Beleid voor elke bezetting

Wat is een beleid voor elke bezetting?

Een arbeidsongeschiktheidsverzekering is een soort arbeidsongeschiktheidsverzekering die het soort werk categoriseert voor dekkingsdoeleinden. De dekking voor alle beroepen zorgt ervoor dat de verzekerde niet in staat is om te werken in een baan die redelijkerwijs voor hem geschikt is op basis van zijn opleiding, ervaring en leeftijd. 

Een terminologie voor alle beroepen, zoals gebruikt in arbeidsongeschiktheidsverzekeringen, identificeert de voorwaarden waaronder een polishouder uitkeringen ontvangt. 

Inzicht in een beleid voor elke bezetting

De voorwaarden voor elk beroep in de polis specificeren het type of de aard van het werk dat een verzekeringnemer kan uitvoeren. Als ze in staat zijn om te blijven werken, zelfs als het een lagerbetaalde baan betreft, zou een beleid voor alle beroepen geen uitkering opleveren. De eigen-bewoningspolis  is daarentegen een  polis die de verzekeringnemer als arbeidsongeschikt beschouwt als hij niet in staat is hetzelfde werk uit te voeren als vóór een ongeval of letsel.

Een chirurg die zijn handen verwondde, zou bijvoorbeeld volgens een beleid voor elk beroep geen uitkering ontvangen als hij nog steeds als arts in de medische sector zou kunnen werken, maar niet als chirurg. Onder de eigen bezetting zouden ze een uitkering blijven ontvangen totdat ze weer konden opereren.

Als de verzekeringnemer door zijn handicap echter geen beroep kan uitoefenen waarvoor hij redelijkerwijs gekwalificeerd is, komt hij in aanmerking voor een uitkering. Terugkerend naar het voorbeeld van de chirurg, als ze niet in een ziekenhuisomgeving zouden kunnen functioneren zonder gespecialiseerde apparatuur of hulp, zullen de voordelen blijven bestaan.

Een door de werkgever verstrekte arbeidsongeschiktheidsverzekering is mogelijk alleen beschikbaar als een polis voor elk beroep. Werknemers kunnen een aanvullende arbeidsongeschiktheidspolis aanschaffen voor extra bescherming.

Voordat claims worden uitbetaald, beoordeelt een verzekeringsmaatschappij de arbeidsongeschiktheid en salarisgeschiedenis van het individu, naast het uitvoeren van een loonanalyse van andere vergelijkbare en beschikbare beroepen voordat een uitbetalingsbedrag wordt bepaald.

Eigen beroepsbeleid

De dekking voor eigen bewoning is voor het specifieke beroep van de verzekerde zonder andere bepalingen. Als ze niet in staat zijn om de materiële en substantiële taken van hun beroep vóór letsel uit te oefenen, wordt de uitkering betaald, ongeacht of ze ervoor kiezen om elders te werken.

Als de chirurg met pre-handicap bijvoorbeeld een nieuw beroep als marketingdirecteur voor een softwarebedrijf zou vinden, zouden ze nog steeds het volledige voordeel ontvangen. Als de verzekerde voldoet aan de definitie van volledig arbeidsongeschikt en in een nieuw beroep gaat werken, wordt zijn totale arbeidsongeschiktheidsuitkering niet beïnvloed of verminderd door enig inkomen uit het nieuwe beroep, ongeacht het bedrag.

Aanvullend hybride beleid voor elke bezetting en eigen beroep

Overgangsdekking eigen bewoning is eigen bewoning met een aangepaste uitkering. Als de verzekerde ervoor kiest om in een ander beroep te gaan werken, kan de uitkering uit het nieuwe beroep de hoogte van de uitkering verlagen. Als de volledige uitkering van de chirurg $ 8.000 per maand was en hun nieuwe marketingpositie $ 6.000 zou betalen, zou het voordeel kunnen dalen tot $ 2.000.

Sommige verzekeraars bieden een hybride bonusversie van een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Bij het begin van het ontvangen van uitkeringen, is de definitie van eigen beroep leidend voor betalingen. Na een bepaalde periode van maanden of jaren verandert de dekking in een striktere definitie van beroep. Zo mag hij de uitkering alleen doorbetalen als de verzekerde arbeidsongeschikt blijft in een beroep waarvoor hij gekwalificeerd is en niet in een ander beroep werkt.