Fraude met kaartjes

Wat is kaartfraude?

Kaartfraude is een transactie waarbij de frauduleuze partij de vervalste creditcard fysiek aan de handelaar aanbiedt. Daarentegen zijn er andere soorten creditcardfraude die afhankelijk zijn van digitale methoden waarbij de kaart niet fysiek aanwezig is.

Hoe kaartfraude werkt

Een eenvoudig voorbeeld van kaartfraude is wanneer een dief een creditcard steelt en die kaart vervolgens gewoon persoonlijk in een winkel gebruikt om een ​​aankoop te doen. Soms kunnen deze incidenten worden gedetecteerd door het winkelpersoneel; een voorbeeld is wanneer de koper ongewoon gretig lijkt om de transactie snel te verwerken. Andere tactieken die soms worden gebruikt door frauduleuze partijen die kaart aanwezig zijn, zijn onder meer proberen de handelaar af te leiden om te voorkomen dat ze de kaart nauwkeurig bekijken, of heel dicht bij de openings- of sluitingstijden van de winkel te verschijnen wanneer er mogelijk minder personeel aanwezig is om fraude tegen te gaan procedures.

Vanuit het perspectief van handelaren zijn er veel veelgebruikte methoden om dit soort transacties op te sporen en te voorkomen. Handelaren kunnen bijvoorbeeld worden opgeleid om een ​​identiteitsbewijs met foto te vragen als de persoon die de kaart presenteert verdacht handelt, en ze kunnen worden geleerd de veelbetekenende tekenen van fraude met kaartaanwezigheid te herkennen. Als een handelaar kaartfraude vermoedt, moet hij onmiddellijk het creditcardautorisatiecentrum bellen om dit te melden. Als een kaart op het verkooppunt als frauduleus wordt gedetecteerd – terwijl de klant nog aanwezig is – kan het betalingsautorisatiecentrum de handelaar opdracht geven de kaart te bewaren als hij dit veilig kan doen.

Naast het gebruik van gestolen kaarten, zullen sommige kaart-aanwezige frauduleuze partijen ook vervalste kaarten gebruiken. Een van de manieren waarop handelaren deze kaarten kunnen helpen detecteren, is door te controleren of hun rekeningnummers met het juiste cijfer beginnen. Alle MasterCard ( MA ) creditcardrekeningnummers beginnen bijvoorbeeld met een 5, alle Visa ( V ) creditcardrekeningnummers beginnen met een 4, alle American Express ( AXP ) creditcardrekeningnummers beginnen met 37 of 34 en alle Discover Creditcardrekeningnummers van Financial Services ( DFS ) beginnen met een 6.

Bovendien worden de eerste of laatste vier cijfers van het creditcardrekeningnummer meestal op een tweede plaats op de kaart afgedrukt, zoals direct onder het reliëfrekeningnummer of op de achterkant van de kaart op het handtekeningpaneel, met de locatie variërend per kaartuitgever. Een kaart die eruitziet alsof hij nep is of die is gewijzigd, kan een handelaar ook een tip geven over mogelijke fraude met de kaart.

Voorbeeld van kaartfraude

Kaartfraude komt minder vaak voor omdat creditcarddieven hun aandacht hebben verlegd naar online vormen van creditcardfraude. Online creditcarddiefstal stelt hackers in staat toegang te krijgen tot potentieel veel grotere pools van creditcardgegevens zonder dat ze zichzelf bloot moeten stellen aan het risico van persoonlijke detectie in een winkel. Omdat grote handelaren over enorme databases met creditcardgegevens beschikken, kunnen hackers dankzij online cybercriminaliteit mogelijk honderdduizenden of zelfs miljoenen creditcards tegelijk benaderen.

Ondanks deze verschuiving naar onlinecriminaliteit blijft fraude met kaartcadeautjes echter een groot probleem. Volgens een studie van de Federal Reserve Bank of Kansas City uit 2019 trof bijvoorbeeld kaartfraude ongeveer 0,09% van de creditcardtransacties in de Verenigde Staten in 2016. Dit cijfer is ongeveer drie keer zo hoog als de vergelijkbare tarieven in Australië, Frankrijk, of het Verenigd Koninkrijk in hetzelfde jaar. Bij de verklaring van dit fenomeen wees de studie op het feit dat de Verenigde Statenrelatief laat chipkaarten adopteerden invergelijking met andere ontwikkelde landen.