Uitgebreide belastingallocatie
Wat is een alomvattende belastingallocatie?
Uitgebreide belastingallocatie is een analyse die het effect identificeert van belastingheffing op omzetgenererende transacties tijdens een niet-standaard rapportageperiode. Deze techniek, ook bekend als een interperiodebelastingallocatie, stelt een onderneming in staat om de impact van belastingheffing tijdens een boekhoudperiode te vergelijken met die van een bepaalde financiële verslagperiode.
Belangrijkste leerpunten
- Uitgebreide belastingtoerekening is een analyse die bedrijven te wijten aan verschillen tussen hun boekhouding voor zakelijke doeleinden en hun boekhouding voor belastingdoeleinden identificeren.
- De meeste verschillen zijn het gevolg van verschillen tussen de perioden die worden gebruikt voor financiële verslaglegging en belastingaangifte.
- De verschillen die zijn geïdentificeerd door middel van uitgebreide belastingtoerekening zijn het resultaat van versnelde of vertraagde aftrekposten en / of belastbaar inkomen.
Inzicht in uitgebreide belastingallocatie
De inkomsten en uitgaven van een bedrijf in zijn eigen boeken en zijn belastingaangiften verschillen vaak omdat er belastingvoordelen zijn verbonden aan het versnellen of vertragen van bepaalde transacties op papier. Een bedrijf kan bijvoorbeeld intern kosten over meerdere jaren afschrijven, maar ervoor kiezen om de kosten sneller te declareren voor belastingdoeleinden op basis van wijzigingen in de inkomsten- of belastingregels.
Alomvattende belastingallocatie maakt het mogelijk om deze tijdelijke verschillen die ontstaan tussen belastingrapportage en financiële prestatierapporteringstijdlijnen te verzoenen. Zoals vermeld, wordt uitgebreide belastingallocatie ook wel interperiodebelastingallocatie genoemd, wat een verwijzing is naar de twee sets rapportageperioden die bedrijven bij de boekhouding gebruiken.
Vier transactiestromen kunnen leiden tot een tijdelijke discrepantie tussen fiscale en boekhoudkundige perioden:
- Versnelde rapportage van belastbaar inkomen
- Vertraagde opgave van belastbaar inkomen
- Versnelde rapportage van aftrekbare kosten
- Vertraagde rapportage van aftrekbare kosten
De meest voorkomende bron van tijdelijke verschillen is de afschrijving van activa, die voor belastingdoeleinden als aftrekbare uitgave wordt beschouwd. De Internal Revenue Service (IRS) geeft bedrijven enige vrijheid in de manier waarop ze ervoor kiezen om deze uitgaven te rapporteren, wat vaak kan leiden tot het soort tijdelijke verschil dat moet worden opgelost via een uitgebreide belastingtoerekening.
Een voorbeeld van een alomvattende belastingallocatie
Bedrijven gebruiken vaak lineaire afschrijving en versnelde afschrijving voor hetzelfde apparaat voor verschillende doeleinden. Een bedrijf gebruikt doorgaans lineaire afschrijving voor boekhoudkundige doeleinden, terwijl het voor belastingdoeleinden principes voor versnelde afschrijving toepast.
De Acme Construction Company koopt bijvoorbeeld een kraan van $ 200.000. IRS-regels staan een versnelde afschrijving van de apparatuur toe over een periode van vijf jaar. Dit geeft de Acme een afschrijving van $ 40.000 gedurende vijf jaar. Aan de boekhoudkant van de boeken van Acme gebruikt het bedrijf echter een lineaire boekhoudmethode van 10 jaar, die wordt weergegeven als een jaarlijkse uitgave van $ 20.000 gedurende 10 jaar. Uiteindelijk komen beide methoden op dezelfde plaats samen: een volledige afschrijving van het actief. Het tijdelijke verschil over de financiële levensduur van de kraan wordt opgelost door middel van een uitgebreide belastingtoerekening.
In de praktijk hebben bedrijven een portefeuille met activa die onderhevig zijn aan een tijdelijke toewijzing en hun accountants moeten beslissen hoe agressief ze de discrepantie toewijzen. Sommige bedrijven kiezen ervoor om belastinguitgaven strikt te rapporteren in het jaar dat ze die betalingen doen. Als Acme zo’n bedrijf was, zou het zich houden aan de jaarlijkse aftrek van $ 40.000 die door de IRS wordt geraspt. Andere bedrijven geven er de voorkeur aan om toe te wijzen op basis van de boekwaarde van de afschrijvingen. De IRS heeft op dit gebied enige flexibiliteit getoond en is vooral voorstander van consistentie.