Behandeling van kapitaalwinsten

Wat is de behandeling van kapitaalwinst?

Behandelingen van vermogenswinst zijn specifieke belastingen die worden geheven op vermogenswinsten op investeringen,zoals bepaald door de belastingwetgeving. Wanneer een aandeel met winst wordt verkocht, staat het deel van de opbrengst boven de aankoopwaarde (of kostenbasis) bekend als vermogenswinst.

De vermogenswinstbelasting wordt onderverdeeld in twee categorieën: korte en lange termijn. Aandelen die langer dan een jaar worden aangehouden, worden als langetermijnaandelen beschouwd voor de behandeling van eventuele meerwaarden en worden belast tegen tarieven van 0%, 15% of 20%, afhankelijk van het belastbaar inkomen van de belegger. Aandelen die minder dan een jaar worden aangehouden, worden beschouwd als kortetermijnvermogenswinsten en worden belast tegen de gewone winsttarieven, die variëren van 10% tot 37%, afhankelijk van de belastingschijf van de belegger.1

Inzicht in de behandeling van kapitaalwinsten

Het aanzienlijke verschil tussen de korte en lange rente maakt duidelijk dat het een cruciale vaardigheid is om goed op de fiscale gevolgen van beleggen in aandelen te letten.

Naarmate de portefeuille van een belegger groeit, moet de belegger de vermogenswinst nauwlettend in de gaten houden, onder meer door tegen het einde van het kalenderjaar aanpassingen aan te brengen om de vermogenswinstbelasting zo veel mogelijk te verlagen. De strategie om onrendabele aandelen met verlies te verkopen om winsten in andere verkopen te compenseren, wordt het oogsten van belastingverliezen genoemd, en een accountant of beleggingsprofessional kan u bij deze inspanningen helpen.

In de afgelopen jaren hebben discountmakelaars zoals Charles Schwab functies toegevoegd aan hun desktop- en mobiele apps die u laten zien waar uw winsten en verliezen zijn.  Dit helpt doe-het-zelvers om hun fiscale verliezen te oogsten zonder een professional te hoeven betalen om uw portefeuille te beheren. Robo-adviseurs zoals Betterment bieden ook het oogsten van belastingverlies als een basiskenmerk van uw portefeuille, hoewel u niet zoveel controle heeft over waar ze uw geld in investeren.

Hoe de aanhoudingsperiode de behandeling van kapitaalwinsten beïnvloedt

De houdperiode van een aandeel – of het tijdsbestek waarin het aandeel in eigendom is – begint doorgaans vanaf de dag dat het aandeel door de belegger wordt aangehouden, ongeacht hoe lang warrants of opties wachten om te worden uitgeoefend.

In veel gevallen moet het aandeel ten minste één jaar en een dag worden aangehouden om de geprefereerde behandeling van vermogenswinst op lange termijn te genieten.  Er zijn echter momenten waarop het aandeel naar verwachting diep zal dalen, en dat het voor beleggers gunstiger kan zijn om die aandelen te verkopen en het hogere vermogenswinsttarief te betalen in plaats van nog grotere verliezen te lijden.

Tegenwoordig is het snel en vaak geautomatiseerd berekenen van het verschil in uw belastingdruk tegen verschillende prijzen, en als de aandelenkoers erg ver daalt, hoeft u misschien helemaal geen winst te betalen omdat u al met verlies verkoopt!

Voorbeelden uit de praktijk van de behandeling van vermogenswinst

Er zijn gevallen waarin de periode van bezit om langetermijnrente te ontvangen, andere regels volgt. Als een persoon bijvoorbeeld aandelen of andere activa zou erven, zou hij automatisch de gewenste langetermijnrente ontvangen.

Als een werknemer een incentive-aandelenoptie krijgt, moet hij ten minste twee jaar wachten vanaf de datum waarop de opties werden uitgegeven en ten minste één jaar vanaf het moment waarop de optie werd uitgeoefend en de aandelen in het bezit van de werknemer kwamen.

Wanneer aandelen worden geschonken aan een andere persoon, wordt de tijd die de aandelen doorgebracht in het bezit van de persoon die de aandelen toekent, opgenomen in de totale periode van bezit.