’s van de wereld. AIM heeft echter ook de waarde aangetoond van een gap-markt waar risico-hongerige investeerders kunnen helpen om cash-hongerige bedrijven te versnellen op hun groeipad, wat het bedrijf, zijn investeerders en de economie als geheel ten goede komt.