Capaciteitsbenutting
Wat is de bezettingsgraad van de capaciteit?
De bezettingsgraad meet het aandeel van de potentiële economische output dat daadwerkelijk wordt gerealiseerd. Weergegeven als een percentage, geeft de bezettingsgraad inzicht in de totale speling die er op een bepaald moment in een economie of bedrijf heerst. De formule voor het vinden van het tarief is:
(Werkelijke output / potentiële output) x 100 = bezettingsgraad van de capaciteit
Capaciteitsbenutting uitgelegd
De bezettingsgraad is een belangrijke operationele maatstaf voor bedrijven, en het is ook een belangrijke economische indicator wanneer deze wordt toegepast op de totale productiecapaciteit. Een bedrijf met een bezettingsgraad van minder dan 100% kan theoretisch de productie verhogen zonder hoge overheadkosten te maken die verband houden met de aanschaf van nieuwe apparatuur of eigendommen. Economieën met ratio’s van minder dan 100% kunnen aanzienlijke productiestijgingen opvangen zonder voorbij eerdere hoogtepunten te komen. Het concept van capaciteitsbenutting kan het best worden toegepast op de productie van fysieke goederen, die eenvoudiger te kwantificeren zijn.
Bezettingsgraad van bedrijfscapaciteit
De bezettingsgraad is belangrijk voor het beoordelen van de huidige operationele efficiëntie van een bedrijf en helpt om inzicht te krijgen in de kostenstructuur op korte of lange termijn. Het kan worden gebruikt om te bepalen op welk niveau de eenheidskosten stijgen. Stel je voor dat bedrijf XYZ momenteel 10.000 widgets produceert voor $ 0,50 per eenheid. Als wordt vastgesteld dat het tot 15.000 widgets kan produceren zonder dat de kosten hoger zijn dan $ 0,50 per eenheid, zou het bedrijf een bezettingsgraad hebben van 67% (10.000 / 15.000).
Gegevens over de bezettingsgraad van de Amerikaanse economie worden sinds de jaren zestig door de Federal Reserve gepubliceerd. De sterkste daling van het tarief deed zich voor in 2009, toen de bezettingsgraad daalde tot 66,7%.
Historische capaciteitsbenuttingspercentages
De Federal Reserve verzamelt en publiceert gegevens over de capaciteitsbenutting in de Amerikaanse economie. De capaciteitsbenutting fluctueert vaak met de conjunctuurcycli, waarbij bedrijven hun productievolumes aanpassen aan de veranderende vraag. De vraag neemt sterk af tijdens recessies, doordat de werkloosheid stijgt, de lonen dalen, het consumentenvertrouwen afneemt en de bedrijfsinvesteringen dalen.
De Fed publiceert cijfers over de bezettingsgraad sinds de jaren zestig, verspreid over een aantal economische cycli. Eind jaren zestig en begin jaren zeventig werden de hoogste niveaus ooit bereikt, bijna 90%. De grootste terugval deed zich voor in 1982 en 2009, toen de bezettingsgraad terugliep tot respectievelijk 70,9% en 66,7%.
Effecten van lage capaciteitsbenutting
Een lage bezettingsgraad is een punt van zorg voor fiscale en monetaire beleidsmakers die een van beide beleidsmaatregelen gebruiken om te stimuleren. In 2015 en 2016 kampten verschillende Europese economieën, zoals die in Frankrijk en Spanje, met de gevolgen van een lage bezettingsgraad. Ondanks het begin van monetaire stimuleringsmaatregelen die tot historisch lage rentetarieven leidden, bleef de inflatie gedurende langere perioden onder de streefniveaus en dreigde de dreiging van deflatie. De lage bezettingsgraad en de hoge werkloosheid zorgden voor zoveel speling in die economieën dat de prijzen traag reageerden op stimuleringsinspanningen. Met zoveel overcapaciteit vereiste de stijgende productactiviteit geen aanzienlijke kapitaalinvesteringen.