Obligatie voor obligatieleningen
Wat is een obligatielening?
Obligatie-voor-obligatielening is een leningstructuur die wordt gebruikt in de leningfaciliteit voor effecten van de Amerikaanse Federal Reserve Bank. Leners, doorgaans commerciële banken, ontvangen een lening van obligaties door hun eigen obligatieportefeuille geheel of gedeeltelijk als onderpand te gebruiken. De leningstructuur voor obligaties verschilt van de traditionele structuur van de Federal Reserve voor het uitlenen van contanten voor obligaties, waarbij de lener de lening in plaats daarvan als contant geld aanneemt.
Belangrijkste leerpunten:
- Obligatie-voor-obligatielening is een leningstructuur die wordt gebruikt in de beveiligingsfaciliteit van de Amerikaanse Federal Reserve Bank.
- Commerciële banken krijgen een obligatielening door hun eigen obligatieportefeuille geheel of gedeeltelijk als onderpand te gebruiken.
- De obligatie-voor-obligatieleningstructuur verdient soms de voorkeur boven contante leningen, omdat dit een beter kasbeheer voor de kredietgever mogelijk maakt.
- De Federal Reserve leent tegen een hogere rente dan de korte rente die banken op de markt zouden kunnen krijgen.
Inzicht in obligatieleningen
De obligatie-voor-obligatieleningstructuur verdient soms de voorkeur boven contante leningen, omdat dit een beter kasbeheer voor de kredietgever mogelijk maakt. Om banken aan te moedigen om eerst financiering te zoeken bij normale marktbronnen,leentde Federal Reserve tegen een hogere rente en is dus duurder dan de korte rente die banken onder normale omstandigheden op de markt zouden kunnen krijgen. De Federal Reserve gebruikt deze structuur soms om de impact op het totale niveau van beschikbare liquide middelen in het banksysteem te helpen minimaliseren.
Obligaties voor obligaties aan commerciële banken
De Federal Reserve verstrekt leningen aan commerciële banken en andere bewaarinstellingen, wat doorgaans bekend staat als ‘ discount window lending’, om de banken te helpen bij het overwinnen van hun mogelijke problemen bij het verkrijgen van financiering. Deze problemen kunnen variëren van veelvoorkomende problemen, zoals financieringsdruk die verband houdt met onverwachte afwijkingen in de leningen en deposito’s van een bank, tot buitengewone gebeurtenissen, zoals die zich hebben voorgedaan na 11 september 2001, terroristische aanslagen of tijdens de financiële crisis van 2008.
In alle gevallen verstrekt de Amerikaanse centrale bank leningen wanneer normale marktfinanciering niet kan voorzien in de financieringsbehoeften van commerciële banken. Hoewel obligatieleningen niet bedoeld waren om te worden gebruikt als een consistente vorm van kredietverlening onder normale marktomstandigheden, is deze beschikbaar om onvoorziene ontwikkelingen op te vangen.
Waarom obligatieleningen duurder zijn voor banken
Banken lenen over het algemeen liever bij andere banken, omdat de rente goedkoper is en voor de leningen geen onderpand nodig is. Banken lenen gewoonlijk alleen obligaties van de Federal Reserve als ze op korte termijn te kampen hebben met liquiditeitstekorten en een snelle infusie van contanten nodig hebben. Om deze reden neigt het volume van de obligatieleningen van de Federal Reserve aan banken aanzienlijk te stijgen tijdens periodes van economische nood, wanneer alle banken een zekere mate van liquiditeitsdruk ervaren.
Om het risico te verkleinen dat de Federal Reserve verliezen lijdt op obligatieleningen, moeten banken onderpand in de vorm van obligaties uit hun eigen portefeuilles in pand geven. Sinds 1913, toen de Federal Reserve werd opgericht, heeft de centrale bank nooit geld verloren op haar discount window-leningen, inclusief obligatieleningen aan commerciële banken.