Gedragsmodellering

Wat is gedragsmodellering?

Gedragsmodellering is een benadering die door bedrijven wordt gebruikt om de acties van consumenten beter te begrijpen en te voorspellen. Gedragsmodellering maakt gebruik van beschikbare gegevens over consumenten- en bedrijfsuitgaven om toekomstig gedrag in specifieke omstandigheden in te schatten. Gedragsmodellering wordt gebruikt door financiële instellingen om het risico in te schatten dat gepaard gaat met het verstrekken van fondsen aan een persoon of bedrijf en door marketingbedrijven om gerichte advertenties te maken. Gedragseconomie is ook afhankelijk van gedragsmodellering om gedrag van agenten te voorspellen dat buiten het geheel van op feiten gebaseerde of rationele gedrag valt.

Inzicht in gedragsmodellering

Gedragsmodellering probeert eenvoudigweg een deel van de psychologie van besluitvorming vast te leggen om een ​​betere simulatie te bieden van hoe beslissingen door een consument worden genomen en de waarschijnlijkheid dat een bepaalde consument de ene keuze boven de andere maakt. Gedragsmodellering wordt door bedrijven gebruikt om hun waardeproposities aan te scherpen of marketingcampagnes te richten op basis van de resultaten van het model. In die zin bestaat gedragsmodellering voornamelijk uit het analyseren van gegevens om subsets van mensen met vergelijkbare gewoonten en aankooptriggers te categoriseren.

Financiële instellingen, zoals banken en creditcardmaatschappijen, gebruiken gedragsmodellering om de gebruikers van hun diensten te segmenteren en profileren. Een creditcardmaatschappij zal bijvoorbeeld onderzoeken bij welke soorten bedrijven een kaart normaal gesproken wordt gebruikt, de locatie van winkels, de frequentie en het bedrag van elke aankoop om zowel het toekomstige aankoopgedrag in te schatten als of een kaarthouder waarschijnlijk in de toekomst zal worden terugbetaald. problemen. Deze gegevens worden meestal samengevoegd om klanten te groeperen in groepen met vergelijkbare behoeften en gebruikspatronen. De klanten in een bepaalde groep kunnen verschillende promoties aangeboden krijgen om ofwel meer kaartgebruik aan te moedigen of zelfs om andere schulden op de bestaande rekening te consolideren.

Voorbeelden uit de praktijk van gedragsmodellering

Als u eenmaal klant bent van een bedrijf, willen ze over het algemeen dat u consistent bent of uw interactie en aankopen vergroot. Dit geldt ook voor creditcardaanbieders. Een creditcardmaatschappij kan bijvoorbeeld opmerken dat een kaarthouder de afgelopen zes maanden is overgestapt van aankopen bij discountwinkels naar luxe winkels. Op zichzelf kan dit erop wijzen dat de kaarthouder een stijging van zijn inkomen heeft gezien, of het kan betekenen dat de kaarthouder meer uitgeeft dan hij zich kan veroorloven. Om de mogelijkheden te verfijnen en een nauwkeuriger risicoprofiel te creëren, kijkt de kaartmaatschappij ook naar andere datapunten, zoals of de kaarthouder alleen de minimale betaling betaalt of dat de kaarthouder te laat heeft betaald. Te late betalingen kunnen een aanwijzing zijn dat de kaarthouder een groter risico op insolventie loopt.

Gedragsmodellering wordt ook door winkeliers gebruikt om schattingen te maken van consumentenaankopen. Een detailhandelaar zou bijvoorbeeld de soorten producten die een consument in de winkel of online koopt, kunnen onderzoeken en vervolgens de waarschijnlijkheid kunnen inschatten dat de consument een nieuw product zal kopen op basis van hoe vergelijkbaar het is met zijn eerdere aankopen. Dit is vooral handig voor winkeliers die klantloyaliteitsprogramma’s aanbieden, waarmee ze individuele bestedingspatronen gedetailleerder kunnen volgen. Als een winkel bijvoorbeeld bepaalt dat consumenten die shampoo kopen, ook zeep kopen als ze een coupon krijgen, kan de winkel een bon voor zeep verstrekken bij een betaalautomaat aan een consument die alleen shampoo koopt. Dit type gedragsmodellering is verfijnd tot een subveld dat bekend staat als gedragsanalyse.