Wet Bankgeheim (BSA)
Wat is de Bankgeheimhoudingswet (BSA)?
Ook bekend als de Currency and Foreign Transactions Reporting Act, is de Bank Secrecy Act (BSA) Amerikaanse wetgeving die in 1970 is ingevoerd om te voorkomen dat financiële instellingen door criminelen worden gebruikt als instrumenten om hun onrechtmatig verkregen winsten te verbergen of wit te wassen.
De wet vereist dat banken en andere financiële instellingen documentatie, zoals rapporten over valutatransacties, aan toezichthouders verstrekken. Dergelijke documentatie kan van banken worden verlangd wanneer hun klanten te maken hebben met verdachte contante transacties waarmee geldsommen van meer dan $ 10.000 zijn gemoeid. De wet geeft autoriteiten de mogelijkheid om de aard van de transacties gemakkelijker te reconstrueren.
Belangrijkste leerpunten
- De Bank Secrecy Act (BSA) is Amerikaanse wetgeving die bedoeld is om te voorkomen dat criminelen financiële instellingen gebruiken om geld te verbergen of wit te wassen.
- De wet vereist dat financiële instellingen documentatie verstrekken aan toezichthouders wanneer hun klanten te maken hebben met verdachte contante transacties met bedragen van meer dan $ 10.000.
- De wet vereist geen documentatie voor elke transactie van meer dan $ 10.000, maar bedrijven moeten IRS-formulier 8300 indienen als ze meer dan $ 10.000 in contanten ontvangen van één koper.
Inzicht in de Bank Secrecy Act (BSA)
Het BSA is ingevoerd om beter te identificeren wanneer witwassen wordt gebruikt om een criminele onderneming te bevorderen, terrorisme te steunen, belastingontduiking te verdoezelen of andere onwettige activiteiten te verhullen. De wetgeving werd al vroeg gebruikt om de financiering van criminele organisaties tegen te gaan, maar werd al snel toegepast om ook de financiering van terroristische groeperingen aan te pakken.
Criminelen en fraudeurs gebruiken het witwassen van geld als een middel om hun ongeoorloofde acties onder de kleur van legitimiteit te verbergen. Contant geld, in plaats van traceerbare elektronische transacties, heeft de neiging de voorkeur te geven aan het kopen van illegale goederen en diensten. Er worden witwastactieken gebruikt om deze geldbronnen te vermommen als legitieme transacties.
Hoe de wet op het bankgeheim werkt
De wet vereist niet dat elke transactie van meer dan $ 10.000 moet worden gedocumenteerd. Volgens de Internal Revenue Service is er een algemene regel dat elke persoon in een handel of bedrijf formulier 8300 moet indienen als zijn bedrijf meer dan $ 10.000 in contanten ontvangt van één koper. Dit kan het resultaat zijn van een enkele transactie of van twee of meer gerelateerde transacties. De regel kan van toepassing zijn op een persoon, een bedrijf, een bedrijf, een partnerschap, een vereniging, een trust of een nalatenschap.
Formulier 8300 moet worden ingediend vóór de 15e dag nadat de contante transactie heeft plaatsgevonden. Deze vereiste is van toepassing als een deel van de contante transacties plaatsvindt binnen de Verenigde Staten, zijn bezittingen of territoria.
De wetgeving houdt een lijst bij van uitzonderingen die niet om een dergelijk onderzoek vragen. Overheidsinstanties of -agentschappen en bedrijven die aan grote Noord-Amerikaanse beurzen zijn genoteerd, zijn voorbeelden van vrijgestelde partijen.
Hoewel deze handeling nuttig kan zijn bij het bestrijden van criminele activiteiten, heeft het BSA kritiek gekregen omdat er maar weinig richtlijnen zijn die definiëren wat als verdacht wordt beschouwd. Wetshandhavingsinstanties hoeven ook geen gerechtelijk bevel te verkrijgen om toegang te krijgen tot de informatie.
Het Office of the Comptroller of the Currency onderzoekt regelmatig banken, federale spaarverenigingen en andere instellingen op naleving van de BSA.