Voorspel inflatie met de producentenprijsindex (PPI)
Inflatie, of de snelheid waarmee de prijzen van een pakket goederen en diensten veranderen, is een van de meest verwachte indicatoren om de algehele gezondheid van een economie te meten. Een lage en stabiele inflatie wordt meestal aangetroffen in gezonde groeiende economieën met een behoorlijk monetair beleid. Aan de andere kant verminderen op hol geslagen inflatoire omgevingen de koopkracht van individuele spaargelden aanzienlijk, terwijl deflatie een aanwijzing is voor een economische vertraging. Economen en beleidsmakers werken nauw samen met centrale banken om optimale open-marktoperaties en monetairbeleidsaanpassingen te coördineren die een stabiele inflatie op lange termijn bevorderen.
Bij hoge inflatie verhogen centrale banken de rente om de economische groei en de aanhoudende vraag naar fondsen te beperken. Evenzo zullen deflatie, of perioden van dalende prijzen, vaak een toename van de geldhoeveelheid afdwingen wanneer regeringen proberen de economie te stimuleren. Voor beleggers is inflatie een uitermate nuttige maatstaf, aangezien ze als leidende indicator kan worden gebruikt om te speculeren over de toekomstige richting van de rentetarieven. Doorgaans hebben rentetarieven een negatieve correlatie met marktrendementen.
Belangrijkste leerpunten
- De PPI meet de inflatie vanuit het perspectief van de kosten voor de industrie of producenten van producten.
- Omdat het prijsveranderingen meet voordat ze de consument bereiken, zien sommige mensen het als een eerdere voorspeller van inflatie dan de CPI.
- PPI-gegevens zijn onderverdeeld in drie hoofdclassificatiegebieden, waarbij de kern-PPI het meest wordt bekeken.
Wat is PPI?
Voordat we naar de PPI kijken, is het vaak de consumentenprijsindex (CPI) die de meest genoemde maatstaf voor inflatie is. Deze maatstaf meet de prijsverandering van een mand met goederen en diensten vanuit het perspectief van de consument. Vaak over het hoofd gezien, kan de Producer Price Index (PPI) ook worden gebruikt om de snelheid van prijsveranderingen te beoordelen. Volgens het Bureau of Labor Statistics (BLS), de overheidsinstantie die PPI-gegevens verzamelt en maandelijks vrijgeeft, meet de PPI “de gemiddelde verandering in de tijd in de verkoopprijzen die binnenlandse producenten ontvangen voor hun output.”
De PPI lijkt enigszins op de CPI, behalve dat stijgende prijzen worden bekeken vanuit het perspectief van de producent in plaats van de consument. Terwijl de CPI kijkt naar de uiteindelijke prijzen die door de consumenten worden gerealiseerd, doet de PPI een stap terug en bepaalt de verandering in de afzetprijzen waarmee de producenten worden geconfronteerd. De verschillen tussen de twee prijzen zijn gebaseerd op factoren zoals verkoopbelastingen en markeringen wanneer producten door de verschillende stadia van de toeleveringsketen gaan.
Hoe PPI wordt gemeten
Er zijn drie basismaatstaven van PPI die zijn gebaseerd op de verschillende stadia van verwerking;de index kan worden gemeten op ruwe olie, halffabrikaten en eindproducten. Ruwe goederen, gemeten aan de hand van de PPI Commodity Index, weerspiegelen de veranderende kosten van inputmaterialen zoals ijzererts, aluminiumschroot, sojabonen en tarwe. De PPI Stage of Processing Index volgt de prijsveranderingen van goederen in de tussenliggende productiestadia. Inbegrepen in deze index zijn producten zoals geraffineerde suikers, leer, papier en basischemicaliën. Kern-PPI verwijst naar de index van afgewerkte goederen en is over het algemeen wat economen verwijzen wanneer er wordt verwezen naar de producentenprijsindex. Schoeisel, zeep, banden en meubels behoren tot de items die zijn opgenomen in kern-PPI.3
PPI kan ook worden opgesplitst in algemene categorieën van input- en outputmetingen die het tempo van de prijsveranderingen weerspiegelen waarvoor consumenten respectievelijk hun producten kopen en verkopen.
Wanneer de kern-PPI wordt berekend, worden vluchtige items zoals energie- en voedselprijzen uitgesloten van de kernberekening. Hoewel deze omissies de algehele nauwkeurigheid van de index verminderen, worden hun prijzen sterk beïnvloed door tijdelijke onevenwichtigheden tussen vraag en aanbod, waardoor de index op lange termijn moeilijk vergelijkbaar is. Gelukkig volgt de BLS de prijsveranderingen voor veel van deze ontbrekende componenten, zodat geïnteresseerde analisten de indexwaarden kunnen herberekenen met voedsel- en energie-inputs.
Zodra de prijsveranderingen zijn vergeleken met die van 1982, dat als basisjaar voor de index dient (waarde = 100), wordt de totale waarde van de PPI berekend met behulp van een gewogen gemiddelde. De gewichten worden bepaald door het relatieve belang van de componenten in termen van hun aandeel in de totale nationale output. Plastic flessen en smeermiddelen voor huishoudelijk gebruik hebben bijvoorbeeld een veel groter bijbehorend gewicht dan kaarsen of paraplu’s. Het cumulatieve gewicht van de duizenden artikelen in het “winkelmandje” bedraagt 100%.
In februari 2011 begon de BLS te experimenteren met verbeteringen aan de verwerkingsfase-index. Na aanvankelijk alleen te zijn gefocust op de prijsveranderingen van tussenverwerkte en onbewerkte goederen, begon de analyse ook de stijgende kosten van diensten en bouwactiviteiten te volgen.
Er bestaat een bijna perfecte correlatie tussen CPI en PPI.
Waarom PPI belangrijk is
Inflatie is waarschijnlijk de op een na meest bekeken indicator, na de werkloosheidsgegevens, aangezien het investeerders helpt de toekomstige richting van het monetair beleid af te leiden. De kern-PPI kan meerdere rollen vervullen bij het verbeteren van beslissingen over het nemen van investeringen, omdat het kan dienen als een leidende indicator voor CPI. Wanneer producenten worden geconfronteerd met inputinflatie, worden die stijgende kosten doorberekend aan de retailers en uiteindelijk aan de consument.
Bovendien presenteert PPI het inflatiebeeld vanuit een ander perspectief dan CPI. Hoewel veranderingen in consumentenprijzen belangrijk zijn voor consumenten, stelt het volgen van PPI iemand in staat om de oorzaak van de veranderingen in CPI te achterhalen. Als de CPI bijvoorbeeld veel sneller stijgt dan de PPI, zou een dergelijke situatie erop kunnen wijzen dat andere factoren dan inflatie ertoe kunnen leiden dat detailhandelaren hun prijzen verhogen. Als CPI en PPI echter tegelijkertijd toenemen, kunnen detailhandelaren eenvoudigweg proberen hun operationele marges te handhaven.
Economen kunnen ook de toekomstige beweging van de index van afgewerkte producten voorspellen door de tussenindex te volgen, en de richting van de tussenindex kan worden bepaald door de ruwe index te analyseren. In wezen kunnen de gegevens die worden verkregen door het monitoren van de downhill-indicatoren, die gericht zijn op grondstoffen, worden gebruikt om de kernindicatoren bergopwaarts te voorspellen. De PPI van afgewerkte goederen geeft een idee van de verwachte CPI-beweging. Wanneer bedrijven hogere inputkosten ervaren, worden die kosten uiteindelijk doorberekend aan de volgende afnemers in het distributienetwerk. Deze bedrijven zullen dan hogere prijzen in rekening brengen voor eindproducten die aan winkellocaties worden geleverd. Hoewel bedrijven in de hele toeleveringsketen doorgaans hun inputkosten zullen afdekken, zullen uiteindelijk hogere prijzen worden gerealiseerd zodra de contracten met een vaste prijs aflopen.
Het komt neer op
Door PPI-trends te volgen, kunnen consumenten en beleggers onverwachte veranderingen in de inflatie vermijden. De inflatie is minder dramatisch dan een crash, maar kan desastreuze gevolgen hebben voor uw portefeuille.