Stop en staak
Wat is ophouden en stoppen?
Ophouden en ophouden kan een van de twee vormen aannemen: een bevel ( bevel ) uitgevaardigd door een overheidsinstantie of de rechtbanken om verdachte of illegale activiteiten te stoppen, of een brief, meestal geschreven door een advocaat, vaak genomen als een eerste formele stap om te vragen een partij om te stoppen met het uitvoeren van een illegale activiteit. Een last onder dwangsom heeft wettelijke macht. Een last onder dwangsom is juridisch niet bindend, hoewel een vervolgzaak dat wel zou kunnen zijn.
Belangrijkste leerpunten
- Een ophouden en ophouden is een bevel of verzoek om een einde te maken aan verdachte of illegale activiteiten.
- Ze komen in de vorm van een wettelijk bevel dat is uitgevaardigd door een overheidsinstantie of rechtbank of een niet-bindende brief, meestal geschreven door een advocaat.
- Een last onder dwangsom heeft wettelijke macht, terwijl een last onder dwangsom niet wettelijk bindend is.
- Staakt-en-stop-bevelen of brieven komen vaak voor bij kwesties als intellectueel eigendom, intimidatie, karakterlastering en smaad, en contractovertredingen.
Inzicht in de twee soorten ophouden en stoppen
Zoals hierboven opgemerkt, hebben de twee soorten ophouden en ophouden verschillende juridische machtsniveaus en vereisen ze verschillende reacties.
Staak de orde
Een last onder dwangsom legt een bedrijf of persoon een verbod op de activiteiten die als verdacht worden beschouwd. Een last onder dwangsom kan de vorm aannemen van een tijdelijk bevel totdat een proces kan worden gehouden om de uitkomst vast te stellen of een permanent bevel nadat het proces is afgelopen.
Of het nu tijdelijk of permanent is, een last onder dwangsom is wettelijk bindend. Een dergelijk bevel wordt uitgevaardigd door een overheidsinstantie of rechtbank wanneer deze ervan overtuigd is dat er reden is om aan te nemen dat er een illegale of schadelijke activiteit plaatsvindt waarbij de overtreder moet stoppen met de activiteit. Afhankelijk van de situatie kan verdere actie, zoals een proces, nodig zijn, of het bevel kan permanent zijn.
Stop en stop met de brief
Zoals opgemerkt, is het belangrijkste verschil tussen een last onder dwangsom en een last onder dwangsom er een van legaliteit. Een ophoudingsbrief is niet juridisch bindend en weerspiegelt de mening van een persoon, meestal een advocaat. Een ophoudingsbrief kan dienen om een overtreder te waarschuwen dat er gerechtelijke stappen kunnen worden ondernomen als hij de activiteit niet stopzet. De overtreder krijgt doorgaans een vast tijdsbestek – meestal 10 tot 15 dagen – om te reageren.
Een ophoudingsbrief moet voldoen aan de wetten in het rechtsgebied waar deze naartoe wordt gestuurd. Bovendien dicteren de Model Rules of Professional Conduct van de American Bar Association (ABA) dat een advocaat “niet mag presenteren, eraan deelneemt of dreigt een strafrechtelijke aanklacht in te dienen, uitsluitend om een voordeel te verkrijgen in een civiele zaak.” Een dergelijke dreiging heeft geen andere juridische betekenis dan een onderhandelingstactiek.
Bij staken en ophouden brieven is vaak een handtekening vereist bij aflevering. De brief wordt doorgaans verzonden met een verzoek om ontvangstbevestiging, hoewel dit niet vereist is.
Juridische overwegingen voor een last onder dwangsom
Een advocaat is gebonden aan de ABA-modelregels voor professioneel gedrag. Deze regels voorkomen dat advocaten dreigementen indienen of eraan deelnemen of strafrechtelijke vervolging instellen om een voordeel te behalen in een civiele zaak.
Gewoonlijk moet aan drie voorwaarden zijn voldaan voordat een advocaat het vooruitzicht van aanklacht kan indienen zonder zijn professionele gedragscode te schenden.
- De tenlasteleggingen moeten verband houden met de civiele zaak die voorhanden is. Het opnemen van een strafrechtelijke aanklacht die geen verband houdt met de civiele claim om de overhand te krijgen in de civiele zaak, is een misleidende tactiek die door het rechtssysteem wordt afgekeurd. Een advocaat die het vertrouwen schendt door een zaak opzettelijk verkeerd voor te stellen of een valse claim in te dienen, wordt geacht zich schuldig te maken aan wangedrag en zou zwaar worden bestraft.
- De advocaat moet geloven dat de civiele vordering en de bijbehorende strafrechtelijke vervolging zijn gebaseerd op verdienste in relatie tot de wet. Een bewering die ongegrond en zonder verdienste is, kan de advocaat blootstellen aan een mogelijke tegenvordering van beschuldigingen van schaamte door de persoon die de staakt-het-niet-brief heeft ontvangen. Naast het maken van lichtzinnige claims, als de advocaat bewijs verkrijgt dat het recht van de ontvanger van de brief schendt, zullen ze worden bevonden in strijd met de modelregels voor professioneel gedrag.
- Een advocaat mag niet proberen het strafproces uit te oefenen of op ongepaste wijze te beïnvloeden. Een advocaat die probeert de juridische uitkomst na een staakt-het-vuren-brief te beïnvloeden door middel van onwettige middelen zoals vooringenomenheid, dwang of fraude, kan blijken te hebben geknoeid met het rechtssysteem. Denk bijvoorbeeld aan een advocaat die een ontvanger op de hoogte stelt dat de ontvanger zal voorkomen dat strafrechtelijke vervolging wordt ingesteld als hij zich houdt aan de eisen van de cliënt die in de brief zijn uiteengezet. In juridische termen zou deze melding kunnen impliceren dat de advocaat resultaten kan behalen die in strijd zijn met de ABA-modelregels voor professioneel gedrag. Aangezien een advocaat geen gezag mag lijken te hebben over de mogelijke gerechtelijke procedure, kan hij geen beloftes doen.
Een advocaat die overweegt namens zijn cliënt een last onder dwangsom te sturen, dient aan bovenstaande randvoorwaarden te voldoen zodat zijn bekwaamheid als advocaat niet in twijfel wordt getrokken.
Iedereen kan een last onder dwangsom schrijven; men hoeft geen advocaat te laten samenstellen. Een advocaat kan de klager echter adviseren of zijn rechten zijn geschonden en of hij wettelijke en verdienstelijke rechten heeft om een last onder dwangsom te sturen. Bovendien moet de advocaat de juiste taal kennen om te gebruiken.
Stop en stop met voorbeelden
Er zijn vier belangrijke gebieden waar het gebruik van staakt-en-stop-bevelen of brieven wijdverbreid en gerechtvaardigd is: intellectueel eigendom, intimidatie, karakterlastering en smaad, en contractschendingen, waaronder oneerlijke arbeidsomstandigheden of oneerlijke compensatie.
Staakt-en-stop-bevelen of brieven komen het meest voor bij kwesties als intellectueel eigendom, intimidatie, karakterlastering en smaad, en contractovertredingen.
Onthoud dat, hoewel iedereen een last onder dwangsom kan schrijven, een last onder dwangsom moet worden uitgevaardigd door een rechtbank of een andere entiteit met het wettelijke recht om dat te doen. Als u een staakt-het-einde-document wordt betekend, onderzoek het dan zorgvuldig – zo nodig met juridisch advies – om te bepalen door wie het is verzonden en welke status het heeft.
Intellectueel eigendom
Iemand die zonder toestemming werk dupliceert dat onder een handelsmerk, auteursrecht of octrooi valt, zal waarschijnlijk een stakingsbrief of -bevel ontvangen. Een eigenaar van een website die bijvoorbeeld plagiaat pleegt en inhoud van een andere website host zonder recht op toegang tot de inhoud, riskeert een aanklacht wegens inbreuk op het auteursrecht en kan worden vervolgd.
Intimidatie
Iemand die herhaaldelijk contact opneemt met of bedreigt met een andere persoon, kan als waarschuwing een last onder dwangsom krijgen. Volgens de Fair Debt Collections Practices Act (FDCAPA) kunnen externe incassobureaus niemand lastigvallen, onderdrukken of misbruiken in een poging om een verschuldigde schuld te innen.
Een incassobureau die consequent en vaak een debiteur belt, kan een last onder dwangsom in zijn brievenbus aantreffen. In meer flagrante gevallen kan een last onder dwangsom worden aangevraagd en uitgevaardigd. Een straatverbod is een speciaal soort last onder dwangsom die wordt gebruikt in gevallen van stalken of intimidatie, en de regels verschillen per staat.
Karakter laster en smaad
Of het nu in gedrukte vorm of mondeling is, het is illegaal om onwaarachtige opmerkingen over een andere persoon te maken die schadelijk kunnen zijn voor hun reputatie en bedrijf. Iemand die zich met dergelijk gedrag bezighoudt, moet niet verbaasd zijn als hij een ophouden en ophouden in handen houdt. Een persoon die bijvoorbeeld ongegronde geruchten over de producten van een verkoper verspreidt, kan een last onder dwangsom – of zelfs een order – krijgen, aangezien hun woorden van invloed kunnen zijn op het vermogen van de verkoper om te verkopen.
Contractovertredingen
Een partij die de voorwaarden van een contract schendt, kan een reden zijn om een last onder dwangsom of bevel uit te vaardigen. In de hedgefondssector moeten werknemers bijvoorbeeld meestal een niet-concurrentiebeding ondertekenen. Dit betekent dat als de werknemer het bedrijf verlaat, hij de financiële materialen en klanten van het hedgefonds niet kan meenemen.
In het geval dat een werknemer vertrekt om een eigen fonds te starten en klanten vraagt bij zijn vorige werkgever, kan de vorige werkgever een stakingsbrief sturen of hebben afgegeven waarin hij de werknemer waarschuwt voor een mogelijke strafrechtelijke aanklacht als gevolg van contractbreuk.