Biothermische energie
Wat is biothermische energie?
Biothermische energie is een hernieuwbare energiebron die elektriciteit probeert op te wekken uit de compostering van organische materialen. Het wordt vaak gebruikt in landbouwtoepassingen, zoals door het uit suikerriet afkomstige vezelmateriaal te exploiteren tijdens de extractie van sucrose.
Hoewel biothermische energie wordt beschouwd als een levensvatbare bron van energieproductie, bevindt het zich nog in de beginfase van ontwikkeling. Desalniettemin zijn er enkele investeringsproducten gecreëerd voor degenen die in de sector willen investeren.
Belangrijkste leerpunten
- Biothermische energie is een hernieuwbare energiebron die wordt geproduceerd door het gebruik van ontbindend organisch materiaal.
- Het is een benadering van de productie van hernieuwbare energie die zich nog in de beginfase van ontwikkeling bevindt, vergeleken met andere energiebronnen.
- Biothermische energie is minder succesvol geweest dan zonne-energie, mede doordat het steeds moeilijker wordt om op een efficiënte manier grootschalige elektriciteit op te wekken.
- Biobrandstoffen zijn geproduceerd op basis van plantaardige en dierlijke materialen, waaronder ethanol en “groene diesel” -producten.
Hoe biothermische energie werkt
Biothermische energie werd voor het eerst ontwikkeld en gepopulariseerd door de Franse boer en uitvinder, Jean Pain. In de jaren zeventig toonde Pain aan dat hij voldoende elektriciteit kon opwekken uit de compost van zijn boerderij om al zijn huishoudelijke verwarming, warm water en elektriciteitsbehoeften van stroom te voorzien. De methode van Pain bestond uit het verzamelen van 3 meter hoge heuvels van composteerbaar materiaal en het gebruik van een netwerk van buizen om de natuurlijke warmte en gassen op te vangen die door het organische materiaal worden uitgestoten terwijl het op natuurlijke wijze werd afgebroken. Deze natuurlijke brandstoffen kunnen vervolgens worden verbrand om de benodigde elektriciteit te leveren.
Dit basisproces is inmiddels gebruikt om verschillende biobrandstoffen te genereren op basis van zowel plantaardige als dierlijke materialen. Ethanol wordt bijvoorbeeld gemaakt van zowel maïs als suikerriet, terwijl plantaardige oliën en dierlijke vetten zijn gebruikt om biodiesel te maken. Er zijn ook zogenaamde “groene diesel” -producten gemaakt, waarbij gebruik wordt gemaakt van plantaardige bronnen zoals algen, maar ook van gerecyclede dierlijke vetten zoals vet afkomstig uit restaurants. Zelfs mest kan als potentiële biobrandstofbron worden gebruikt.
Speciale overwegingen
Dit soort biothermische energieproducten valt onder de algemene paraplu van hernieuwbare energiebronnen. Terwijl sommige hernieuwbare energiebronnen, zoals wind en zon, een vrijwel onbeperkte natuurlijke voorziening hebben, vereisen biothermische energiebronnen een eindige input, zoals organisch materiaal. Dit heeft geleid tot uitdagingen bij het produceren van biothermische energie op grote schaal, aangezien het moeilijk kan zijn om de organische materialen op een efficiënte manier te betrekken en te verwerken om ze kostenconcurrerend te maken in vergelijking met alternatieve energiebronnen.
Voorbeeld van biothermische energie
De laatste jaren zijn investeerders in toenemende mate geïnteresseerd in alternatieve energiebronnen. In 2008 heeft de Zweedse Export Credit Corporation een exchange-traded note (ETN) uitgegeven diespecifiek gericht is op de sector biobrandstoffen. Deze ETN, genaamd de MLCX Biofuels ETN, heeft een mandje met futurescontracten gekoppeld aan grondstoffen die regelmatig worden gebruikt om de biobrandstoffen te produceren die in de sector worden gemaakt.
Voor investeerders die geïnteresseerd zijn in andere aspecten van de alternatieve energiesector, zijn er exchange-traded funds (ETF’s) die in verschillende alternatieve energiebenaderingen investeren, tot fondsen die zich richten op specifieke sectoren zoals zon of wind, en zelfs tot de alternatieve energiesectoren van specifieke landen of regio’s.