Burst-mand
Wat is een burst-mand?
Een burst-mand verwijst naar een transactie die de verkoop of aankoop van een groep aandelen uitvoert, ook wel een mand genoemd. Een korf is in wezen een volledige portefeuille van aandelen uit verschillende sectoren. Deze aandelenportefeuille wordt samengevoegd tot één enkele handelseenheid, de korf. Manden bevatten doorgaans ten minste vijf aandelen, maar vaak vijftien of meer. Ze worden vaak gebruikt bij het volgen van indexen en het beheer van valutaportefeuilles. Baskets worden verhandeld op zowel de NYSE als de CBOE voor instellingen en indexarbitrageurs.
Belangrijkste leerpunten
- Burst-baskets worden gebruikt in handelsprogramma’s om meerdere effecten tegelijkertijd te kopen of verkopen.
- Manden bevatten doorgaans ten minste 15 aandelen.
- Baskets kunnen worden gebruikt om aangepaste indexen of portfolio’s te maken en deze vervolgens onmiddellijk opnieuw in evenwicht te brengen. Baskets kunnen ook worden gebruikt om strategieën voor meerdere aandelen tegelijk in te zetten.
Inzicht in de burst-mand
De term “burst basket” wordt gebruikt met betrekking tot de feitelijke uitvoering van een transactie in een mand met aandelen, in het bijzonder in samenhang met de uitvoering die wordt gebruikt bij programmahandel. Programmahandel verwijst naar handel die wordt gedaan door het gebruik van wiskundige algoritmen om effecten te kopen of verkopen.
Burst Baskets versus Tracking Funds
Indexbeleggingsfondsen en S&P 500 index te volgen.
Een nadeel van een indexbeleggingsfonds of ETF is een gebrek aan flexibiliteit of maatwerk. Wanneer u deze instrumenten koopt, kunt u geen wijzigingen aanbrengen in de holdings erin. U krijgt de aandelen en soms derivaten die het instrument aanhoudt, en u kunt niet kiezen wat u persoonlijk aan de belangen zou veranderen.
Met een mandruil moet u wat aan de mand met aandelen aanpassen om het ene bedrijf of de andere bedrijfstak te bevoordelen. Als het gaat om de kwestie van flexibiliteit om de holdings van een portefeuille aan te passen, hebben baskets het voordeel. Beleggingsfondsen en ETF’s kunnen echter voordelen hebben in termen van kosten- en belastingefficiëntie voor particuliere beleggers.
Voorbeeld van hoe manden te vergelijken zijn met fondsen
Voor particuliere beleggers is de aankoop van een vooraf samengesteld mandje, zoals een ETF of een beleggingsfonds, een meer economische keuze. Het kopen van 500 (eigenlijk 505, onderhevig aan verandering) aandelen om een portefeuille te krijgen die representatief is voor de S&P 500 zou aanzienlijke kosten met zich meebrengen, en zelfs het kopen van één aandeel van elk bedrijf kan meer kosten dan de belegger moet investeren. Amazon.com Inc.(AMZN) is inbegrepen in de S&P 500 en kost vanaf 5 december 2020 $ 3.162, en Alphabet Inc. Class C (GOOG) kost $ 1.827.1 Niet alle investeerders konden zich een aandeel van elk van deze bedrijven veroorloven, laat staan dat ze probeerden de andere 503 te kopen.
Vergelijk dit met een ETF, waarbij een belegger bijvoorbeeld een enkel aandeel van de SPDR S&P 500 ETF kan kopen en een deel van alle bedrijven in de S&P 500-index kan bezitten. Op 5 december handelde 2020 SPY in de buurt van $ 366. Dus voor $ 366 per aandeel bezit een belegger een bijgehouden mandje met aandelen.
Een instelling met lage handelskosten, grote bedragen om in te zetten en algoritmische of geautomatiseerde handelsmogelijkheden, kan zijn eigen mandorders creëren en tientallen of zelfs honderden verschillende aandelen tegelijkertijd kopen of verkopen. Hierdoor kan het bedrijf afstemmen wat ze willen kopen en verkopen, in plaats van te vertrouwen op voorverpakte manden.